The badboy, my mate

de grote dag

Pov lisa

Ik word wakker en schrik als ik iets naast me voel. Benauwd kijk ik naast me maar als ik Sophie zie liggen denk ik al snel weer aan gisteren. Vandaag is de dag dat ik vertrek naar New York. Wat zal ik Sof toch missen. Ik liep naar de badkamer en vulde een glas met water. Ik liep terug naar mijn kamer. Eens ik daar was goot ik het water rustig over Sophies hoofd. Ze sprong onmiddellijk recht en echt waar, haar gezicht was onbetaalbaar. Ik greep naar mijn buik want die deed zoveel pijn van het lachen en zij stond daar maar rond haar te kijken en eens ze bij mij stopte keek ze boos, als blikken konden doden dan had ik niet naar New York moeten gaan. Misschien met mijn kist. O shit ik vertrek al binnen een half uurtje. Ik deed alles extra traag zodat we misschien onze vlugt misten. Ja het is erg maar ik wil niet naar een nieuwe school en al zeker niet naar een kostschool. Misschien slaap ik wel bij van die make-up dozen. Na een half uurtje waren we klaar en gingen we samen ontbijten. Na het ontbijt lieten we ons huisje achter en brachten Sophie naar school. En dan: OP NAAR HET VLIEGVELD. Tijdens de rit was het erg stil. Het enige wat pap zei is dat ik het wel leuk zou vinden. Ik wou dat ik hem kon geloven, maar ik vreesde ervoor.

Als we eindelijk op het vliegveld waren deden we alles wat nodig en stapten dan in. Gelukkig zat ik niet naast mijn vader. Ik stak mijn oortjes in m'n oren en zong heel stil mee met de liedjes. Na een groot kwartier viel ik in een droomloze slaap.

Een klein jongetje die blijkbaar naast me zat schudde me rustig geen weer, wat heel schattig was, om te zeggen dat we er waren. ik zocht mijn papa en na even zoeken stond ik bij hem. Hij was de koffers al gaan halen en zei dat we de taxi moesten nemen. We stapten in en vertrokken naar een prachtig huis die niet normaal groot was. Maar ja, ik moet perse naar die domme kostschool.

______________________________________________________
2e hoofdstukje vandaaaaaaag :)

ik hoop echt dat jullie het iets vinden want eigenlijk valt dat schrijven best wel mee hoor...
Love you guys