12.Bölüm: Kıskanılan Misafirler

278 17 1
                                    

Merhaba sevgili okurlarım!

Okumadan önce yıldızı parlatmayı unutmayın ^^

İyi okumalar♡

Bölüm Şarkısı: Ozan doğulu feat. Ece seçkin - Hoşuna mı gidiyor?

####

Selim gözlerini vücudumda gezdirip kaşlarını çattı, lacivertleri tekrar grilerim ile buluşunca gözlerindeki pişmanlığı görmüştüm.

Hızla bana doğru yürümeye başladı. Herkes nefesini tutmuş olacakları beklerken Selim yanıma gelmişti. Başımı ellerinin arasına alıp konuştu.

"İyi misin?" Diye sordu endişe dolu sesiyle. Başımı iki yana sallayarak, "hayır..." dediğimde tekrar konuştu.

"Üzgünüm, çok üzgünüm..."

Kafamı serbest bırakıp elini belime koyarak beni kendine çektiğinde kafamı göğsüne yaslayarak kendimi şuandan soyutlamaya çalıştım, Selim ise etrafındaki insanlara sinirle bakarak konuştu.

"Siz ne cürretle benim karımı bu hale getirirsiniz! Hepinizi mahvedeceğim, bunu yaptığınıza pişman edeceğim. Birinizin dâhi karım hakkında tek kelime ettiğini duyarsam gözünüzün yaşına bakmaz attırırım sizi bu okuldan! Kimin okulundan kimi kovuyorsunuz siz ha!? Burası Sahra'nın okulu, canı isterse hepinizi şu anda attırır kendi okulundan! Şimdi hepiniz ondan özür dileyeceksiniz, derhal!"

Selim'e hayretle baktım. Bu okul benim mi demişti o?

Onca söylediği şeyden bir tek buna mı takıldın Sahra?

Ticaret önemli.

Sen iflah olmazsın...

Sana ne iç ses!?

Peki.

"Hemen!" Diye kendinden emin bir sesle tekrar eden Selim ile herkes hep bir ağızdan özür dilemeye başlamıştı.

"Özür dileriz!"

"Affet bizi!"

"Hata yaptık!"

Herkesten af dolu sözcükler yükselince Selim'e çevirdim bakışlarımı.

"Selim, lütfen gidelim buradan." Dedim titreyen sesimle.

Selim kafasını sallayıp elini belimden çekti ve ceketini çıkarıp omuzlarıma yerleştirdi. Bakışlarımı benim yüzümden üstü başı mahvolmuş üçlüye çevirdim.

"İtiraz istemiyorum sizi evimde ağırlayacağım. Size ne kadar teşekkür etsem az." Dedim mahcup bir sesle.

"Biz insanlık vazifemizi yaptık, karşılıksız yani." Diyerek mesafeli bir ses tonuyla cevap verdi Deniz.

"Aynen, buna hiç gerek yok." Diye Deniz'i onayladı Burak.

Herkesin bakışları Mert'e dönünce Mert konuşmaya başladı.

"Ne? Şuan banyo yapmaya ihtiyacım var, hiç gurur yapamayacağım." Diyerek Deniz ve Burağa doğru fısıldayan Mert'in söylediklerini duyduğumda ufak bir kahkaha attım.

Burak ve Deniz Mert'in kolunu dürtünce, Mert boğazını temizleyip tekrar konuştu.

"Yani... aynen, biz sadece yardım amaçlı şey yaptık, zahmet şeysine girmeyin." Dedi yapmacık bir şekilde gülümseyerek.

Bir Evlilik MeselesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin