Wings Against Winds

CHAPTER 2: Brave

Buyol chapter ahead.

Chapter 2: Brave

Thea's Point of View

Nagmamasid lang ako sa bintana dahil bawal akong lumabas ng bahay. Buong araw, nasa loob lang ako. Pinagbabawayan kasi ako nina Mama at Papa na yumabas eh.

Bumuga nalang ako ng hangin habang nakapangalumbaba. Ang boring kasi dito! Wala akong magawa, wala pang kayayo. Kapag busy si Mama at nasa trabaho si Papa, wala nang nakikipagyayo sa'kin.

Gustong gusto ko nang yumabas!

Tumingin ako sa payigid para tignan kung may tao bang nakatingin sa akin, lalo na kung si Mama. Mukang nasa yabas siya ngayon dahil nandoon ang kalan na ginagamitan ng kahoy, baka may niyuyuto siya.

Humagikgik ako tsaka tahimik na yumabas sa kwarto. Nang makarating na ako sa pinto ay siniyip ko si Mama.

"Sowwy po..." bulong ko.

Nang makayabas na ako ay mabiyis akong tumakbo palayo sa bahay, nagtago ako sa yikod ng isang bahay tsaka ako humagikgik ulit. Nakayabas ako!

Medyo kinakabahan nga lang ako dahil siguyadong magagayit sa akin si Mama at Papa pag nalaman nila na yumabas ako. Hindi naman ako magtatagal eh, tsaka hindi naman ako makikipag yayo. Papanoorin ko lang yung mga bata na nagyayayo sa yabas.

Naglakad na ulit ako papunta doon sa bakanteng yote kung saan ako madalas nagyayayo noon, nung hindi pa namin nayayaman na may sakit pala ako sa puso.

Nakita ko ang mga batang naghahabuyan, may nadapa pa! Tsk, yampa!

Tinuyungan siya nung batang lalaki na nakaupo kanina sa mayaking bato pero nakita ko na inaway siya nung mga salbaheng bata. Ngumuso ako tsaka ko sila sinimangutan at nagmamartsang naglakad payapit sa kanila.

Sinasabihan nila ng kung ano-ano yung batang lalaki at nakayuko lang naman ito at walang ginagawa.

"Umalis ka nga dito! Baliw!"

"Baka mahawa pa kami sa'yo! Lagot ka sa Papa ko!"

"Baliw! Baliw! Blehhh!"

"Hoy! Ano ba?! Ang yayabang niyo ah!" hindi ko na napigiyan ang sarili ko na sumigaw, ang bad kasi nila eh!

Natigil sila sa pagsasayita at sabay-sabay silang tumingin sa akin.

"Wag niyo siyang sinasabihan ng ganyan! Ang bad niyo!" sigaw ko pa ulit.

"Sino ka ba, ha?! Nangingialam ka sa amin, hindi ka naman kasali!"

"Oo nga!"

"Inggitera!"

Mas lalo ko silang sinamaan ng tingin. "Tse! Ang sasama ng ugali niyo! Hindi ba kayo tinuyuan ng good manners ng magulang niyo? Ayis nga kayo! Mga pangit!" pangit na nga, pangit pa ang ugali!

Sinamaan nila ako ng tingin pero hindi ako nagpatinag, sinamaan ko rin sila ng tingin! Akaya ba nila matatakot nila ako? Ha! Hindi!

Tuluyan na silang naglakad palayo kaya ngumisi ako. Dapat lang 'yan sa kanila, ang babad nila eh. Lagi akong sinasabihan nina Mama at Papa na dapat good girl daw ako at fendly!

"Bata, ayos ka lang?" niyapitan ko na siya dahil mukang umiiyak siya at natatakot, kawawa naman siya.

Bakit ganun? Kakaiba siya mag react. Parang takot siya sa tao... Maganda naman ako sabi ni Papa ah? Tsaka mabait din naman ako.