phoenix girl

Het is uit!

Drake pov.

We staan voor de deur van de experimentenkamer en ik kijk Fenna aarzelend aan. 'Weet je zeker dat je daar naar binnen wil?' Vraag ik een beetje bang en ze knikt vastberaden. 'Als er andere er net zo erg aan toe zijn als Will ben ik de enige die ze nog zou kunnen redden voor ze doodbloeden.' Zegt Fenna vastberaden en ik slik. Eerlijk gezegd durf ik deels gewoon niet toe te geven dat het namelijk niet wil of durf.

Ze opent de deur en er komt meteen enorme stank op ons af. Overal liggen rottende lijken en er zitten jammerende mensen in de veel te kleine kooien. Fenna loopt dapper door, maar ik gil zodra ik een van de lijken zie. Het is een meisje met kieuwen en schubben op haar lijf. Meteen voel ik me duizelig worden, maar gelukkig ziet Fenna het niet, omdat ze met haar rug naar me toe staat en geconcentreerd bezig is met de sloten.

'Ze zijn met ons DNA aan het rommelen, ze willen dat we net zoals zij worden en bij wie de testen niks oplevert wordt naar de operatiekamer hier naast gebracht om opgesneden en ontleedt te worden. Het is vreselijk, we kunnen het vanaf hier zelfs negen van de tien keer zien. Het bloed spat dan alle kanten op.' Zegt een meisje bang en ik moet bijna kotsen. Na mijn eigen ontvoering kan ik al niet zo goed meer tegen bloed, maar deze verhalen maken het alleen maar erger. Ik denk namelijk in plaatjes. Opeens pakt iets mijn voet vast en ik gil. 'Jake...' Hoor ik de stem van Becky zeggen en dan raak ik bewusteloos.

Gillend vlieg ik overeind en Matt kijkt me vermoeid aan. 'Alweer die Flashback?' Vraagt hij vermoeit en ik knik. Na hem drie keer wakker geschreeuwd te hebben en bijna verbrand heb ik Matt vertelt wat er met me aan de hand is op voorwaarde dat hij het geheim zou houden en zeker voor Fenna. Ik schaam me al rot voor het bewusteloos raken, laat staan voor die terugkerende flashback/nachtmerrie.

Hij zucht en knikt dan naar de kamer naast om. 'Ga anders Demi om raad vragen, als er iemand is die weet wat je moet doen is zij het wel. Zeg gewoon dat ik die nachtmerries steeds heb, omdat ze mij daar ook even heen hebben gebracht. Dan kan je haar namens mij om hulp vragen, omdat ik de kamer niet uit kan.' Zegt hij en tilt zijn geboeide enkel op. Ik kijk hem dankbaar aan en loop naar de overkant.

Als ik daar aan kom verstijf ik. Fenna staat met een andere jongen te knuffelen en gebaart dan enthousiast van de bedden naar de jongen. Het is duidelijk een hulpje van hier en ik draai me met tranen in mijn ogen om. Fenna zou dat nooit zomaar bij iemand doen. Zo enthousiast was ze zelfs niet toen ze mij op onze nieuwe school aan haar nieuwe vriendinnen voorstelde. Die jongen moet dus wel heel speciaal zijn, belangrijker en beter dan ik.

Ik wist dat ze ergens nog een zwak voor Will had, maar was nu eindelijk zeker van dat ze alleen mij nodig had en niet Will langer als haar vriend, dus laat staan dat ik een onbekende jongen had verwacht. Ik ga verdrietig terug in mijn bed liggen en kruip dicht onder de dekens.

Opeens gaat de deur open en komt Fenna binnen met dezelfde jongen als daarnet. 'Ik wil jullie aan iemand voor stellen.' Zegt ze stralend. 'Je o zo lieve vriend zeker.' Bijt ik haar sarcastisch en boos tegelijk toe. Ze kijkt me verbaast aan. 'Drake wat heb jij opeens?' Vraagt ze gekwetst. 'Wat heb ik?! Sorry hoor, maar ik wordt niet graag bedrogen! Ik zag jullie wel bij Demi's kamer en je kan me een uitleg besparen, want het is uit Fenna!' Val ik nu tegen haar uit.

De tranen springen in haar ogen en ze kijkt me woedend aan. 'Bedankt voor het vertrouwen Drake, nu mag ik dus niet eens meer knuffelen met mijn eigen neef! Ik had Spin al jaren niet meer gezien!' Roept ze kwaad en rent huilend de kamer uit. 'Goed gedaan eikel, ik ga achter mijn nichtje aan!' Gromt de jongen kwaad en rent achter Fenna aan.

Matt zucht. 'Hij heeft wel gelijk Drake, je gedroeg je net echt als een eikel! Waarom zou Fenna je bedriegen?! Ze houd van je! Het is dat ik vast zit anders was ik ook achter haar aan gegaan!' Zegt hij fel en draait rug naar me toe. Shit, ik heb het weer mooi verpest!

Fanna pov.

