Those beautiful eyes - Matthy fanfiction

VIII

Matthy POV:

"Heb je iets om in te slapen?"
"Niet echt eigenlijk, heb je een shirt voor me ofzo?"
"Natuurlijk, mijn kast staat wel in een andere kamer, be right back!"

Ik loop naar mijn kast. Ik pak een basic zwart shirt. Mijn shirt. Ik heb niets anders.

"Hierooo"
"Yes top, thanks"

"Ik ga wel ff naar de badkamer, dan kan ik me daar omkleden en jij hier"
"Sureee"

Ik loop naar de badkamer, ik poets mijn tanden, doe mijn horloge af en kleed me ook om. Normaal slaap ik eigenlijk zonder kleren, maar nu even niet. Voor Sophie.

Ik loop terug.

"Kan ik al binnenkomen?"
"Ja, kom maar"

Ik stap de kamer binnen. Wat is zij mooi zeg.

"Zie je iets wat je leuk vind?"

Ze glimlacht.

"Nee, uh, ja, ja natuurlijk, ik stop al"

Ik voel al het bloed in mijn lichaam naar mijn hoofd stromen. Ik voel het rood worden.

Ze lacht. "Gekkie"

"Kan ik trouwens deze wasbak gebruiken? Ik moet ff mijn tanden poetsen"
"Ja, ga je gang"

Ik ga op bed zitten.

"Welke kant wil jij?"
"Rwechtz," zegt ze, met haar mond vol tandpasta.

"Oke, oke"

Ik ga liggen op het bed. Pontificaal in het midden.

Ik scrol even door mijn insta feed. Ik post bijna nooit zelf iets, maar ik vind andere mensen hun leven bekijken wel leuk.

"BOE!"

Sophie springt opeens op het bed.

"Ooooh god"

Ik rol over naar de linkerkant van het bed.

"Hier heb je je kussen"

Ik gooi het kussen op haar hoofd.

"Nouuuu"
"Oke oke, het is 3 uur, laten we ff gaan slapen, alvast voorbereiden voor de kater morgen"
"Is goed"

Ik lig op mijn rug.

"Dat ik het nog niet wil doen, betekent niet dat ik niet bij je ga liggen hè?"

Ze legt haar hoofd op mijn borst. Ik synchroniseer mijn ademhaling met die van haar.

"Ik vind je wel leuk"
"Ik jou ook"

Sophie POV:

5 uur. Ik kan niet slapen. Finn. Natuurlijk.

Godver. Ik lig bij de liefste, leukste, knapste jongen in bed. En het enige waar ik aan denk is Finn.

"Wees niet boos op me, ik weet dat je wil dat ik door ga met mijn leven. Ik ga dit hoofdstuk afsluiten. Ik hou van je, maar ik ga je loslaten"

Ik fluister het. Tegen Finn. Geen idee wat er is na de dood. Maar ik hoop dat hij me kan horen.

Tranen stromen over mijn wangen. Ik weet niet of het verdriet of opluchting zijn. Nu ga ik dit afsluiten.

Ik sluit mijn ogen. Synchroniseer mijn ademhaling met die van Matthy.

"Welterusten lieve Finn"

A/N:
Wat depressief weer dit. Jemig. Sorryyyy, vanaf nu wordt het leuker :)))