...{မုန္းခ်င္ေပမယ့္မုန္းမရနိုင္ခဲ့ျပန္ဘူး အကိုနဲ႕ပတ္သက္တယ့္ေန႕ရက္တိုင္းက ေလွာင္ေျပာင္စြာသတိေပးေနခဲ့လို႔}
ေက်ာင္းေရွ႕၌ထြက္လာေသာ Taehyung
"Tae ေလး"
"အကို..."
Taehyung လည္း Jung Kook ရွိရာသို႔ေျပးလာလိုက္သည္။
"ေျဖးေျဖးလာပါ Taeေလးရယ္ "
"ဟီး ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္တာနဲ႕"
"ကဲ အခု သခင္ေလးဘယ္သြားေတာ္မူမလဲေျပာပါဗ်ာ "
"အြန္း.........ကစားကြင္း "
"ကစားကြင္း"
"ဟုတ္ အကို မသြားရတာၾကာၿပီ..လိုက္ပို႔ေပးမယ္မို႔လား"
"အမိန့္ေတာ္မ်က္တိုင္းပါဘဲခမ်ာ.."
"Lest's Go..."
*************
"အကို အဲ့တာစီးမယ္..."
"အကိုဒီနားလာ.ဓာတ္ပုံရိုက္မယ္.."
"အကို ကလည္းဒါေလးတပ္ေလ "
"အကိုဒီဘက္လွည့္ေန ဟိုမွာေကာင္မေလးေတြကအကို႔ ကိုၾကည့္ေနတယ္.."
"အကို ေရခဲမုန္ဝယ္ေကြၽး..."
"အကို ဟိုဘက္နားေလးသြားၾကမယ္ေနာ္.."
အကို..အကို..နဲ႕ Jung Kook မွာ Taehyung ပူဆာသမွ် ေခၚသမွ်ကိုလိုက္ေနရသည္။
သူမွာပင္ပန္းရမည့္အစား ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးျဖင့္သာ Taehyung ေခၚရာေနာက္သို႔လိုက္ေနသည္။
"ခန နားပါအုံး Tae ေလးရယ္ ကစားကြင္းႀကီးကထြက္မေျပးပါဘူးကြာ "
"ဟူး ေမာလိုက္တာ အကိုရယ္.."
"ေမာမွဘဲ မင္းေလးသြားလည္းသြားနိုင္တယ္ "
"ဟြန့္..အကိုေနာ္ ၿငိဳျငင္တာလားခုမွ "
"မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ..မၿငိဳျငင္ရက္ပါဘူးခမ်."
အရိပ္သာေကာင္းေသာခုံတန္းေလးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သားအတူတူထိုင္ေနၾကသည္။
"ေမ့ေနတာ အကို ေျပာစရာရွိတယ္ဆို Tae ကို "
"ေျပာမို႔ဘဲ ဘယ္ကေနစေျပာရမလဲမသိလို႔ "
"ေျပာပါ အကိုကလည္း Tae နားေထာင္ေနပါတယ္ "
"ဟို...အကိုေျပာခ်င္တာကေလ Taeေလး တစ္မ်ိဳးမထင္ေစခ်င္ဘူး"
YOU ARE READING
"အကို့နာမည် ကျနော့်နှလုံးသားတွင်း၌သာ တွင်ကျန်သည်"
Fanfictionအကို က ဝင်လာတာတော့လည်း ငါ့မှာမတားမိသလို... ထွက်သွားပြန်တော့လည်းမဆွဲထားမိပြန်ဘူး... လက်လွတ်လိုက်ရတာနာကျင်တယ်..ဆွဲထားပြန်တော့ပျော်ရွင်ခဲ့ရလို့လား....ဟမ်...
