[Completed] သန်းခေါင်ယံကကြိုး (ဘာသာပြန်)

ချိုးငှက်မောင်နှံ/ ခ်ိဳးငွက္ေမာင္ႏွံ (Part 1)

Unicode

ကစ်ပင်မြို့

အနောက် စတာလင်းရှိင်ယာ ခရိုင်၊ စကော့တလန်။

အချိန်ခိုးယူသူ ၊ ၁၈၉၈ - ၁၈၉၉ ခုနှစ်။

--------------------------

My sorrow... I could not awaken

My heart to joy at the same tone...

And all I lov'd... I lov'd alienation

သောကတွေကနေ ငါမနိုးထနိုင်ခဲ့

ဒီအရသာမှာ ပျော်နေတဲ့ နှလုံးသားနဲ့

ငါဟာ သီးသန့်ဖြစ်တည်ခြင်းကို ချစ်ခဲ့တယ်

(Poem from Edgar Allan Poe – Alone)

-----------------------------

"သီးခြားဖြစ်တည်ခြင်း မဟုတ်ဘဲ... အထီးကျန်ခြင်းကိုချစ်တယ် ဖြစ်ရမှာ မဟုတ်ဘူးလား?" Gun က လက်ထဲက ကဗျာကို ဖတ်ရင်းနဲ့ နောက်ကနေ သူ့ကို ပွေ့ဖက်ကာ သူ့ဆံပင်တွေကို ဖွဖွနမ်းရှိုက်နေတဲ့ Off ကို မေးလိုက်တယ်။

Off က Gun ပခုံးပေါ်ကနေကျော်ကာ Edgar Allan Poe ရဲ့ ကဗျာကိုရေးထားတဲ့ စာရွက်လေးကို လှမ်းကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်တယ်။

"အင်း... ကိုယ်က အထီးမကျန်ချင်ဘူးလေ... မင်းနဲ့ အတူတူရှိချင်တာ... ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်တည်း သီးခြားကမ္ဘာလေးထဲမှာပေါ့"

Gun က ခပ်ဟဟ ရယ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ Off ရင်ခွင်ထဲကထွက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ထိုင်လိုက်တယ်။

"Off က တခြားသူတွေ ကို မသိစေချင်ဘူးလား?"

Off Adulkittiporn က Gunရဲ့ နှဖူးပေါ်ဝဲကျနေတဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။ ဆောင်းဦးကုန်ခါနီးပြီ။ သူက Gun ကိုယ်ပေါ်မှာ ခြုံထားပေးတဲ့ သူ့ရဲ့ ကုတ်အင်္ကျီကို ဂရုတစိုက် ဆွဲစေ့ပြီး သူ့ချစ်သူကို နွေးထွေးအောင် လုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ချစ်သူ... ဒီစကားလုံးလေးကို အမြတ်တနိုးခေါ်ခွင့်ရတာ၊ တွေးခွင့်ရတာ ဘယ်လောက်ကံကောင်းလိုက်သလဲ။ တစ်လောကလုံးရှေ့မှာသာ အော်ခေါ်ခွင့်ရရင် သူသေပျော်ပြီ ထင်ပါရဲ့။

"ဟင်း... ဘယ်သူမှ မသိတော့ ကိုယ်တို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်လို့ရတာပေါ့"