Razing the wall for passion

CHAPTER 4

DEAL

"Ms. Raine we have a p-problem"

Hingal na hingal na sabi ni Manelyn ng dumating sa office.

"What is it?"

Abala ako sa pagbabasa ng mga articles na I-si-nub-mit sa akin ng mga ka-members ko sa school publishing organization.

"Mr. President said, he didn't sign our proposal kapag hindi daw EIC ang pumunta sa office niya"

Awtomatikong umarko ang aking kaliwang kilay pagkatapos marinig ang sinabi ni Manelyn.

Ano na naman kayang ka-drama-han ito ni Juan? Hindi na lang primhan at ng matapos na! Nakalagay naman sa proposal at letter kung bakit kailangan namin ang approval niya. Parang ito ang unang beses naming gumawa ng proposal. Nakakainis!

"Really? It is not the first time na mag pa-pirma tayo sa kaniya ng hindi IEC ang nagdala ng proposal sa office niya?"

"Buo na raw ang kaniyang desisyon, hindi niya pi-pirmahan ang proposal natin kung hindi IEC ang magdadala ng proposal"

That bastard! He wanted to create a scene then I'm on In! I give what he want. Ang dami kong ginagawa inabala niya pa ako.

"Pwede namang pakiusapan si Pres. ako na ang pupunta Ms. Raine, or kami na ni Manelyn para makatapos ka sa pag I-edit" suhestiyon ni Paulo.

Mabilis kong itinabi ang mga papel sa aking lamesa at tyaka tumingin sa kanila ng kalmado.

"Huwag na. We know that he's true to his words, hindi natin mababago ang kanyang isipan, kung ano ang sinabi niya kailangan nating gawin"

"I come with you Ms. Raine, para mabilis ang proseso kay Pres."

Ngumiti ako kay Paulo at kinuha kay Manelyn ang proposal at letter namin.

"Salamat Paulo, pero kaya ko na 'to"

"Are you sure Ms. Raine? Just in case na paulanin ka ng tanong pwede akong defender mo"

Hindi ko mapigilang matawa sa sinabi niya.

"Paulo, I know you are concerned about the results, but trust me, I know how to handle him and I know how to gain his trust. Alam din natin na hindi mo kaya si Juan, even you are on the right sides, kaya ka niyang patikumin, and I won't let happen to me"

Magsasalita pa sana siya sa sinabi ko pero mabilis ko siyang pinigilan.

"Our team need you to be here, ikaw muna ang mag replace sa akin kung sakaling may maghanap sa akin dito"

Dala ang proposal at letter, tahimik kong binabaybay ang kahabaan ng hallway. Maraming mga estudyanteng nakatambay sa mga benches, at yung iba naman ay nakaharang sa bawat gilid ng hallway.

"Good afternoon Ms. Raine"  masayang bati sa akin ng isang grupo ng mga estudyante.

I smiled at them as a reply. Hindi ako talkative, pero wala naman akong social anxiety. I prepare to maintain my fierce look rather than to being bubbly. Siguro ay nadala ko ang ugali ni papa, bihira lang itong ngumiti sa ibang tao, unlike to my mother, palagi itong nakangiti at friendly sa iba, but when you look at her face, para itong matapobre at masungit, ngunit kabaliktaran iyon ng kaniyang pag-uugali.

Mas nakuha ko daw ang itsura ni mama mula sa physical appearance at sa pagkilos wala kaming pinagkaiba, but my personality are contradict to her. Katulad ng aking ama, I'm always put a distance to others. Kaya nagmumukha akong masungit dahil bihira lang akong ngumiti at makipag usap sa iba, unless kung kailangan. At kung ngingiti man ako ay tipid lang.