BABALARIM [BxB]

BABALARIM BÖLÜM 5

Bölüm silindi o yüzden tekrerdan yazıyorum iyi okumalar.

"Aman sizin kızınız da pek bir saf birşeymiş."

"Deniz ne anlattın kıza."

"Bana 'başka ne durumlarda kan akıyor' dedi bende gerdek gecesine dair birkaç birşey anlattım."

"NEEEEE?!" Kıvanç ile aynı anda bağırmamız başka bir durumda olsaydık komik gelebilirdi ama şu anda asla.

Hemen Zeynep'in yanına koştum yüzünü yıkıyordu. Yanına yaklaşıp saçını okşamak için elimi kaldırdım elimi tutup indirdi.

"Babacım lütfen öğrendiklerimi biraz sindirmeye ihtiyacım var. " Dedi.
Gülümseyip banyodan çıktım. Ah Deniz ah. Salona geri döndüğümde Kıvanç ve Deniz aralarında birşey konuşuyorlardı ama beni görünce sustular. Tam ağzımı açıp birşey diyecektim ki salona Zeynep girdi.

"Ben ilaç alıp uyuyacağım iyi eğlenceler size. Okulu bilgilendirdim."

"Tamam babacım birşey olursa seslen bize." Dedi Kıvanç. Zeynep gülümseyip kafasını "tamam" anlamında sallayıp gitti.

"Bize fazla mı mesafeli? Öyle geldi sanki bana." Dedi Kıvanç

"Evet öğrendiklerini sindirmeye ihtiyacı varmış." Dedim.

"Ya çok özür dilerim ben böyle bir tepki vereceğini düşünmemiştim." Dedi Deniz.

"Sorun değil Güzelim onun da böyle bir kırılganlığı var."
Güzelim? GÜZELİM? GÜZELİM NE LAN? Tamam sorun yok. Kıskanmadım canım niye kıskanayım?

"Ee hadi gelin kahvaltı edelim. Sabahın köründe dikildik ayağa. Deniz sende ne işin varsa iptal et bu günü birlikte geçirelim." Dedim. Ve günü size şöyle özetleyebilirim. Kıvanç ve Deniz tüm günü göt göte-şey yani fazla ama biraz değil baya fazla yakın bir şekilde kendi deyimileri ile hasret giderdiler. Ve bende içten içe kıskanıp dışımdan bunu reddettim. Ve sonunda Deniz işinin olduğunu söyledi ve gitti. Bende o sırada atacağım tripin en özel yanlarını planlıyordum. Deniz'i yolcu ettikten sonra salona geçtim.
Kıvanç arkamdan geldi.

"Çok özlemişim Deniz'i ya"

"Hm hm evet çok belli ettin zaten özlediğini. İyi oldu bundan sonra görüşürsünüz bol bol." Dedim mesafeli bir şekilde.

"Sen iyi misin? Tüm gün böyleydin kıskanmadım dedin ama kıskanmış gibisin."

"AY EVET KISKANDIM TAMAM. AMA HAKKIM DEĞİL Mİ KISKANMAK BİR SEVGİLİ OLARAK? HEM SEN DE NE O ÖYLE KIZIN GÖTÜNDEN AYRILMADIN TÜM GÜN. DİKKAT ETMEN LAZIM BÖYLE ŞEYLERE NE DE OLSA BİR KIZ BABASISIN SEN ARTIK" dedim. Bağırdım da denilebilir.

Suratına baktığımda bana gülerek bakıyordu.

"Keşke bunu daha önceden söyleseydin." Dedi ve kahkaha attı.

"Ne o komik mi?" Dedim sinirle. Suratındaki gülümseme ile bana doğru yaklaştı ve gözlerime anlamadığım bir aşkla bakmaya başladı.

"Senin bu kıskançlığın çok hoşuma gidiyor. Bana aşık olduğunu hissettirmen. Herşeyimle beni sahiplenmen beni acayip tutkulandırıyor."
Dedi ve dudağıma yaklaşıp öptü. Ayrıldığımız da. Sadece benim duymamı ister gibi fısıldadı.

"Seni çok ama çok seviyorum."

"Bende seni seviyorum sevgilim." Dedim bir kez daha dudağıma yaklaşınca hemen kalkıp

"Ben Zeynep'i uyandırayım sabahtan beri birşey yemiyor akşam yemeği yiyelim."

"Tamam. Bir sor bakayım karnı ağrıyorsa hastaneye gideriz."

"Tamam" dedim ve Zeynep'i uyandırmak için odasının önüne geldim. İçeri girdiğimde yatakta uyuyordu. Bir süre sonra sayıklamalarını duydum. Her gece olduğu gibi bu gece de sayıklıyordu.

"Anne gitme, baba yapma hayır"

Her gece sayıklardı anne ve babasını özlediğini ilk sayıklamalarını duyduğumda anlamıştım. Ondan öncesinde bizi 1 haftada kabullenmesine çok şaşırır ve anlamazdım. Ama o artık kavga istemiyordu evet bizi sevmişti ve kabullenmişti ama bunun asıl sebebi zorluk çıkartmak istememesiydi. Bunu çok sonradan anlamıştım.

Gözünden bir damla yaş aktığını gördüğümde yanına uzanıp sıkıca sarıldım ve saçlarını okşamaya başladım. Mırıldanmaları kesildi ve bana sanki bırakmamı istemiyor gibi sıkıca sarıldı.

"Baba lütfen beni bırakmayın bari siz beni yalnız bırakmayın." Dedi uykusunun arasında.

"Merak etme babacım biz senin yanındayız her zaman."
Dedim ve kafamı saçlarına gömüp koklamaya ve küçük öpücükler kondurmaya başladım.

KIVANÇ

Mert ve Zeynep inmeyince bakmaya karar verdim. İçeri girdiğim zaman içim sıcacık oldu. Birbirlerine sarılmış uyuyorlardı. Odaya girip kapıyı arkamdan kapattım. Yanlarına uzanıp bende sarıldım. Mert aniden uyandı ve etrafına bakmaya başladı.

"Benim hadi yat uyu." Diye fısıldadım.

"Ya ben öyle sayıkladığını duyunca uzanıp sarıldım ama uyuyakalmışım. Sen aç değil misin? Hadi gel aşağıya inip yemek yiyelim."

"Hayır aç değilim sen açsan yiyelim."

"Hayır bende aç değilim."

"E hadi uyu o zaman."
Birşey demeden uzanıp kollarımın üzerinden Zeynep'e sarıldı ve uyudu. Bende ikisini öpüp uyudum.