Those beautiful eyes - Matthy fanfiction

XXIV

Heden, 25 december, kerstdiner
Matthy POV:

Ik voel dat er iets mis is.

Koen en Sophie wisselen steeds blikken uit. Ik weet niet waarom. Het is in ieder geval niets positiefs.

We eten samen diner, ondanks die gekke vibe is het ontzettend gezellig. Raoul en Lieke hadden een heel buffet gemaakt.

"Het is echt heel lekker"
"Ja, mee eens, echt goed!"
"Thanks! We hebben ook wel ons best erop gedaan"
"Ja dat merk ik"
"Heel lekker"

Ik leg bijna heel het diner mijn hand op Sophie's bovenbeen.

"Top jongens, dit was geweldig!"

Ik sta op en wil naar de bank lopen.

"Ey wat ga jij doen?"
"Eredivisie kijken"

Ik plof neer op de bank.

"Ik heb gister de keuken al opgeruimd, vandaag mogen jullie het doen. Sophie, kom je ook hier zitten?"

Ze kijkt eerst naar Koen. Ik zie dat ze twijfelt.

"Ik moet nog ff iets doen, ik kom zo"

Ze staat op en loopt weg. Er is iets mis. Ik voel het.

Koen staat ook op.

"Ik ga even op bed liggen jongens, dit is lekker intensief"
"Snap het"

Koen loopt naar de gang.

Weird. Fucking weird.

Koen POV:

"Sophie? Sophie? Waar ben je?"

Ik fluister. Maar ik schreeuw. Als je snapt wat ik bedoel.

"Koen?"

Ze komt uit Matthy's kamer lopen. Ze heeft gehuild, ik zie het.

"We moeten praten"
"Mee eens"
"Mijn kamer?"
"Is goed"

Ik loop voorop naar boven. Ik loop door de gang en hou de deur voor haar open.

"Thanks"

Ze stapt de kamer in en gaat op het bed zitten.

"Oke. Wil je het aan Matthy vertellen?"
"Ja, ja, het moet wel eigenlijk, ik kan het niet verbergen. Ik hou van hem Koen, en hij ook van mij, hoop ik dan na dit, hij gaat me echt niet zomaar wegsturen"
"Nee, ik denk het ook niet"

We zijn even stil. We hebben allebei geen flauw idee wat we moeten doen.

"Als jij het hem vertelt kan je zeggen dat het mijn schuld was, dan wordt hij boos op mij, maar, hij heeft ook ooit met mijn vriendin gezoend. M'n ex, echt 4 jaar geleden. Ik ben toen ook boos op hem geweest, maar ik heb hem vergeven"

"MATTHY HEEFT MET JOUW VRIENDIN GEZOEND?"

"Ja, ja, het was geen big deal, een beetje dezelfde situatie als nu, maar dat was 4 jaar geleden"

"Aha"

Ze kijkt me aan alsof ze net met een mes in haar rug is gestoken.

"Maar oke, gaan we het Matthy vertellen?"
"Ja, ja"

Ze kijkt afwezig.

"Hey, dit is niet onze schuld"
"NIET ONZE SCHULD? Niet onze schuld?!"

Ze springt op. Misschien was dat niet het slimste om te zeggen.

"Ssst. Hou je mond, zometeen horen ze ons!"

"GODVERDOMME KOEN! SNAP JE HOE MEGA KUT DEZE SITUATIE VOOR MIJ IS? NIET ONZE SCHULD? WIENS SCHULD IS HET DAN?"

Ik kijk naar haar. Ik heb me al lang niet meer zo schuldig gevoeld.

"IK HOU VAN MATTHY. IK WILDE NIET MET IEMAND ANDERS ZOENEN. EN AL HELEMAAL NIET MET ZIJN BESTE VRIEND, OF EEN VAN MIJN BESTE VRIENDEN"
"SORRY. HET WAS ECHT NIET MIJN BEDOELING OM JE TE ZOENEN HOOR. HEB JE ENIGE IDEE HOE SCHULDIG IK MIJ VOEL? ENIG FUCKING IDEE? DIT WAS NIET WAT IK WILDE, MATTHY IS EINDELIJK GELUKKIG, JIJ BENT GELUKKIG! IK BEN DE PERSOON DIE DAT VERNEUKT HEEFT! EN JAMIE DAN? IK HEB OOK GEWOON EEN VRIENDIN HÈ? KAPPEN MET ALLEEN MAAR AAN JEZELF DENKEN SOPHIE. IK ZEG TOCH SORRY?"

Zo. Dat is eruit.

We kijken elkaar aan. Met stomheid geslagen.

Opeens deur gaat open. Matthy staat daar. In de deuropening.

"Is dit echt waar?"

"Hoelang sta jij daar al?"

A/N:
aaaaaa spanneeeend >:)
zieke cliffhanger

en vul ff de google form in bio in als je wilttt :))