Bir arazi yüzünden hayatları değişmiş iki kız. Gerçekler ortaya çıkınca nolucak? Kendi yetiştirdikleri kızlarını mı isticekler yoksa gerçek kızlarını mı? Peki Dila kabul edebilecek mi kendisini terk ettiğini düşündüğü bu aileyi?
Sanırım almamız gere...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~~~~~~~~~~~~~~°~~~~~~~~~~~~~~~~
Merhaba Kırılmışlıklar Ailesi. Evet artık bir aileyiz. Aynı Dila ve Arıl ın olacağı gibi. Bence çok güzel bir aileyiz. Neyse İstanbul da yaşayanlar umarım iyisinizdir geçtiğimiz gün çok kuvvetli rüzgar vardı. Hatta eğitime bir gün ara verildi. Umarım herkes iyidir. Geçmiş olsun herkese. Ayrıca tam anlamı ile ilk sınavlarınız bitti. Herkesin ki iyi geçmiştir diye düşünüyorum. Neyse konuşmayı daha fazla uzatmak istemiyorum sizin de bu Tanışma için çok heyecanlı olduğunuzu biliyorum. İyi okumalar Kırılmışlıklar Ailesi :)
Dolabıma bakarken eski tiktok akımı gibiydim. Şu vardı ya hani akşama sevgilimin ailesi ila tanışıcam ama benim dolabım yazıp bin tane crop falan çıkarıyorlar. Aynen o videoyu çekebilirim şuanda. Sanki dolabım hiç bir şekilde Arıl ın ailesi ile tanışmak için yeterli değildi. Arıl ı arayıp benim kıyafetim yok diye ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. Elbise tarzı bir şey giymek zorundaydım zaten. Ama beğenip giyindiğim bütün elbiseler ile aynanın karşısına geçtiğimde sanki hepsi beni şişko gösteriyor gibiydi. Mert şimdi burada olsaydı olmayan bir şeyi göstermiyor derdi bende oturup bir tur ağlardım.
Arıl beni eve getirdiği anda bir saatim başlamıştı. Ve ben şimdiden duş ve şu zamana kadar dolap karşısında geçirdiğim zaman ile beraber 30 dakikamı kullanmıştım geriye son 30 Dakika kalmıştı ve ben daha elbise seçememiştim. En sonunda battı balık yan gider diyerek üstümdeki elbisede karar kıldım. Her ne kadar kendimi şuanda yarım dünya gibi hissetsem de artık vaktim kalmamıştı. Arıl aşağıda arabada bekliyordu beni. Bir kaç işi varmış bir kaç dakika önce gelmiş olmalı aşağıdaki arabasını gördüm. Bu yüzden bu elbise ile gitmek zorundaydım. Yoksa geç kalacaktık. Üstümdeki elbise gayet güzeldi. Kahverengi kalın bir elbiseydi. Hava bugün bir tık soğuk olduğu için böyle bir şey giymem de daha doğru olur zaten sanırım. Omuzdan düşük olduğu için saçlarımı toplamak yerine tarayıp açık bıraktım. Zaten kendi halinde hafif dalgalı sayılabilirdi. Makyaj ile aram yok zaten daha önce de söylemiştim bunu. Gözüme sürdüğüm herhangi bir şey gözlerimi çok yoruyor ve uyku modunda gezdiriyor beni bütün gün. Bu yüzden ne fondöten sürdüm ne rimel çektim sadece dudağıma hafif bir renk gelsin diye ruj sürdüm. O da zaten dudak rengime çok yakın bir renk olan bir ruj. Yani var mı yok mu pek belli olmuyor. Böylelikle durup durup Ay ben bir makyaj tazeliyim diyip rujumu tazelemem gerekmiyor. Aslında makyajsız hayat gayette rahat diyebiliriz. Tavsiye ederim yani.
En son olarak kapıyı kilitledikten sonra anahtarı çantama atıp dikkatli bir şekilde aşağıya inmeye başladım. Apartman kapısını açtığımda Arıl ın arabası da hemen görüş alanıma girmişti yanına hızlı ama dikkatli adımlar ile ilerlerken o da arabadan inmişti çoktan. Gözleri baştan aşağıya vücudumda dolaşırken yanaklarım gereksiz yere kızarmaya başladı yine. Arıl ın yanına geldiğimde evden çıkmadan önce aklıma gelen düşünceyi söyledim hemen.
