34 - Faith

107 7 2
                                    

There's nothing left but depression..
Sadness devour my strength..
Tears made my soul tremble..
My fears eating me alive..
Find me and never let go..

Azazel's POV

Sa mga nangyayari, hindi ko na alam kung makikita ko pa ulit ang kapatid ko.. I know, I get it, I'm not human and not capable of emotions.. But, these tears are taking me into a roller coaster ride.. taking me to extremes and I don't think I can handle this feelings..
.
.
"Azazel.."→ almost fading but, I'm sure I heard it right and it's not a dream..
.
.
Lumingon ako.. pero wala.. wala akong kasama.. Tch.. Imposibleng imahinasyon ko lang yon..

Marahas kong pinahid ang tubig sa mga mata ko.. Lumabas ako sa terrace ng kwarto para makapag pahangin..
.
.
"Hitori de.."(Alone..)→nasabi ko nalang sa hangin..
.
.
"Watashi wa koko ni imasu.."(I'm here..)→ tumigil ako saglit.. words are still fading.. pero naririnig ko sya..
.
.
"Mirazelle.."→ calm as always.. beneath confusion I still manage to be calm.. tch..

Pilit kong hinahanap ang presensya nya at alam kong malapit lang sya sakin.. Nang bigla kong maalala..
↭↭↭↭↭↭↭
Kei's POV

Kanina pa namin sinusubukang ibalik si Mirai kaso.. Palaging palpak.. parang may kulang.. tch..
.
.
"Ayokong tumigil.."→ bakas sa mukha ni Lady Yume ang despirasyon na mailigtas ang anak.. aish.. anu ba kasi ang mali?!
.
.
"Tabi.."→ mariing sabi ni Azazel.. walang emosyon nya kong pinatabi at dali dali syang umupo sa silyang malapit kay Mirai..

Waring wala syang naririnig at hindi sya sumasagot sa mga tanung namin.. tch.. bakit ba sya ganyan..

Hinawakan nya ang kamay ni Mirai at nakita kong nagbago ang kulay ng mga mata nya.. Kanina kung mala pusa na matingkad na dilaw.. Naging pula ito na bahagyang nagiging itim..

Hindi ko alam kung orasyon ang sinasabi nya pero may binubulong sya at lumiliwanag sa buong paligid ng silid..

Agad nyang inilibot ang tingin na parang may hinahanap.. Nanlaki ang mga mata namin ng makita ang imahe ni Mirai na nakatayo sa paanan ng kama..
.
.
"Neh.. Ang tagal mo naman gawin yan.. H-Hindi mo ba alam na kanina pa ko natatakot dito?!"→ pagmamaktol nya sa kapatid..
.
.
"N-Ngayon ko lang naisip ang pagtigil ng oras.. Hindi ko naisip na nasa ibang dimensyon ka lang.."→ naka yukong sabi ni Azazel..

Masaya akong makita at marinig ang boses nya.. pero hindi ba nya kami papansinin?! tch.. Mag sasalita sana ako nang..
.
.
"Malapit na syang dumating.. Aangkinin nya lahat ng buhay.. Zel, sabihin mo kay Papa na ihanda ang lahat.. Hindi ko alam kung makakaalis pa ko pero pag naalala ko ang sumpa, tatakas ako sa isipan nya.."Then the image went hazy.. then she disappeared..
.
.
Anung nangyari? Parang message lang ba yun? Kaya ba hindi nya kami nakikita?

Nakita kong nag kuyom ng kamay si Azazel at nanlilisik na mata ni Requiem.. Malaking bagay ang nais ng mag syotang yun bakit pati tong mundo ng mga buhay gusto nila?!
.
.
"May alam ka sa mga orasyon tama ba?"→ Pagkabigla ko sa tanung ni Lady Yume.. Oo nga pala..

Hindi nabanggit ng magaling na author na anak ako ng isang mangkkulam.. isang mangkukulam na sikat sa kabilang dimensyon  ̄ˍ ̄ at ni minsan hindi ko nakilala..

["Ayaw mong ungkatin yan kaya di ko na sinabi na anak ka ni..."]

"Azaria.. psh.."→ bulong ko sa hangin..

Hindi namin nakita ni Izumi ang nanay namin.. Kung yung tatay naman namin, siguro saglit lang bago pa kami mapunta sa puder ni Master Toshiro.. Aish..
.
.
"Hindi po ako ganun kabihasa sa mga orasyon, pero kahit papaano'y may alam ako.. Lady Yume.."→ medyo natagalan ako sa pag sagot dahil inisip ko pa kung yun dapat ang sabihin.. tch..

"Anak ka nga nya.."→ hindi ko alam ang ugali ng mga magulang ko kaya wala akong reaksyon sa mga sinabi ni Lady Yume..

Sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ako makakatulong.. Pero gagawin ko ang lahat para maibalik si Mirai..
↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭
Jiro's POV

May nangyayaring hindi maganda sa mga Crimson pero nalilito parin ako kung bakit may mga hindi maipaliwanag na pangyayari nung nakaraang araw..

Alam ko namang hindi sila ordinaryo pero saan sila lumabas?! B-Bigla nalang silang nawala na parang bula.. Saan sila dumaan?!

Bigla nalang sumakit ang ulo ko na daig pa ang migraine.. tch.. Agad ko itong inipit gamit ang dalawang palad.. Napaupo nalang ako at para bang hindi humuhupa ang sakit..

"Lend me strenght.. Lend me hope.. Give me your soul.."b-boses na naririnig ko sa isip ko.. tch.. hindi ko maintindihan..

Biglang sumakit ang likod ko na para bang pinupunit mula sa loob.. S-Sobrang liwanag.. Tch.. Hindi ko alam ang nangyayari..

"You always dwell within.. Close your eyes and sleep for a while.."words that I've heard before everything went dark..
.
.
.
"Tulungan nyo ko.."→ sumamo ko sa kawalan..
↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭↭
★★ⓨⓤⓦⓔ♕ⓚⓐⓦⓐⓘⓘ☆☆

THE DEVIL'S TWINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon