Mijn taak als feniks

132 11 3
                                    

Niet veel later worden we uit het busje gehaald en een afgelegen boerderij binnen gebracht. We worden de trap afgeduwd en komen bij een deur uit die naar een ondergrondse basic lijd.

Daarna brengen ze ons naar een verhoorkamer en pakken er een dossier bij. 'Volgens dit heet je Fenna en heb je een sterke wil en geest. Ze kregen je niet zomaar gebroken en was zelfs nog eerder ontsnapt dan dat ze een goede poging konden wagen. Verder ben je bevriend met twee mensen, dit experiment en had een draak als vriend.

Verder heb je uitzonderlijk sterke krachten en reflexen. Veel sterker de feniks die we tot kort in ons bezit hadden, maar nu ergens op een geheime locatie is ondergebracht door de vijand. Er staat hier ook dat je je nooit bij ons aan wilt sluiten en ze die mening of je mening over mensen tot dusver niet konden veranderen. Klopt dat?' Vraagt de man nu.

Omdat ze Will onderschot houden slik ik en schud mijn hoofd. Ik zou eerlijk moeten antwoorden. 'Ik weet niet of sterker ben dan hem, maar ik kan het zeker beter beheersen. Een feniks en eigenlijk ieder kind heeft liefde en begeleiding nodig. Dat kreeg hij niet dus werd hij bang en onzeker over zichzelf. Hij had een laag zelfbeeld en niet veel vertrouwen in zichzelf en zijn kunnen. Hopelijk kan hij nu eindelijk de hulp krijgen die hij nodig heeft en een normaal leven leren lijden.

Verder had ik een relatie met een draak, maar we zijn uit elkaar en ik heb nu een relatie met mijn lieve wolfje daar.' Zeg ik eerlijk en wijs naar Will. De man knikt en gebied ons mee te lopen. We worden naar een slaapkamer gebracht en de man wijst op een groot tweepersoonsbed. 'Daar slaap jij en hij slaapt op het tapijt. Dat is beter dan de kooi die hij normaal krijgt. Maar hij blijft en is een jagerskind en ook nog een experiment. Nou als jullie me volgen geef ik je een rondleiding en straks je rooster.' Zegt de man rustig en ik knik.

Ik volg de man in stilte en krijg dan mijn rooster in mijn hand. 'Als je school hebt laat je hem hier, want die zijn niet toegestaan tijdens de lessen. Verder mag je met hem doen wat je wil en hem mee nemen naar waar je ook wil, maar als je wegloopt vermoorden we je vriend en als je met hem probeert weg te lopen ontploft hij door zijn enkelband. Veel plezier en je lessen beginnen morgen.' Zegt de man rustig en loopt dan weg.

Will heeft tranen in zijn ogen en ik trek hem bij me op bed. Ik behandel zijn beurse lijf met mijn tranen en geef hem een stevige knuffel. 'Het komt wel goed. We komen hier weer uit. Die man heeft misschien meer verstand van mij en mijn soort dan de vorige duisteren maar zelfs dan vinden wel wel iets om te kunnen ontsnappen.' Probeer ik hem gerust te stellen. Hij knikt vermoeit en valt in mijn armen in slaap. Ik ga voorzichtig liggen en laat hem slapen, terwijl ik over zijn rug streel. Ondertussen probeer ik met mijn speciale horloge een noodsignaal uit te zenden, maar hij reageert niet op wat ik ook doe. Fijn, dit gebouw is dus echt veel beter beveiligd als het vorige.

De volgende dag heb ik na het ontbijt meteen les en moet Will nu al achter laten. De les gaat over jagers en hoe je ze kan herkennen. Het is nu vooral theorie en voor een groot deel onzin wat er staat, maar ik ben echt niet zo stom ze dat te vertellen en zo dus echte kenmerken en signalen moet noemen, want ik weet inmiddels dat er ook goede jagers zijn die de instanties helpen. Ze helpen duisteren van en stoppen en staan dus aan onze kant. Ook zullen ze ze niet onnodig pijn doen of doden en proberen net als de instanties het beste van de wereld te maken.

Ik ga me al snel vervelen in het lokaal en besluit eens rond te kijken de meeste leerlingen dragen uniforms maar enkelingen gewone kleren net als ik en die leerlingen lijken net zo min op hun gemakt te zijn als ik. Waarschijnlijk zijn zij ook gedwongen te doen wat ze zeggen. Hopelijk leer ik hier iets wat ik nog niet weet zodat Will en ik misschien kunnen ontsnappen.

'Hey nieuwe je moet even dit formulier invullen.' Zegt een jongen opens. Ik zucht en loop naar hem toe. Op het briefje staat de vraag naar mijn diersoort, kracht en waarom ik hier ben. Daarnaast staat mijn naam en ik schud mijn hoofd. 'Als je dat zo graag wil weten zeg ik het wel gewoon. 'Ik ben Fenna en ik ben een feniks. Ik heb de krachten die iedere feniks heeft en ben hier omdat jullie mijn vriendje en neef hadden ontvoerd. Als ik niet zou komen zouden jullie ze namelijk wat aan doen en vrijwillig zal ik nooit komen omdat ik tegen de duisteren ben. Mijn neef hebben jullie inmiddels vrij gelaten, maar mijn vriendje houden jullie nog vast. Hij heeft een moeilijke tijd achter de rug en juist omdat ik weet waartoe jullie in staat zijn ben ik bang dat dit hem nog eens fataal wordt. Ik mag niet mee naar de lessen en dus vrees ik nu al wat hem nu al niet allemaal gebeurt. Verder mis ik mijn vrienden en familie en ik zolang ik hier moet blijven nooit meer kan zien.' Zeg ik boos en verdrietig tegelijk.

phoenix girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu