Guardians of Azthralz

✨16- Ohràgon✨

Bilang kabayaran sa mga nakain ko, wala akong naging ibang paraan kung hindi ialay ang sarili ko na maging serbidora sa tabernang ito. Buti na lang at pumayag naman ang may-ari at kahit papano naibsan ang alalahanin ko.

Paano pala kung hindi sila pumayag?!! Paano na lang kung humingi sila ng kabayaran na hindi ko kayang ibigay?!! Paano na lang kung—- kasalanan mo talaga ito Dhrazan!!! Arrrrggghhhh!!!

Pasalamat na lang at marunong akong umintindi at magsalita ng lengwaheng ginagamit nila dito. I may be a drifter to this world, but I'm thankful that I have the gift to understand their distinct language, and with that, I think I can easily cope up to live in this world. Siguro hindi na mahirap para saakin na makibagay sa mundong ito.

"Tama!!! Kaya mo ito Gaia!!! Kayang kaya mo ito!!!!!!" I cheered myself.

"Hegwa shekewash yelshi!!!" Sabi saakin ng nagmamay-ari ng tabernang ito. Kita ko ang iritang nakaguhit sa mukha niya. Ibig niya lang sabihin na makaka alis na ako, indikasyon na napag trabahuhan ko na ang lahat ng kinain ko sa kanila.

"Ashe mulkhe." Pag papasalamat ko.

Nakahinga ako ng malalim. Lumabas na ako ng tabernang ito at hindi ko napigilang mapa yuko at mapaupo sa labas.

Paano na ako nito?!! Saan ako pupunta?!!! Ilang oras din ang ginugol ko upang mabayaran lang ang lahat ng kinain ko. Tumayo ako bigla at napa sandal sa kalapit na pader ng makaramdam ako ng pagkahilo.

Bakit ganun? Kahit sobrang dami ng kinain ko, why I still can't feel satisfied? Bakit nakakaramdan na naman ako nag pag kagutom?

Sa dami ba namang ginawa ko, for sure natunaw na lahat ng kinain ko. Heto at, nagugutom na naman ako.

Now I walk toward nowhere, hindi ko na rin alam kung ilang oras na akong naglalakad, I am not even aware of the time flows that they have in this world.

Kung susumahin, maghapon na siguro akong paikot-ikot sa lugar na ito.

I am trying to fit in para makahanap ako ng paraan kung paano ako mabubuhay at makaka survive sa mundong ito, alam kong mahirap sa umpisa, hindi ko rin alam kung paano o saan ako mag uumpisa,

But here I am, finding ways to cope up and observe how the citizens of this realm creating ways to live.

Even my mind refuse to believe what my eyes are showing me, the sunlit sky was unlike I had ever seen!!!

It's like a dazzling effect of the aurora borealis!!! What makes it more mesmerizing is that this realm has three suns!!!

The creatures that surrounds me had appeared spectral, but now they were vividly clear.

Habang naglalakad ako at nag mamasid ng paligid, marami akong nakikitang kakaibang mga nilalang.

While walking, I passed different mythical creatures. Some are so tall that they resembled the height from a thirty-foot tree, yung iba naman, were look like people—like me—At first glance, they resembled humans—until their ears, eyes, mouth, skin color, body type and height showed distinctions.

Their facial features under their hooded capes were not the same kind.

Makikita mo rin talaga ang hindi pagka pantay-pantay nila. Parang konsepto ng mahirap at mayaman dahil masid ko rin ang pagka iba-iba ng mga suot nila at kilos, miski ang kanilang pamumuhay.

May pag kaka pareho rin ang mundong ito sa mundong pinangalingan ko, ang mundo kung saan kailangan mag hanap buhay at mag trabaho para mabuhay.

What could be the most important thing in this realm?