Melina günlerce çalıştığı bir projeyi sunmak için gittiği üniversitede en yıkıcı felaketin içerisinde bulur kendini. Yıllarca içinde tuttuğu ve kimseye bir nebze belli edemediği o hislerin kayboluşunu izlerken, asıl sorun bu değildi. Asıl sorun; tüm...
Derin bakışlar ve o bakışların içine işleyen karanlık bir dünya. Süregelen bu durumun bir sonu var mı bilmiyorum ama cevabın muamma olduğundan da bihaberim.
Günü gününü tutmayan duygu değişimlerimizin hızına yetişmek mümkün değil, yelkovanın akrebi kovaladığı her zaman dilimi içinde sınırları zorlayan olayların sayısı artmaya devam ediyor. Soru kalıpları stres yönetimimi altüst ederken ortaya çıkan her yeni fikre bağımlı kalacak gibiydim.
Huzursuz ve gergin bakışların sahibiyle göz göze geldiğim sırada ayaklarımın üzerine yükselip dikleştim. Belli ki yolunda gitmeyen bir şeyler vardı.
"Karan n'oldu?"
"Salonda konuşalım." Adımlarını serileştirip gözlerini benden kaçırırken onu takip ettim.
Koltuklarda yerimizi alırken Batu da bende Karan'ın yüz ifadesinin nedenini merak ediyorduk, ama o tek kelime etmeden ellerini saçlarına daldırmış bir şeyler düşünüyordu.
"Sorun ne, anlatacak mısın?" Sorumun ardından başını kaldırıp bir süre gözleri beni izledi.
"Karan hadi be oğlum, çıkar şu ağzındaki baklayı." Karan'ın üstüne ne kadar gidersek susmak için o kadar direniyordu. Onu ilk kez bu kadar düşünceli görüyordum ve sanırım bu kötü bir habere işaretti.
"Geç kalmış olabiliriz." Bir süre sonra Karan'ın dudaklarından çıkan mırıldanışla birbirimize baktık.
"Neye geç kaldık?" Batu benden önce davranıp aklımdaki soruyu Karan'a yöneltirken vereceği cevap için dudaklarını araladı:
"Aşıların dozları tahmin ettiğimden de etkili çıktı. İlk doz geri döndürebilir ama 2 ve 3. dozun geri dönüşümü yok." Nefes alış verişim düzensizleşirken zihnimden silinmeyen sesler yankıladı beynimin içinde.
"Benim bildiğim kadarıyla aşıları 2 hafta da bir uygulamaları gerek, aksi halde 3 dozu zamanlamanın dışında vururlarsa insan bünyesi bunu kaldırmaz ve ölürler. Orda tuttukları insanların ölmelerini mi istiyorlar yani?" Karan başını iki yana sallayıp ellerini önünde birleştirdi.
"Eğer ölmelerini isteselerdi bunu direkt yaparlardı. Bu işte farklı bir şey var ama ne?" Batu ve Karan kendi aralarında konuşurlarken analizlerini kafamda oturtmaya çalışıyordum.
"Karan direnci düşük insanları orada tuttuklarını söylemiştin, hastalık oluşturmayacaklar mıydı?" Aklımda kalan düşünceleri söylediğimde Karan başını salladı.
"Evet bir hastalık oluşturmaya çalıştıklarını sanıyordum ama dediğim gibi bu dozlar bir hastalık çıkarmaz, çünkü çok ağır. Akıllarında çok farklı bir şey olmalı."