Ik ren huilend over de verdieping. Wat moet ik nu doen?! Naar mijn vader is geen optie, die ramt Drake in elkaar, Aiden is nog te jong om het te begrijpen, Randy snapt niks van relaties en Felix vertrouw ik nog niet genoeg. Bovendien is hij bewusteloos en in dezelfde kamer als de rest. Naar Matt kan ik absoluut niet, want die ligt bij Drake op de kamer en wil ik dus echt niet terug.

Demi is ook geen optie, want die ligt op dezelfde kamer als Will en ik wil niet dat hij dit hoort, dus blijf ik rennen. Ik ken niemand anders, om er mee over te praten, behalve Spin, maar die was er bij en zou uiteindelijk willen dat ik de confrontatie aan ging als hij wist hoe het tussen mij en Drake zit en dat wil ik voorlopig nog niet. Ik ken verder niemand anders die ik genoeg vertrouw, mijn enige vrienden zijn hier, dus vind ik Spin of Demi nog de beste opties.

De vraag is alleen wat wordt het? Ik ren langs Demi's kamer met Spin achter me aan en zucht. Demi dan maar en doe dan de deur op slot. Hopelijk hebben we een badkamer, want dan hebben we tenminste nog enige privacy. Ik ren nog een rondje en gooi dan de deur van Demi's kamer achter me dicht. Huilend laat ik me tegen de deur aan zakken en Demi komt geschrokken naar me toe.

'Fenna wat is er?' Vraagt ze bezorgt. 'Drake... Hij dacht... Spin en ik... Hij heeft het uitgemaakt.' Zeg ik huilend en ze kijkt me bezorgd aan. 'Dacht Drake dat jij en Spin een stel zijn en heeft hij het daarom uit gemaakt?' Vraagt ze aarzelend en ik knik. 'Pap heeft gelijk... Liefde is niks... Zelfs niet met mijn eigen soort. Drake vertrouwd me niet genoeg om me met mijn neef te laten knuffelen.

Ik had Spin al jaren niet meer gezien en hij is mijn lievelingsneef. Ik hou van hem, bijna net zo veel als van mijn broertje. Spin was de enige buiten ons gezin en jou die wist van mijn bestaan. Ik heb hem al drie jaar niet meer gezien.' Zeg ik eerlijk en Demi slaat haar armen om me heen.

'Weet je wat we doen Fenna? Jij neemt even wat afstand van Drake en wij gaan leuke dingen doen. Voorlopig geen jongens meer, die geven alleen maar ellende. Ik schud mijn hoofd. 'Dat wil ik niet Demi, ik weet dat je Spin leuk vind en ik ken mijn neef, hij is al jaren niet meer verliefd geweest en nu is hij verliefd op jou. Ik wil dat jullie beide gelukkig worden en ik hou van Drake, maar afstand is inderdaad misschien wel beter. Het enige probleem is dat Matt daar ook ligt en van hem wil ik geen afstand nemen.' Beken ik eerlijk en Demi glimlacht. 'Kan je een zuster roepen? Ik heb wel een idee.' Zegt ze en ik knik.

Een paar uur later zijn de kamers opnieuw in gedeeld. Demi ligt nu samen met mij op een kamer en Matt ligt nu bij Will. Drake is naar een andere vleugel over gebracht en Felix heeft nu zijn eigen kamer naast die van mij. Will en Matt liggen tegen over ons en Drake gaat na zijn herstel terug naar zijn familie die nu zijn verhuist naar een dorpje in het platteland.

Mijn neef komt even later binnen en gaat bij mij op bed zitten. 'Mijn dienst zit er op. Je bent nog steeds te snel nichtje, dat moet ik je na geven. Gaat het weer een beetje?' Vraagt hij bezorgd en ik knik. 'Ja, gelukkig heb ik veel aan Demi, ze is mijn beste vriendin en de enige die voor ons gevangenschap van mijn geheim af wist.' Vertel ik en glimlach naar mijn beste vriendin.

'Demi? Hete jouw oude buurmeisje niet ook zo?' Vraagt hij verward en Demi straalt, omdat hij haar heeft onthouden. Ze heeft Spin echter nooit gezien, want als mijn familie er was, toen die nog kwamen voor pa ons afzonderde, mocht zij nooit komen. Ik heb Spin echter wel over haar vertelt, maar niet dat ze mijn geheim wist.

'Dat is ze ook.' Zeg ik glimlachend en Spin glimlacht naar haar. 'Leuk je eindelijk te ontmoeten Demi, mijn naam ken je al he?' Zegt hij met een knipoog en Demi moet blozen. Ik zucht en grijp Spin's shirt vast waarna ik hem naar me toe trek. 'Ik weet dat je haar leuk vind Spin, verpest het niet en ga er voor, het maakt niet uit wat andere er van vinden.' Zeg ik zacht en laat hem weer los. Demi glimlacht naar me, zij weet tenminste wel dat nooit wat met mijn neef zou beginnen.