අපි Okinawa ගමන ගියා.. ඒ දවස් හතරක වගේ පුංචි කාලෙකට උනත් අපි දෙන්නා ගොඩක් විනෝද උනා..
අපි දෙන්නා අපි දෙන්නගෙ photos ගොඩක් ගත්තත් අපිට ඒවා කිසි තැනක post කරන්න බෑ.. හැමදාමත් වගේ ඒවා අපේ Private collection එකට.. අඩුම තරමේ අපි මේ ගමන ගියා කියන්නවත් ආමිලා කිසිම කෙනෙක් දන්නෑ.. කාටවත් අපි ගැන කියන්න බැරි උනත් අපි දෙන්නා මේ වගේ පුංචි පුංචි දේවල් වලින් ගොඩක් සතුටු උනා.
අපි දෙන්නා අතර පුංචි පුංචි ආරවුල් ඇති උනත් අපි ඒවා වැඩි කාලයක් හිතේ තියාගෙන හිටියේ නෑ..
මට නිතරම වගේ Hwarang Hyungලත් එක්ක එකේක තැන් වල යන්න සිද්ද උනා.. එයාලා හැමෝම මට සැළකුවේ පුංචි ළමයෙක්ට වගේ.. ජන්ග්කුකී ඒ දේට වැඩිපුර කැමති නෑ කියලා මං දන්නවා.. ජන්ග්කුකී වගේම අපේ ටීම් එකේ අනිත් හ්යොන්ග්ලත් මං එයාලත් එක්ක වැඩිපුර වෙලා ගත කරනවට කැමති නෑ කියලා මට මේ වෙද්දි තේරුම් ගිහින් තිබුණේ.. සමහරවිට මං එයාලගෙන් ඈත් වෙනවා වගේ හැඟීමක් ඇති වෙනවද කියලා එයාලට දැනෙන්න ඇති.. ඒත් මගේ ජීවිතේට කවුරු ආවත් මගේ ජන්ග්කුකි, ජිමිනියි මගේ හ්යොන්ග්ලා හතරදෙනයි හැමදාම මගේ ජීවිතේ පළවෙනි තැන..
හ්යොන්ග්ලට මං Hwarang හ්යොන්ග්ලා ගැන කියද්දි එයාලා කෙළින්ම මගෙන් අහන්නෙ දැන් මට එයාලට වඩා Hwarang හ්යොන්ග්ලා ලොකු වෙලාද කියලා.. එතකොට ජන්ග්කුකී මං ඒ අය ගැන කියනවා අහන් ඉන්නවත් කැමති නෑ.. මං ඒ අය ගැන කතා කරන්න ගත්තොත් එයා එතනින් නැගිටලා යනවා..
අපි දෙන්නා ඒ වගේ දේවල් ගැන ආපහු කතා කරේ නෑ.. අපිට අපි අතර ප්රශ්න ඇති කරගන්න ඕනි කමක්නෑ.. හිතේ පොඩි පොඩි ආරවුල් තිබුණත් ඒ හැමදෙයක්ම අපි දෙන්නා වෙනුවෙන් යටපත් කරගත්තා..
***
ඒ ජන්ග්කුකීගේ Graduation එක දවස.. මගේ පොඩ්ඩා ගොඩක් ලොකු වෙලා.. එයාව College එකට භාරදුන්නු දවස මට අද වගේ මතකයි.. කාලය ගතවෙලා තියන ඉක්මන..
අපි හැමෝම Graduation එකට සහභාගි වෙන්න ගියා.. එදා අපි හිටියේ ජන්ග්කුක් ගැන ගොඩක් ආඩම්බරෙන්.. නම්ජූන් හ්යොන්ග් ජින් හ්යොන්ග් දෙන්නා හැසිරුණේ හරියට ජන්ග්කුකීගේ ඔම්මයි අප්පායි වගේ.. ඒ දෙන්නා අපි හැමෝටම වඩා අපේ පොඩ්ඩා ගැන ආඩම්බර උනා..
![](https://img.wattpad.com/cover/287664874-288-k681184.jpg)
YOU ARE READING
𝐒𝐓𝐈𝐆𝐌𝐀 (𝐓𝐚𝐞𝐤𝐨𝐨𝐤)
Fanfiction"ආදරය කියන දෙයට සීමාවක්, මායිමක් තියනවද ?" "අපි ආදරේ කරන්නෙ කාටද කියන දේ අපිට තීරණය කරන්න අයිතියක් තියනවද ?" "අපේ ආදරය ලෝකය පිලිගනීද ?" ලෝකයෙන් වසන් වී තිරය පිටුපස සැඟවුනු ආදරයක්.... ~ Love is mutual ~ # උපුටා ගැනීම තහනම් #