...{မုန်းချင်ပေမယ့်မုန်းမရနိုင်ခဲ့ပြန်ဘူး အကိုနဲ့ပတ်သက်တယ့်နေ့ရက်တိုင်းက လှောင်ပြောင်စွာသတိပေးနေခဲ့လို့}
ကျောင်းရှေ့၌ထွက်လာသော Taehyung
"Tae လေး"
"အကို..."
Taehyung လည်း Jung Kook ရှိရာသို့ပြေးလာလိုက်သည်။
"ဖြေးဖြေးလာပါ Taeလေးရယ် "
"ဟီး မြန်မြန်ရောက်ချင်တာနဲ့"
"ကဲ အခု သခင်လေးဘယ်သွားတော်မူမလဲပြောပါဗျာ "
"အွန်း.........ကစားကွင်း "
"ကစားကွင်း"
"ဟုတ် အကို မသွားရတာကြာပြီ..လိုက်ပို့ပေးမယ်မို့လား"
"အမိန့်တော်မျက်တိုင်းပါဘဲခမျာ.."
"Lest's Go..."
*************
"အကို အဲ့တာစီးမယ်..."
"အကိုဒီနားလာ.ဓာတ်ပုံရိုက်မယ်.."
"အကို ကလည်းဒါလေးတပ်လေ "
"အကိုဒီဘက်လှည့်နေ ဟိုမှာကောင်မလေးတွေကအကို့ ကိုကြည့်နေတယ်.."
"အကို ရေခဲမုန်ဝယ်ကျွေး..."
"အကို ဟိုဘက်နားလေးသွားကြမယ်နော်.."
အကို..အကို..နဲ့ Jung Kook မှာ Taehyung ပူဆာသမျှ ခေါ်သမျှကိုလိုက်နေရသည်။
သူမှာပင်ပန်းရမည့်အစား ပြုံးပြုံးကြီးဖြင့်သာ Taehyung ခေါ်ရာနောက်သို့လိုက်နေသည်။
"ခန နားပါအုံး Tae လေးရယ် ကစားကွင်းကြီးကထွက်မပြေးပါဘူးကွာ "
"ဟူး မောလိုက်တာ အကိုရယ်.."
"မောမှဘဲ မင်းလေးသွားလည်းသွားနိုင်တယ် "
"ဟွန့်..အကိုနော် ငြိုငြင်တာလားခုမှ "
"မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ..မငြိုငြင်ရက်ပါဘူးခမျ."
အရိပ်သာကောင်းသောခုံတန်းလေးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားအတူတူထိုင်နေကြသည်။
"မေ့နေတာ အကို ပြောစရာရှိတယ်ဆို Tae ကို "
"ပြောမို့ဘဲ ဘယ်ကနေစပြောရမလဲမသိလို့ "
"ပြောပါ အကိုကလည်း Tae နားထောင်နေပါတယ် "
"ဟို...အကိုပြောချင်တာကလေ Taeလေး တစ်မျိုးမထင်စေချင်ဘူး"
YOU ARE READING
"အကို့နာမည် ကျနော့်နှလုံးသားတွင်း၌သာ တွင်ကျန်သည်"
Fanfictionအကို က ဝင်လာတာတော့လည်း ငါ့မှာမတားမိသလို... ထွက်သွားပြန်တော့လည်းမဆွဲထားမိပြန်ဘူး... လက်လွတ်လိုက်ရတာနာကျင်တယ်..ဆွဲထားပြန်တော့ပျော်ရွင်ခဲ့ရလို့လား....ဟမ်...
