phoenix girl

Hersenspoelen

Opeens gaan de schermen omhoog en Matt ligt nog steeds schokkend ik mijn armen. Iedereen kijkt ons verbaast aan en ik hou Matt nog steeds dicht tegen me aan. Tiger wil opnieuw op ons af stormen, maar Lion-o houd hem tegen.

'Laat ze maar, je weet net zo goed als ik wat er de vorige keer gebeurde. Je doet hem niks tot hij de fout in gaat en iemand aanvalt. Onthoud dat hij nog geen jager is, dat zijn zijn ouders. Er is niks van bloed of een geur van ons te bekennen op hem behalve van Fenna dan, maar die heeft duidelijk niets.' Zegt hij en Tiger knikt me tegenzin.

'Oké niks aan de hand leerlingen, ga maar weer gewoon verder.' Zegt Lion-o en iedereen gaat door alsof er niks is gebeurd. Ik trek me echter niks van Lion-o aan en wacht tot Matt stopt met huilen. Daarna veeg ik zijn tranen weg en geef hem nog een knuffel.

We staan beide weer op en gaan aan de andere kant van de schietrand staan. Ik wil net richten als ik Tiger naast me hoor schreeuwen. 'Verdomme, richt nou eindelijk eens goed! Als die wand hier niet stond had je de persoon naast je geraakt!' Roept hij kwaad en beent woedend weg.

Al snel hoor ik gesnik en krijg medelijden met de persoon aan de andere kant. Voorzichtig loop ik er naar toe en zie al snel dat het Felix is die staat te huilen. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. Als hij uit gehuild is kijk ik hem even aan en neem dan een beslissing.

'Kom mee, ik leer je wel schieten, maar niet op mensen.' Zeg ik en trek hem mee naar mijn schietveld. Matt duikt meteen bang weg, maar ik pak zijn hand vast en trek hem terug. 'Rustig maar, we gaan niet op jou schieten en ik zorg dat hij je ook niet per ongeluk kan raken.' Zeg ik en Matt knikt.

Gelukkig vertrouwt hij me. 'Luister ik weet dat je het kan Felix, je moet alleen in jezelf geloven. Ik maak zo een muur voor Matt en daarna wil ik dat jij op het midden van dat doel richt. Ik sta naast je en vertrouw er op dat je me niet raakt.' Zeg ik en maak een vuurmuur tussen ons en Matt. Als het fout gaat houd die muur zijn vuur tegen. 'Gewoon blijven staan, er kan je niks gebeuren.' Fluister ik tegen Matt en hij knikt.

'Schiet maar.' Zeg ik dan en Felix raakt net het bord. Hij doet me aan mezelf denken, jaren trainen, maar bang zijn dat het fout gaat. Ik had toen motivatie nodig, nu hij nog. Snel pak ik een appel van een mantje en loop naar de schietschijf. Ik ga er tegen aan staan en leg de appel op mijn hoofd. 'Schiet de appel van mijn hoofd.' Zeg ik zelfverzekerd en hij kijkt me bang aan. 'Maar...' Begint hij. 'Ik vertrouw je, doe het!' Onderbreek ik hem en Felix begint te richten.

De appel vliegt brandend van mijn hoofd en ik neem zijn vuur op. Daarna laat ik de vuurmuur zakken en loop glimlachend naar Felix. 'Zie je wel? Je hebt alleen vertrouwen nodig en motivatie. Dat had ik ook de eerste keer. Nadat mijn vader dat bij mij deed kon ik ook opeens schieten.

Ik leerde je dit omdat ik niet wil dat ze nog langer tegen je schreeuwde, maar ik wil niet dat je dit gebruikt om onschuldige mensen te doden. Gebruik voortaan normale doelen net als ik. Ik kan je nog meer leren, maar dat doe ik pas zodra je niet langer bij die monsters hoort. Ze zijn net zo erg als die jagers, die kinderen zijn onschuldig en toch laten ze hen doden.' Zeg ik en Felix is stil.

Opeens pakt iemand mijn schouder vast. Ik draai me woedend om en kijk recht in de ogen van Lion-o. 'Jij moet met mij meekomen.' Zegt hij en ik ruk me los. 'Ik moet niks en nu jullie het op Matt gemunt hebben ga ik nergens heen!' Roep ik en hij zucht. 'Iedereen het lokaal verlaten nu!' Beveelt hij en iedereen loopt het lokaal uit behalve Drake en Matt, die ik nu stevig vast hou. Drake beent woedend op Lion-o af en wil hem slaan, maar wordt tegengehouden door Tiger die hem op de grond smijt.

'Jij mag dan machtiger zijn jochie, maar ik heb meer ervaring en haal zelfs een draak open.' Zegt hij en ik wordt kwaad. Woedend schiet een vuurbal op Tiger af die de man vol raakt en wegblaast. 'Blijf met je poten van hem af hond!' Roep ik kwaad en kijk bezorgd naar Drake die overeind krabbelt. 'Laat mijn vriendin met rust!' Roept hij kwaad en Lion-o grijnst. 'Tiger.' Zegt hij en zijn broer pakt Drake opnieuw vast. Ik wil mijn vriend bevrijden als Lion-o me vals aankijkt.

