-19♡︎

510 334 140
                                    

HİÇ IŞIK YOK 📌

Yıldızları yakmayı unutmayın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yıldızları yakmayı unutmayın. 🌟
Instagram; zerdakrtss ☁️


Karan'ın Anlatımından:

10 Yıl Önce;

Güneş ışıkları henüz odayı doldurmadan uykuma meydan okuyup yattığım yataktan doğruldum. Bir süre zifiri karanlık odama daldırdım bakışlarımı, görünürde karanlıktan başka bir şey yoktu belki, ama bu odanın içine hapsolmuş tüm anıları, hisleri en iyi şekilde görüyordum.

5 yıldır iliklerime kadar donduran bu odanın soğuğuna alışmak sandığımdan daha zor olmuştu. Ama artık hissetmiyordum bile.

Çok zaman kaybetmeden arka taraftaki banyoya girip yüzümü defalarca yıkadım. Aynı hızla üzerimi değiştirip kapının önünde dikeldiğimde kapının açılmasını beklemeye başladım.

"Karan! Kalk!" Kapıyı kırarcasına vurduğunda istifimi bozmadan bir adım geri çekildim. "Hazırım ben, aç kapıyı." Kapıyı sert vuruşu bir anda dururken yavaşça kilidi çevirip kapıyı açtı.

Benden yaşça büyük olan, iri yapılı genç adam gözlerini devirerek baktı yüzüme. "Bir gün uyuyakalacaksın ve bende seni kaldırmanın zevkini yaşayacağım." Kaşlarımı kaldırıp gülümsedim.

"Umarım." Adımlarımı uzun koridora yönelttiğimde arkamdan seslendi. "Hey bir baksana." Kafamı çevirip bakışlarımı yüzüne sabitledim.

"Bakıyorum."

"Nasıl yapıyorsun bunu?"

"Ne yapıyorum?" İri vücudunun önünde tuttuğu ellerini birleştirip kafasını kaldırdı. Çekiniyor gibi bir hali vardı ama buna rağmen cümlesini kurmak için irdeledi kendini. "Sadece duruşunla insanları nasıl manipüle edebiliyorsun?"

"Hatırtarım, bunun için eğitim alıyorum."

"Aldığın tüm eğitimleri bende aldım baksana bir işe yaramış gibi duruyor mu?" Ona karşı bir cevap vermek yerine kilitli kapıları gösterdim. "Sanırım uyandırman gereken çocuklar var, geç kalmazlarsa iyi olur beklemeyi sevmem."

Yüzünü düşürüp kaşlarını çattığında bedenimi koridorun soluna çevirip seri hızla yoluma devam ettim.

Gittiğim okul normal okullar gibi değildi. Dışardan bakıldığı zaman hapishaneyi andıran okulumuz ve ona bağlı birde yurdumuz vardı. Tam 5 yıl önce 7 yaşındayken getirildim bu okula. Normalin biraz üstündeki çocuklara verilen bir eğitim yeriydi. Bakıldığı zaman normal bir çocuk olmam imkansızdı zaten.

HİÇ IŞIK YOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin