My Willow Man (Book 1&2) (Unedited)

CHAPTER 12

"HI, ALTHEA." Nakangiti si Vinny habang ako gulat na gulat.

"Vinny?! Ano... anong... huh... ano... toh?!"

I shouted.

"For drama effect lang."

He said as he laid back sa upuan.

"Why?!"

Nakakainis itong lalaking ito, halos mamatay ako sa kaba kanina tapos siya relax lang?

"Oh. You mean why did we took you by force?"

"'Why did we took you by force?' YES! WHY?"

"Sandro asked for my help."

"Hindi mo daw siya kinakausap at sinasagot ang mga tawag niya kaya he asked for my help."

I am speechless.

Jusko.

May sayad yata 'tong dalawang 'to.

Bumukas naman ang pinto and it was Sandro.

I glared at him.

"Hi." He said.

""Hi' mo mukha mo!"

"Alis ka nga dyan, uuwi na ako."

I tried to get out pero he stopped me.

"Vinny, can you give us a moment?"

"Sure. Pagkatapos akong gamitin, papalabasin lang agad." He was mumbling.

Pumasok naman si Sandro at tumabi sa akin.

"Ano ba kailangan mo? At talagang pina-kidnap mo pa ako, ha. Paano kung totoong kidnap 'yon? Anong ipangbabayad ko sa ransom? Hindi kami mayaman."

Naiinis talaga ako sa kanya.

Tahimik lang siya.

"Hello? Anong kailangan mo."

He took a deep breathe.

Lalabas na sana ako kaso pinigilan niya ako ulit.

"Okay... okay... wait!"

Bumalik naman ako sa pagkakaupo.

"hshzusneiange."

Hindi ko siya maintindihan

Binulong niya sa hangin.

Siya lang naman ang nakarinig.

"Ano?"

"I said...wjjxndkwlz."

I leaned over him.

"Hindi kita maintindihan. Yung ilong mo lang ang nakakaintindi sa sinasabi mo." I whispered.

He glared at me then took a deep breathe.

"Please, Althea, come back to me."

Luh.

Naghahabol.

Ay.

"Why should I?"

"Ang sungit mo kaya, maghahanap na lang ako ng boss na mabait."

"You judged me. Ang sakit kaya ng mga sinabi mo."

I said.

Natahimik naman siya.

"I need you. Sa ilang araw palang na magkasama tayo, ikaw lang yung may pinaka-mahabang pasensya sa akin. Kahit palagi akong galit, natitiis mo ang ugali ko."

He bowed his head na parang bata.

"So hindi ka man lang magso-sorry?"

"Bshxnks." Binulong niya na naman ulit.

"Ano?"

Huminga naman siya ng malalim.

"SORRY!" He shouted.

"Galit ka yata, eh? 'wag na lang uuwi na ako."

"Sorry na nga, sorry na."

He said in a gentle way.

"Hmmm."

Nag-isip naman ako.

Kailangan ko ng trabaho eh. Baka palayasin ako ni Anna.

"Okay"

"I will go back to work pero promise me na di ka na masyadong magsusungit sa akin."

"Yes. I promise."

"And 'wag mo ko aawayin kapag kinakausap ko si Sir Simon. Hindi ko naman siya jojowain, eh. Paghanga lang talaga ang meron ako sa kanya."

He nodded.

Pero charot lang.

Willow man ko si Simon, eh.

Di ko siya jojowain, papakasalan ko agad hihi.

"I don't care about that anymore."

"Okay, good. Now take me back home. Kakagising ko lang, oh."

"'Di pa ako nagtotoothbrush. Nangingidnap kayo agad ng tao."

I mumbled.

Natawa naman siya sa akin.

Wala pa talaga akong suot na bra

Huhuhu.

"Oh? Okay na kayo? Pwede na tayong kumain?"

Vinny said as he opened the door.

He was giving us a death stare.

The next day, bumalik na ako sa trabaho.

Itsura ni Lily agad 'yong sumalubong sa akin.

Ito na naman siya.

"Oh. you're back." She was being sarcastic.

"Good morning, Ma'am Lily."

She just rolled her eyes.

"Hi, Althea, you're back." Simon said na nakasunod lang sa likod ni Lily.

Iiihhh namiss ko siya.

Ang bango talaga ng bebe ko.

"Hi, Sir, yes po. I'm back."

"It's the first time na may bumalik na PA si Sandro."

He said.

"He wanted me to come back, Sir." I said.

Tiningnan ko naman si Lily na nanghihilaw na ang itsura.

"Good morning."

Sandro said as he walked towards us.

"Good morning, bro" Simon said.

Sandro nodded at him and napangiti naman si Simon.

"Good morning, Sir" I greeted him.

"Good morning, Althea. Welcome back." He smirked at me.

"Good morning, Sir Sandro." Lily greeted him pero tiningnan niya lang ito.

"Let's get to work." He told me.

"Excuse us." Sandro said at umalis na kami.

"Good job, Sir. Ang bait niyo na." I said to him.

"Wala akong choice baka iwanan mo ako ulit, eh." He said then smiled at me.

Hindi ko naman mapigilan ngumiti.