phoenix girl

Weer weggevoerd

^ het kind ^

Twee dagen later is het maandag en ga ik verdrietig met Matt, Aiden, Randy en Luke naar school. Ik ben nog geen steek verder gekomen in mijn onderzoek en heb geen flauw idee waar de jongens zijn. Zelfs Panter en die andere twee weten het niet. Ze kon me alleen vertellen dat het duidelijk eerst om de roedel ging, maar ze nu niet voor niks alleen Will en Spin meenamen. Een verrader in de roedel heeft gezegd dat ze bij mij horen en daarom zitten ze nu ergens vast. Ze willen mij een feniks voor ik oud en sterk genoeg ben ze voor een en altijd te stoppen. Daarom ontvoeren ze Will en Spin. Ik ben een gevaar voor iedereen om me heen en daarom laat ik ook niemand nog weten wat ik ben als ik die persoon niet ken. Iemand op school is het sowieso niet want dan was Demi nu ook ontvoerd en was het al veel eerder gebeurd.

Het enige probleem is dat ik zonder Spin niet weet waar ik zijn roedel leden kan vinden dus ik kan ook niemand ondervragen en alleen Spin en de alfa weten waar alle leden wonen. Onderling weet de rest dat alleen van vrienden of familie.

Zoals je dus al ziet ik zit een beetje vast en heb dus geen andere keus dan afwachten tot ze mij opzoeken. Ik kan niet de hele wereld afzoeken en mag de rest ook niks laten merken op school vanwege de angst die er dan ontstaat en zal dus gewoon moeten gaan met excuus dat Will ziek is en Spin weer op stage is.

Ik probeer normaal te doen, maar Demi en mij gaat dat beide slecht af. Ik ben mijn vuur kwijt, letterlijk. Ik ben zo bezorgd en intens verdrietig en bang dat ik mijn krachten niet meer kan gebruiken. Bij woede en paniek worden ze sterker en bij verdriet, angst, zorgen etc zwakker. Het ellendige eraan is ook dat Felix nu zonder krachten zit en dus niet verder kan gaan met trainen en het leren beheersen van die krachten. Mijn vader laat hem daarom extra veel leren en ik doe mijn best niks te laten merken.

Het werkt echter niet dus zonder ik me af en na een tijdje komt Drake aarzelend naar me toe. 'Fenna gaat het wel? Kan ik iets voor je doen? Mag ik bij je zitten?' Vraagt hij bezorgd. 'Ze zijn ontvoerd Drake. De duisteren hebben Will nu alweer en nu ook mijn neef alleen omdat ze met om gingen. Als ze wisten dat Demi mijn vriendin was wad ik haar nu ook nog kwijt. Ik breng mensen in gevaar en in de ellende. Je kan beter niet meer met me om gaan, voor je eigen veiligheid.' Zeg ik met tranen in mijn ogen.

'Fenna dat is niet waar, je red en beschermt ze juist. Kijk eens naar wat de bij he thuis aan jongens woont. Alleen Aiden is echt je broertje, de rest heb je gered en in veiligheid gebracht. Je nam ze in je familie op en beschermd ze. Jij kan er ook niks aan doen dat de duisteren je willen hebben en met een verrader in hun midden was het zonder zou nog slechter afgelopen. Zonder jou was iedereen daar mee genomen en jij kon ook niet weten dat er een verrader was.' Zegt Drake nu en ik zucht.

Zonder wat te zeggen sta ik op en loop weg. Mijn hoofd weet dat hij gelijk heeft, zonder mij was het erger afgelopen maar mijn hart zegt dat ik ze had moeten beschermen. Ze zijn mijn vriendje en neef en straks zijn ze misschien wel dood omdat ik ze niet kon beschermen.

