Bir Evlilik Meselesi

14.Bölüm: Hayal Kırıklığı

Merhaba sevgili okurlarım!

Öncelikle herkese hayırlı ramazanlar dilerim, Allah herkesin orucunu kabul etsin <3

Okumadan önce yıldızı parlatmayı unutmayın ^^

İyi okumalar♡

Bölüm Şarkısı: Ege Can Sal - Başa Sar

####

AVM'ye vardığımızda Selim arabanın anahtarını valeye vermişti. Arabadan indiğimizde vücudumu karşılayan soğuk rüzgar tüylerimin ürpermesine neden olmuştu.

İlkbahar aylarında olsak da akşama doğru hava soğuk esmeye başlıyordu.

Selim ile birlikte AVM'ye doğru ilerlerken ufak titremeler eşliğinde yavaş yavaş üşümeye başladığımı anlamıştım. Selim'e yandan bakışlar atarken bir mağazanın önünde duraksamıştık.

Dior yazan marka bir mağazanın önünde durduğumuzu görünce heyecanlanmıştım, ablamın öve öve bitiremediği şu markanın şuan mağazasına girmek için adım atmak üzereydik.

Ablam için bu markadan çanta alsam ona dünyaları almışım gibi sevinirdi, aslında hiç gurur yapıp da onun parasını harcamam demezdim ama ablamı ne kadar özlemiş olsam da benim için hiçbir şey yapmaması hâlâ ufak kırgınlıklar yaratıyordu içimde.

Tamam, sonuçta elinden bir şey gelmezdi ama bir kere babamla konuşmayı denemedi bile, en azından vazgeçirmek için uğraşabilirdi ya da ne bileyim bu duruma karşı çıktığını belli edebilirdi, resmen kabullenmişlerdi daha ben evlenmeden Karacaların gelini olduğumu...

Kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimi yok ettim, şuan bunları düşünmenin sırası değildi.

Bakışlarımı Selim'e çevirdiğimde bana tuhaf bir objeymişim gibi baktığını gördüm.

"Neden bana öyle tuhaf tuhaf bakıyorsun?" Diye sorduğumda dişlerimin birbirine çarpmasıyla kaşlarımı çattım.

"Titriyorsun," dediğinde kaşlarımı havaya kaldırıp, "h-hadi ya?" Diye karşılık verdim dişlerim birbirine çarparken alay edercesine.

Soğuktan dolayı vücudum kilitlenmişti resmen, her bir uzvum tir tir titriyordu adeta. Neden aniden bu kadar üşümüştüm anlamıyorum, az önce arabada sıcaktan geberiyordum. Hava neden birden soğumuştu ki!?

Selim ellerini omuzlarıma koyduğunda sıcak teni soğuktan donmuş olan omuzlarıma değince irkilmiştim. Dokunduğu yerler cayır cayır yanarken ben soğuktan tir tir titriyordum.

"Vücudun buz tutmuş resmen, neden aniden bu kadar üşüdün? Az önce arabada sıcaktan dolayı şikayet etmiyor muydun sen?" Derken tek kaşını kaldırmış benden ciddi ciddi cevap beklediğini görünce gözlerimi devirdim.

"Salak mısın Selim? Üşümenin nedeni mi var, hava soğuk olunca üşüdüm işte!" Diyerek yakındım sıkıntılı bir nefes verirken.

Omuzlarımdaki ellerini çekip bileğimi kavradığında nazik tutuşu şaşırmama neden olmuştu, beni peşinden sürüklerken, "nereye?" Diye sordum.

"Sana mont alacağım, ilkbaharın ortasında kışı yaşayan nadir insanlardan biriyle evlendiğime inanamıyorum. Daha az tuhaf olamaz mıydın sanki, her şeyin inanılmaz derecede ilginç ve tuhaf." Dediğinde beklemediğim bir şekilde isyan etmesi kaşlarımı çatmama neden olmuştu, sakin olmak için yanaklarımın iç kısmını parçalamakla meşgulken daha fazla dayanamayıp cevap verdim.