phoenix girl

Gevangen door duisteren

Een paar weken later zit ik met Demi op skype. Randy, ik, Aiden en Drake gaan inmiddels weer naar school. Randy blijkt inderdaad een ram te zijn en ondanks een hoop achterstand wel heel slim te zijn. Nog even en hij is weer helemaal bij. Bovendien vertrouwt hij ons nu helemaal. Met mij en Aiden heeft hij de beste band en met Drake de minste. Mijn vader zorgt nu voor Randy alsof hij zijn eigen zoon is en de jongen bloeit zichtbaar op. Hij is echt heel lief en ook Drake blijkt een schatje te zijn. Hij heeft nog wel zelfvertrouwen, maar zijn arrogantie is hij nu volledig kwijt.

Randy is trouwens niet de enige ram bij ons op school en ook Drake is niet de enige in zijn soort op school. Alleen ik ben wel alleen, maar gelukkig doet iedereen wel normaal tegen me nadat ik dit heb gevraagd. Aiden heeft nu al best wat nieuwe vrienden en de jongens ook.

Alleen ik blijf me een beetje alleen voelen ook al zitten de jongens vaak bij me. Ik mis Demi gewoon ontzettend en we hebben afgesproken dat ze in de vakantie langs zou komen. En ook al wil ik het niet toegeven of überhaupt voelen moet ik toch toegeven dat ik Will erg mis. Als we allebei normaal waren geweest hadden we misschien best close kunnen worden, maar een jager samen met een prooi dat kan gewoon niet. Will is misschien een lieve jongen, maar hij veel te gevaarlijk voor mij.

'Er is over twee dagen een schoolreisje en ondanks dat jullie niet meer bij ons op school zitten zou mevrouw White het toch leuk vinden als jij en Jake ook zouden komen. Jullie tickets zijn namelijk al betaalt en het lijkt haar leuk jullie weer eens te zien.' Vertelt Demi enthousiast. Ik denk even na en glimlach dan. 'Ik zal er over nadenken, maar Jake komt sowieso niet. Will weet niet wat ik ben, maar wel wat hij is. Bovendien is Drake nog niet helemaal herstelt en hij heeft een groot trauma opgelopen.' Zeg ik en Demi is meteen enthousiast.

'Leuk en hoe is het met jou en Drake?' Vraagt ze met een knipoog. Ik glimlach. 'Goed, we doen veel samen. Hij is eigenlijk een hele lieve jongen en die arrogantie is hij gelukkig kwijt. Met Randy gaat het trouwens ook goed.' Zeg ik met een knipoog en Demi wordt een beetje rood. Ik heb haar een foto van Randy, mij en Aiden laten zien en ze was meteen smoorverliefd.

Tja liefde op het eerste gezicht bestaat dus echt, maar of het wederzijds zou zijn betwijfel ik. Buiten zijn vrienden en ons vertrouwd hij niemand en zelfs zijn vrienden vertrouwd hij niet voor 100%, alleen Aiden en mij eigenlijk. Mijn vader en Drake wel meer dan de rest, maar toch blijft vertrouwen voor hem een probleem. Een normaal mens vertrouwen lijkt me nu nog niet mogelijk nu hij zijn eigen soort amper vertrouwd.

Nu we trouwens zijn verhuist en ik mogelijke vriendjes ontmoet op school heeft mijn vader ons uitgelegd wat liefde is. Het kwam op hetzelfde neer als wat Demi zei, maar vind Will's uitleg nog steeds mooier.

'Ik moet eten, spreek ik je later?' Vraagt Demi opeens. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ga met Randy voetballen. Hij wil oefenen zodat hij mijn broertje bij kan houden. Bovendien wil hij in het voetbalteam en vergeleken met Aiden's talent staat hij voor schud naar zijn idee.' Zeg ik en Demi knikt.

Ze hangt op en ik ga ook naar beneden. Daar vertel ik wat Demi vertelde en mijn vader bijt op zijn lip. 'Wat wil je zelf lieverd?' Vraagt hij dan. 'Ik wil eigenlijk heel graag gaan. Will weet niks van mij en ik wil eigenlijk heel graag met Demi mee. Volgens haar vorm je vaak groepjes van twee en ik hoef dus niks met Will of de rest te maken te hebben en na de reis kan ik meteen naar huis, omdat ik daar toch niet meer officieel zit.' Leg ik uit. Mijn vader knikt. 'Goed Fenna, maar bent op tijd weer thuis en pas goed op met die Will.' Zegt hij en ik knik.

Twee dagen later zit ik in de bus op weg naar school. Als ik uitstap zie ik een jongen met Will praten en niet zomaar een. Het is die jongen die Drake wilde doden, ik voel woede opkomen maar hou mezelf in. Ik loop met een rechte rug voorbij en ze zien me niet eens. Onderweg van ik een gesprek op en de geur van drakenbloed. Je zou denken dat dat al lang weg is, maar nee drakenbloed blijft heel lang hangen zodat de familie van de overledenen wraak kan nemen op de moordenaar.