Opeens hoor ik gehuil en zie een meisje haar kluisje open doen. 'Hoe kom jij uit je hok?!' Sist ze kwaad en ik hoor zacht: 'Mama.' Ze wil het kluisje dicht knallen, maar ik ben sneller en pak de baby er uit. 'Deze kleine slimme meid gaat met mij mee. Jij verdient het niet om moeder te zijn als je haar zo achter laat en opsluit in een hok. Het is een kind hoor.' Zeg ik boos en ze kijkt me arrogant aan.

'Wat weet een mens nou van kinderen? Je hebt geluk dat je hier überhaupt naar school mag.' Zegt ze bot en ik schud mijn hoofd. 'Genoeg om te weten dat jij er niet voor kan zorgen en ik een instantie ga bellen.' Zeg ik rustig en loop met de baby naar buiten. Ik vlieg naar huis en tref daar Matt aan. Ik kijk hem vragend aan. 'Je was opeens verdwenen en ik maakte me zorgen dus ging kijken of je hier was. Ik wilde net terug gaan maar hoe kom je aan die kleine schat?' Vraagt hij verbaast en wijst naar het kleine meisje.

Ik leg hem het verhaal uit en hij knikt. 'Ga jij maar naar de organisatie ik zorg zolang wel voor haar.' Bied hij aan en ik knik waarna ik weg loop. Ik ben bijna bij de organisatie als mijn telefoon gaat. 'Als je je vriendje en neefje ooit nog levend terug wil zien kom je over een uur naar het plein achter het ziekenhuis. ALEEN!' Zegt een stem nu en hangt dan op.

Haastig draai ik me om een uur later kom ik aan op de afgesproken plek. Een paar man staan met de twee jongens te wachten. Achter hem staan mannen met wapens op mij en de jongens gericht. Ze zien er slecht uit en ik maak me zorgen. 'Kom met ons mee dan doen we ze niks. Zo niet schieten we ze ter plekke neer.' Zegt de man grijzend.

'Laat ze gaan en ik kom zonder gedoe mee. Ze hebben hier niks mee te maken en niks fout gedaan. Ze hebben verzorging nodig. Je sprak niet voor niks hier af. Straks overleven ze het niet.' Zeg ik rustiger dan ik eigenlijk ben.

De man denkt even na en schud dan zijn hoofd. 'Het experiment houden we. Niet alleen is hij familie van jagers maar hij is ook het meest succesvolle experiment tot nu toe. De meeste hadden dit eens niet overleeft en degene die dat wel deden kon niet meer normaal functioneren en had het maar weinig effect. Maar hij, hij heeft wel het gewenste effect, bijna volledig zelfs en dat kunnen we niet verliezen. Maar ik kan je wel verzekeren dat we hem goed verzorgen en niet meer pijn zullen doen dan nodig. Hij is te waardevol voor ons om af te geven of te martelen.' Zegt de man rustig.

'Mag ik dan wel bij hem blijven? Hem vast houden? Knuffelen en kussen? Ik hou van die jongen, we hebben een relatie.' Zeg ik met een trilende stem. 'Ja, hij mag buiten verzorging bij jou in de cel en met hem in onze macht zal jij toch niet ontsnappen. Hij krijg een enkelband om die ontploft als hij buiten de deur komt en die alleen wij kunnen openen en afdoen.' Zegt de man rustig en ik slik. Daarna zet ik Spin op een bankje bij de ziekenhuis ingang en geef hem een knuffel.

'Het komt goed, we verzinnen wel iets. Wordt snel beter en bel de rest. Demi is hartstikke ongerust.' Zeg ik zacht en wordt dan door de gewapende mannen weggevoerd. Alle andere mensen zien ons niet maar Spin zien ze nu wel en ik zie nog hoe ze hem naar binnen brengen voor we in een busje gegooid worden. Al snel rijden we weg en ik zucht. Misschien kan ik daar uitvinden waar ik zit en zo Jayden waarschuwen die ons laat komen redden. Panter kent de gebouwen vast wel en wil hem misschien zelfs helpen. Tot nu toe is dat onze enige hoop en anders bedenk ik vast wel iets.