Guardians of Azthralz

✨17-Vulkrash✨

"I've been looking for you, Princess." He said.

'Huh Looking for me mukha mo!!! Samantalang iniwan mo naman ako!!!' I just shrugged him off and act as if I didn't see or heard him.

Hindi niya ba alam kung anong klaseng trabaho ang ginawa ko? Hindi niya ba alam kung anong pagod ang dulot nito?!

Malamang hindi!

Dagli akong umalis sa harapan niya at hinanap ang ekstrangherong lalaking nagligtas saakin kanina. I know that he's just right here. Sa mismong kinatatayuan ni Dhrazan. Saan kaya siya pumatungo?

Bakit parang bigla siyang nawalang parang bula?

"Where are you going? You have nowhere to go Princess." Paghahabol niya. Napapikit ako ng mariin. At napabuntong hininga.

Ah! Bigla ko palang nakalimutan ang presensya ng umaaligid na taong tabon na ito!!!

Hindi ko alam kung bakit, iritang irita ako sa twing nakikita ko siya! Unang- una kung umasta siya akala mo naman close kami?! Hello?!!! Ni hindi mo nga alam birthday ko?! Saan ako pinanganak o paborito kong kulay?!

Pangalawa, hindi ko siya kayang pagkatiwalaan dahil hindi ko naman siyang lubusang kilala.

Pangatlo, sa pustura pa lang niya-hindi talaga siya karapat-dapat na pag katiwalaan!!! What if- what if he's just using me for his advantage?!

"You know what, just leave me alone!" Sambit ko at naglakad palayo sa kaniya.

Rinig ko ang bilis ng pagyapak niya patungo saakin.

And I guess it right, he is now standing in front of me!!! I raised my brows at him and crossed my arms. Halos nakapamewang ako habang tinititigan ko siya ng masama.

"You have to come with me, princess." He commanded.

"Could you- could you please stop calling me that!!!" Naging mariin ang pag kasabi ko. Huminga ako ng malalim. Siguro kapag hindi pa ako nakapag timpi, ewan ko na lang.

"Then- come with me." Sambit niya. Hindi nag bago ang ekspresyon ng mukha niya.

"Mr. Dhrazan blah blah blah. Hindi ako sasama sayo. Okay?! HINDI. AKO. SASAMA. SAYO. Hindi pa ba malinaw?!" I said in staccato.

"Fine!!! Not gonna force you anymore... Just don't ask for help once you came across the Vulkrash... you know the soul eater?!! I think you've never encountered one. For sure you are no match! And I'll bet- you'll definitely not reach till sunlight!!!." He voiced out. I paused. But I know he's just exaggerating things for me para sumama ako sa kanya.

So I just acted like I'm scared to annoy him.

"Oh sure!!!! I'm scared!!! Look!!! Nanginginig na yung kamay ko sa takot ho!!! Oh my!!! Help!!! Help me!!!" I overreacted.

His forehead creased and his mouth scorned. Alam kong galit siya sa naging akto ko.

"Fine! Just don't ask for help because I'll be not around to help you."

But who cares???!!!

And I think he had enough! Because he is gone in an instant! Like a wind. Nag lakad ako palayo sa kaniya and thank god wala na akong naririnig na umaaligid aligid pa.

Hayyyy buti naman at napagod siya!!! Huh! Vulkrash ng mukha niya! May pa soul eater pa siyang nalalaman diyan, for all I know, he's just scaring me para sumama ako sakaniya! No effin way! Sa isip isip ko.

I know he's just making ways para sumama lang ako sa kaniya. Siguro kung sinabi niya muna saakin ang dahilan kung bakit kailangan ko sumama baka napapayag niya pa ako or even explain why he left!