Wings Against Winds

CHAPTER 14: Uncertainty

⚠️: song for today⬇️

Bukas na pala concert, sino ba naman ako para makanood diba. 😔

Enjoy. 😔👍🏻

Chapter 14: Uncertainty

Kinabukasan ay sinamahan agad ako ni Adam sa ospital para magpa check up sa OB na kilala niya. Parang hindi na nga siya makatulog kagabi dahil sa sobrang excited niya. Hinahaplos lang niya ang tiyan ko at mukang tuwang tuwa talaga siya

Hindi na nawala ang ngiti sa labi niya mula kagabi. He's so excited that he mumbled so many things like buying clothes already. He's really excited to be a parent, and I am too. He will surely be a good father.

"Are you comfortable?" he asked while driving.

I nodded. "Oo, ayos lang ako."

"Just making sure."

I chuckled. "Adam, pangatlong beses mo nang itinanong sa akin 'yan."

He sighed then shook his head. "I just want the best for you. Sorry, nagiging praning na ata ako."

I smiled then held his hand on my leg. "It's okay. Ibig sabihin lang no'n, mahal mo talaga kami."

"Of course, I do." he quickly responded.

This is why I never doubted and I never wanted to doubt Adam. He's just too kind and pure to do something that would hurt me or anyone. Unless deserve ng taong iyon ang pananakit niya, gaya nalang ni Haru.

Nakapaikot ang braso niya sa bewang ko habang naglalakad kami sa hallway ng ospital. Ingat na ingat siya sa akin, pati nga siguro insekto ay hindi niya hahayaang padapuin sa balat ko.

Pinagsuot niya ako ng palda para hindi raw mahirapan si dok kapag inultrasound ako. Ang sabi kasi niya, siguradong vaginal ultrasound ang gagawin sa akin since siguradong hindi pa naman ganon kalaki si baby. Perks of having a doctor husband, I guess.

Nang makapasok na kami sa clinic ay sinalubong kami ng ngiti ni dok. Ngumiti rin kami pabalik tsaka kami naupo sa visitor's chair.

"Here for a test or check up?" she asked.

Nagkatinginan kami ni adam tsaka kami ngumiti bago kami mulang tumingin kay dok.

"Check up po." sagot ko.

Her eyes widened then she looked happy afterwards.

"Wow, congratulations!" she greeted us.

We both smiled then thanked her.

"Kailan ka gumamit ng PT?" tanong ulit ni dok.

"Kahapon lang po." sagot ko.

Nilingon naman niya si Adam at tinaasan ng kilay. "Wow, excited ka dok ha."

Adam chuckled. "Very excited po, dok." sagot naman niya.

"Okay, let's check your baby then."

Pinahiga ako ni dok doon sa bagay na hindi ko alam ang tawag at sinimulan na niya ang ultrasound. Tama nga ang sinabi sa akin kanina ni Adam, vaginal ultrasound nga ang ginawa ni dok. Medyo nakakahiya pa dahil nakabukaka ako, huhu.

"See that tiny circle over there?" tanong ni dok habang nakaturo doon sa monitor, tinignan naman namin iyon ni Adam tsaka kami tumango. "That's it. It's so tiny, right? I think it's about four weeks old. It's too young that's why we can't detect a heartbeat for now. But don't lose hope. Nakikita ko naman na magiging successful ang pregnancy mo basta susundin mo lang ang mga payo ko at ng cardiologist mo." paliwanag niya.