6.Bölüm

46 6 0
                                    

✨✨✨

Arkama döndüğümde acı dolu gözlerle bakıyordu bana.

"Sen terasa geç.Ben üzerimi değiştirip geleceğim."dedim elimi elinden çekerek.

Çağla terasa gitmek için ayaklanırken,giyinme odasına girdim.

Haki yeşili gömleğimi çıkardığımda,sağ taraftaki kanayan yara dikkatimi çekti.Belki iltihab kapabilirdi ama umrumda değildi.

Gömleğimi değiştirdikten sonra siyah düz bir tişört giydim.Giyinme odasının sürgülü kapısını açıp terasa yöneldim.Soğuk hava yüzüme çarpınca Çağla için bir şal aldım.Terasa çıktığımda şalı Çağla'nın omuzlarına attım.

Şalı omuzlarından aşağı düşürdü.

"İstemiyorum."dedi net bir şekilde.

"Sen bilirsin."diyip yanına oturdum.

"Ben bileceğim tabi."diyerek kendi kendine mırıldandı.

Komik kızdı gerçekten.

"İyi misin?"dedim omzuna dokunarak.

Omzuna dokunduğumda ani reflekssiyle dönüp elimi tuttu.

"Elimi tutmaya bu kadar hevesli olduğunu bilmiyordum ufaklık."dedim alaylı bir gülüşle.

"Bana dokunmayacaksın!"dedi sesinin tonunu fazlasıyla yükselterek.

Tuttuğu elimi çekip,kolunu sertçe sıktım.

"Benimle konuşurken ses tonuna dikkat et!Ayrıca sen bana napacağımı söyleyemezsin.Benimle konuşurken konuşma üslubuna dikkat et!"diye uyardım.

Bu uyarıyı bir daha yapmak istemiyordum.Çünkü bir daha ki sefer bu kadar sakin olmazdım.

"Şaka gibisin ya."dedi gülerek.

Bu kız eceline mi susamıştı?

" Sende. "dedim sakinliğimi koruyarak.

" Bana masal anlatsana. "dedi masumca.

" Bakıcın mıyım ben senin? "dedim sinirle.

" Annem bana hep masal anlatırdı.Şu yaşıma kadar her gece masal dinleyerek uyurum. "dedi gözleri dolmuş bir şekilde.

Benim gibi annesi yoktu onunda.Bir ortak noktamız vardı.

" Ne kadar sulu gözün sen ya. "dedi gözlerine bakarak.

" Hiçte bile. "dedi küçük çocuk gibi kollarını birbirine bağlayarak.

Çağla'ya tam cevabını verecekken telefonuma gelen mesajı gördüm.

'SİNAN AYMAZ'

"Kartal sabrımı zorluyor ama yeter." 19.17

"Hangi Kartal?" 19.18

"Kuş olan kartal.Camın önüne sıçmışta." 19.18

"Sinan doğru düzgün cevap ver." 19.19

"Seninkinin babası canım." 19.19

"Kartal Karadağ." 19.19

"Riva'daki evdeyiz." 19.20

***

Kaya'nın telefonuna gelen mesajlara bakmaya çalışıyordum.Sinirliydi.Bunu anlamıştım.Burnundan soluyordu resmen.Bir anda telefonunu hızla kapatıp,bana döndü.

BORCUN BEDELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin