BORCUN BEDELİ

8.Bölüm

Sabah erkenden kalktım.Bugün Gökçe gelecekti.Ona söyleyeceğim yalanlar için üzgündüm.Yapmak zorundaydım.Kendi kendime bunları düşünürken, Kaya'nın odasının kapı sesini duydum.Hemen kapıya koştum.Tabii ki de dışarı çıkmayacaktım.Kapının altına eğildim.Alt kısımdan bakıyordum.Kapımın önüne doğru yönelmişti.Girecek miydi?Korkmayıp bakmaya devam ettim.Girmedi odaya.Arkasını dönüp, gitti.

Balkona koştum bu sefer.Balkoma çıktım.Kaya, arabasına doğru ilerliyordu.Arabasının önüne geldiğinde, kafasını yukarı kaldırdı.Göz göze gelmiştik.Hemen aşağı eğildim.Balkonun korumalıkları cam olduğu için dışarısı gözüküyordu.Bana bakıp gülmüştü.Sonra da arbasına bindi.Gökçe'nin geleceğinden haberi vardı.Gökçe gelmese daha iyi olurdu.Ona hiç yalan söylemek istemiyordum.O benim çocukluğumdan bu yana arkadaşımdı.İlker,Ömer ve Gökçe'yle bir sürü anımız vardı.Ege,ben on dört yaşlarındayken ailesiyle birlikte taşınmıştı Foça'ya. O zamanlar, en güzel zamanlarımdı.Anneannemin de ölümünden sonra,çok yakın bir aile dostumuzla kalıyordum.Aynur abla, beni çok severdi.Kız çocuğu olmadığı için beni kendi kızı gibi severdi.İlker'in annesiydi Aynur abla.İlker o aralar üniversite için İstanbul'a gitmişti.Bizde Gökçe ile taşınmıştık İstanbul'a.O aralar, beni bu hayata mahkum eden adam da İstanbul'da yaşıyordu.Eve arada bir gelip, gidiyordu.

Yüzümü yıkadıktan sonra dolabın önüne geçtim.Tayt giydim, taytın üstüne ise açık mavi,kapüşonlu, bol bir kazak giydim.Merdivenden aşağı indim.Nurgül ablanın yanına, mutfağa gittim.Nurgül abal masayı donatmıştı.Masada yok yoktu yani.

"Kaya oğlum, sizin arkadaşınız geleceğini söyledi.Bende hazırlık yaptım." dedi Nurgül abla pamuk gibi bir sesle.

Salona girdiğimde kahvaltı hazırdı.Kahvaltıya oturdum ama hiçbir şey yiyemiyordum.Canım istemiyordu.Hiçbir şey yemeden kalktım.Televizyonu açtım.En sevdiğim tartışma programı vardı.Gündemleri takip etmem lazımdı.Yeni olaylar olmuştu.Hatta bir olay vardı,çok komikti.Bir kız tam evleneceği gece, evleneceği adama 'evlenmekten vazgeçiyorum' demişti.Adam ise kızın evine gidip, kızın yüzüne kezzap dökmüştü.Kaya'ya yazsam ne derdi acaba? Evet, şu an Kaya'ya yazıyordum.

'KAYA BEYOĞLU'

"Bir şey söylemem gerek."

Yazdım.Mesaj gitti.Anında bakmıştım ya.Bu adam trafikte değil miydi? Araba sürmüyor mu ya?

"Söyle."

"Ben vazgeçtim. Evlenmek istemiyorum seninle."

"1 trilyonu buldun o zaman.Sıkıntı yok o zaman."

"Şakaydı yaa."

"Şakalardan hoşlanmam Çağla."
"Bu arada yarın bir misafirimiz var."

"Kim?"

"İlker,Ömer, Gökçe ve Ege."

"Arkadaş grubum?"

"Ege dışındakiler değil mi?"

Gördüm ama bir şey yazmadım.Hepsine nasıl yalan söyleyecektim?En korktuğum şey ise gözlerime bakıp, her şeyi anlamalarıydı.Ömer,içlerinde en samimi olduğumdu.En sevdiğim, değer verdiğimdi.Beni en iyi anlayan da o idi.

Korumalardan Burhan yanıma geldi.

"Yenge bir hanımefendi geldi.Adı Gökçe. Sizin arkadaşınız olduğunu söyledi."dedi bir ezberle.