My Willow Man (Book 1&2) (Unedited)

CHAPTER 7

ILANG ARAW ko din 'di nakikita si Simon sa headquarters dito sa Mandaluyong.

Huhuhu.

Namimiss ko na siya pero parang may relasyon talaga sila ni Lily eh.

Hindi na din ako pinapansin ni Lily, tuwing nakakasalubong ko siya ini-irapan niya lang ako.

Nasa office ako ni Sandro, overtime konti. May tinatapos lang na paper works pero uuwi na din.

Tutal, bukas nasa Ilocos naman siya and sabi nya 'di ko daw kailangan sumama.

I was feeling sleepy when I decided to rest my eyes.

Sinandal ko 'yong ulo ko sa upuan and covered myself.

Bigla naman akong may naramdaman na umupo sa akin.

Sabay naman kaming napasigaw sa kaba.

"WHAT THE HELL!!"

Sigaw niya.

"AAAAAGHHHH!!"

I pushed him so hard na nahulog talaga siya sa harapan ko.

"Ouuuuchh!" Sigaw niya.

"Sino ka??" Sigaw ko naman in a fighting position pero nakapikit.

"WHAT THE... Althea?!"

I opened my eyes.

It was Sandro.

"Sir! Anong ginagawa niyo dito??" I asked him.

Tinulungan ko naman syang tumayo.

Ang lambot din ng mga kamay niya... Huehue

"Ano pa bang ginagawa mo dito?"

He asked at naupo sa upuan niya.

"Overtime lang, Sir, tinatapos ko lang 'yong paper works mo."

"At this hour? Althea... it's 10 in the evening."

"I know, Sir... since wala kayo bukas kaya tinapos ko na lang today"

Kumunot naman ang noo niya.

"Tayo. Wala tayo dito bukas."

Nagtaka naman ako.

"Eh diba sabi mo, Sir, ano--"

He glared at me.

Parang he is giving me a warning.

"Sabay nga tayo bukas sa Ilocos, Sir"

Huminga naman ako ng malalim.

Tumayo naman siya at palabas na.

"Aren't you coming home?"

He asked.

With you?

Ay joke.

"Ah yes, Sir... uuwi na din po."

"Ihahatid na kita."

He said then mabilis na siya lumabas.

Pa-fall naman si Sandro.

Luh.

The next day, nasa airport na kami waiting na lang para sa boarding.

Bigla naman may nagpa-picture sa kanyang babae.

Sobrang ganda niya.

Parang anghel.

"Excuse me?"

Sandro looked at her and ngumiti naman ito.

Ang pogi niya talaga ngumiti.

"Yes?" Halos abot tenga ang ngiti nito sa babae.

"Hi, Sandro. Can I take a photo with you?" She said.

Ang hinhin din ng boses.

"Yes. Sure."

Lumapit naman ito kay Sandro at may paakbay pa siya sa babae.

"Thank you so much. I'm your number one fan."

She was smiling at him.

"You're welcome."

"What's your name by the way?"

Sandro asked her.

"Mirana."

"My name's Mirana but you can call me Rana."

Nag-handshake naman sila.

"Hi, Mirana." He said.

I saw how Sandro's eyes sparkle when he heard her name.

Luh.

Parang na-love at first sight yata itong boss ko.

She let go of his hand pero parang ayaw pa bitawan ni Sandro.

"See you around, Sandro."

She said at naglakad na siya papalayo.

Pero nakatulala pa rin si Sandro sa kanya.

Malayo na siya when Sandro looked at me.

Naaalala pa pala niya ako.

Hmp.

"I should have gotten her number".

He said pero parang malayo ang iniisip.

"What are you still doing here? Habulin mo siya and take her number!"

He shouted at me.

Nagtinginan naman ang mga tao sa paligid namin.

Luh balakajan.

"Sir, naman, masakit ang paa ko." Nagreklamo ako.

Ayoko ngang kunin ang number ng babaeng 'yon.

"Akala ko ba okay na 'yang paa mo?" He asked.

"Sumakit ulit, Sir." I rolled my eyes at him.

Nagdabog naman siya na parang bata.

Nasa airplane na kami and flying to Ilocos na.

First time ko makapunta doon.

Yiiii excited akong isabit si Lily sa windmill.

Apakalandi talaga no'n.

Hmmp.

Simon is my willow man.

I know it.

Simon is my--

Bigla naman nahiga si Sandro sa balikat ko.

He fell asleep.

I stared at his face.

Ang tangos ng ilong niya, I sniff him a little bit and sobrang bango talaga.

Sinandal ko din 'yong ulo ko sa ulo niya and I didn't realized nakatulog din ako.

"Ladies and gentlemen--"

I heard the FA made an announcement.

I opened my eyes and the first thing I see is Sandro's eyes staring at me.

***

AUTHOR'S NOTE.

May cameo lang po si Mirana sa chapter na ito. Hindi po siya part ng story. ❤️