Razing the wall for passion

CHAPTER 5

IKAW LANG

"I would agree with Simon if I am his shoe..i do the same thing" comment ni Luis ng I-kwento ko sa kanila ang nangyari kahapon.

"Even if it is Sunny Luis?"

Binalingan niya muna si Sunny bago niya ako sinagot.

"Maybe I give her consideration"

Napairap ako sa sinabi niya. Ang landi lang. Syempre bi-bigyan niya ng consideration dahil girlfriend niya ito, kung hindi niya gagawin iyon, magtatampo si Sunny or mag-aaway sila. Bakit pa ba ako nag tanong? Alam ko na rin naman magiging sagot niya.

"Bakit Raine you are expecting that Simon will give you a consideration?" Nakataas ang kilay na tanong ni Sunny.

"Oo"

Ngumisi siya sa sinabi ko.

"Why would he do that?"

"Syempre may pinag samahan naman kami ng tao tyaka naging close naman kami, at kilala niya din ako kaya bakit kailangan niya pang questionin ang mga paliwanag ko?" Puno ng hinanakit na sabi ko.

"Pinag samahan? Bakit naging kayo ba? Eh...you didn't consider him as your friends or even acquaintance lang. Palagi nga kayong nag-aaway nun. So I'm not wondering that he didn't give you a special treatment. Kawawa ka naman"

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Bakit kailangan bang maging kami para aprobahan niya mga proposal ko? Eh bagay ganun pala parang walang kwenta ang pagiging presidente niya! You give a special treatment to the one person because she or he special to you? What a dumb ideas it is?

"I know I've bad memories with him and it is not memorable and sometimes...I wish that he'll have the worst day, but he already knows me! Kilalang kilala niya ako! So why is he acting like shit?"

Natawa si Luis sa sinabi ko. Inirapan ko lang sila. Tama naman ang sinabi ko bakit niyang kailangang questionin ang mga paliwanag ko? He acting like he doesn't know me! My gosh! We're in the same school since grade school. Naging classmate ko pa nga siya noong secondary ako. So what the hell is wrong with him? Hindi ko siya maunawaan.

"Hindi mo kasi nilambing kaya nahihirapan ka ngayon"

"At bakit ko naman siya lalambingin? He isn't my type"

Tumaas ang kilay ni Sunny sa naging sagot ko sa kanya.

"Talaga lang ha?" Mapang udyok na tanong niya.

"Of course. I don't like him duh!"

Nagkibit balikat lang siya sa naging tugon ko at nag patuloy na muli sa pagkain.

Kumukulo talaga ang dugo ko sa tuwing naaalala ang mga nangyari kahapon. Stress na nga ako sa school works at sa pagiging EIC. Idagdag mo pa ang kasunduan namin ni Juan. Mukhang mababaliw na ako sa kakaisip kung paano ko pag hahatiin ang aking oras. Bwesit!

Hindi naman sa nag re-reklamo ako pero sumosobra na kasi siya. Ginamit niya ang kanyang kapangyarihan para manipulahin ako. He know that this event is my weaknesses and that jerk uses his power and influence to trapped me! Napaka walang hiya talaga. Syempre wala akong magagawa kung hindi pumayag sa deal na gusto niya.

At itong dalawa naman ay parang walang kwentang kausap. Sino ba ang kaibigan nila si Juan o ako? Parang mas pabor pa sila sa side ni Juan kaysa sa akin.

"You have been with Simon since elementary but until now wala parin kayong improvement? How long would you be like that?" Nakakunot nuong tanong ni Sunny.

"Until I die. Wala akong planong makipag close sa kanya"

Napangiwi si Sunny sa naging sagot ko.