Those beautiful eyes - Matthy fanfiction

XXVII

Matthy POV:

"Dit eten is echt heel lekker mevrouw!"
"Oh, joh, gekkie, zeg alsjeblieft geen mevrouw! Het is gewoon Anne hoor"
"Natuurlijk, Anne"

We eten bij Sophie thuis. Ik dacht dat het alleen Sophie, Guus en haar moeder zou zijn. Turns out that the whole family is here.

"Mag ik de sla van jou Matthijs?"

Matthijs? Oh, ik.
Ik kreeg al enge flashbacks.

"Natuurlijk"

"Opaaa, het is Matthyas, geen Matthijs"

Sophie lacht naar haar opa toe.

"Oh, sorry jongen"

Het is ondanks de verassing dat iedereen er was, toch wel erg gezellig. Deze mensen waren allemaal erg aardig.

Als iedereen is uitgegeten, staat Anne op om de tafel af te ruimen.

"Zal ik even helpen?"

Ik doe nooit iets in het huishouden. Maar nu even wel.

"Dat zou heel fijn zijn"

ik sta op en pak alle vieze borden op. Smerig.

"Top"

"Kom je nog even mee naar mijn kamer?"

Sophie staat op en sleept me, zonder dat ik een antwoord heb gegeven, mee naar boven.

"Natuurlijk," zeg ik, als ik al boven ben.

"Was dit te akward?"
"Nee hoor, ik kan het aan. Het ging prima toch?"
"Zeker, Matthijs"

Ze grijnst.

"Blijf je hier slapen? Of ga je naar huis? Of ga ik mee? Of boeken we een hotel? Wat doen we?"
"Hier blijven slapen is prima toch?"

Ik lach.

"Natuurlijk, heb je iets om in te slapen?"
"Neh, maar moet dat?"
"Ik klaag zeker niet"
"Hoelaat is het?"
"Iets over negen"
"Oh, dat is nog wel een beetje vroeg"
"Ja"

Akward stilte.

"We kunnen nog even naar beneden,"
"NEE! Uhm. Ik bedoel, met jou is het veel gezelliger"

Dat was wel een beetje dom.

"Hoezooo? Vond je mijn familie niet aardig?"

Ze plaagt me.

"Nouu"

Ik duw haar zachtjes naar achteren, waardoor ze op het bed valt.

"Die ga je terugkrijgen!"

Ze springt van het bed af, draait zich om, stapt naar achter en duwt mij op het bed.

"Nou zeg"

Ik lach. Ik ben blij. Gelukkig. Even though ik niet alles vergeten ben. Zeker niet.