'Wil je soms dat we Will doden?' Vraagt hij en ik laat mijn arm zakken. Ik heb nog steeds een zwak voor Will en zolang ze Drake geen pijn doen zal ik dus ook niet aanvallen. 'Tiger, je doet die jongen geen pijn of ze steekt je weer in brand.' Waarschuwt Panter haar broer. Ik heb haar niet eens binnen zien komen. 'Je hoort ons zusje.' Zegt Lion-o grijnzend. Wetend dat hij me zijn macht heeft.

'Waar is hij?' Vraag ik met een trillende stem en verberg de opkomende tranen. Panter kijkt me medelevend aan en Matt slaat een arm om me heen. 'Vuile honden! Als jullie haar iets aan doen zal ik jullie allemaal verbranden!' Roept Drake kwaad en ik loop naar hem toe om hem snikkend te knuffelen. Ze hebben Will hier ergens en weten waarschijnlijk wat hij is. Will zal binnenkort dood zijn wat ik ook doe.

We worden uit elkaar getrokken en Panter heeft Matt nu vast. Ik ren naar ze toe. 'Nee!' Zeg ik smeekend en ondanks de doordringende blik van haar broers laat ze Matt los. Ik pak hem meteen weer vast en hou hem dicht tegen me aan. Ze hebben mijn zwakke plek gevonden. Ik doe alles voor de mensen waar ik om geef.

'Deze jongens en haar vriendin zijn haar zwakke plek. Zoon van twee jagers of niet we kunnen die jongen beter laten leven en die draak is altijd nuttig in ons leger. Het meisje weet alles van haar en het zijn maar twee miezerige mensjes waar we toch zoveel aan zullen hebben. Ik stel voor ze te laten leven Lion-o.' Zegt Panter nu en de man knikt. En wederom wordt het onderwerp Will gemeden, wat mijn angst min of meer bevestigd.

'Goed, je hebt een punt zus, we laten ze leven, voorlopig.' Zegt Lion-o en Tiger beent woedend naar zijn broer. 'Ik maak die jongen hoe dan ook een keer af.' Gromt hij zacht en zijn broer kijkt hem woedend aan. 'De enige die die jongen af maakt is zijzelf bij het einde van haar training.' Zegt hij streng en Tiger kijkt me woedend aan. Drake wordt losgelaten en loop naar ons toe.

Net als ik Matt los laat om Drake een kus te geven wordt ik bij mij schouder vast gepakt en wordt weggetrokken. 'Als je niet wil dat we je vriendje wat aan doen kom je nu met ons mee.' Zegt Lion-o en ik knik bang. 'Drake let alsjeblieft goed op Matt.' Zeg ik met een trillende stem en daarna wordt ik meegetrokken naar een andere ruimte. Daar aangekomen wordt ik in een stoel gezet en worden mijn polsen vast gemaakt met leren riemen.

Ik krijg een helm op waardoor ik niks kan zien en verschillende onbekende stemmen beginnen mijn normen en waarden af te kraken en andere bij me in te praten. Ik wil tegen ze schreeuwen dat ze me met rust moeten laten, omdat hun ideeën me vreselijk boos maken, maar iemand heeft tape over mijn mond geplakt.

Ik kan er niet tegen in gaan, maar luisteren wil ik zeker niet, dus sluit ik me af van de stemmen en denk terug aan een keer dat ik klein was en ik van mijn vader opeens geen normale tv meer mocht kijken. Mijn moeder was toen net een jaar verdwenen. 'Luister lieverd, ik wil niet dat je je rot gaat voelen of wordt misleid door de tv of andere, dus mag je niet alles meer kijken.' Legde hij uit.

Ergens ben ik blij dat hij me geen normale tv liet kijken, dat heeft er voor gezorgd dat ik me nu beter vast kan houden aan mijn idealen als de meesten anderen. Ik sta sterker in mijn schoenen door dat. Ik heb er nooit aan getwijfeld, dus kan ik me er nu beter aan vast houden.

Ik weet dat sommige mensen gevaarlijk zijn en we op onze hoeden moeten zijn, maar ik weet ook dat niet elk mens slecht is en we met ze samen kunnen leven. Niet iedereen is hetzelfde en een persoon, zeker als het ook anders kan, doden is verkeerd. Je mag alleen doden als het echt niet anders kan en moet de onschuldige beschermen.

Opeens verschijnen er beelden voor mijn ogen en snap meteen wat er aan de hand is. Ze proberen mij ook te hersenspoelen en mijn ideeën de kop in te drukken. Ik geef het echter niet op en vecht terug door te blijven denken aan wat ik heb geleerd en de beelden te negeren. Ik gooi al mijn wilskracht in de stijd en richt die op de machine. Dat ding gaat dit niet van me winnen.

'Zet hem uit!' Hoot Panter schreeuwen en denk nog harder aan mijn eigen principes. Dan hoor ik een harde knal en begin aan de banden om mijn polsen te trekken. De beelden zijn inmiddels gestopt en na een paar flinke rukken zijn ook de banden om mijn polsen los en ik trek de helm hardhandig van mijn hoofd om hem daarna kapot te slaan.

'Ik laat me niet hersenspoelen stelletje klootzakken!' Roep ik kwaad en ren de kamer uit. Ik moet Will vinden en met de rest ontsnappen nu ik de kans krijg! Opeens hoor ik iemand schreeuwen en herken de stem meteen. Will!