Pretty Dirty +18 Yarı Texting | Joseph Morgan

B8 | Visal Kalıntıları

Bölüm 8

B8 | Visal Kalıntıları

...

Saçlarımın, kulağımın arkasına atılması ile gıdıklandım. Gözlerimi açtığımda, Joseph'in yanıma oturmuş, saçlarımı okşadığını gördüm.

Ne zaman uyumuştum? Bir kaç saniye ona baktıktan sonra kollarına atladım.

"Joseph!"

Kolları belimi sıkıca sarmaladı. Kafasını boynuma gömdü. Derin bir nefes aldı. Tek elimle ensesinde ki saçlarını okşadım. Geri çekilmeye çalıştım, izin vermedi.

"Biraz daha.." diye fısıldadı kulağıma. Onu boynumla hasret gidermesi için rahat bıraktım. Bir süre sonra benden ayrıldı ve vücudumu baştan aşağıya süzdü. Sargıları görünce, gözlerinde oluşan o ifadeye anlam veremedim.

"Canın yanıyor mu?"

Yanıyorsa da şuan onu hissedemeyecek kadar dumur olmuş durumdaydım. Kafamı olumsuz anlamda salladım. Joseph bana inanmazcasına baktığında burukça gülümsedim.

"Seni yalnız bırakmak büyük bir hataydı."

"O zaman beni yanına al."

Derin bir nefes aldı.

"O kadar kolay değil."

Koluna dokundum. Onu ikna etmek istercesine konuştum.

"Joseph beni kendinden uzaklaştırdın ve bak şimdi neredeyiz. Bunun bir hata olduğunu sende söyledin. Bu hatayı tekrar yapma, lütfen."

Kendime verdiğim onlarca yemin, söz ve şartların hepsi onu gördüğüm anda hükmünü yitirmişti.

Joseph beni bırakmıştı. Ve başıma bir şey gelene kadar umurunda dahi olmamıştım. Buna rağmen hala ondan beni bırakmamasını istiyordum. Ben ne zaman bu kadar arsız ve gurursuz bir kadın olmuştum? Bunun tek bir sebebi vardı.

Aşk.

Uğruna neler yapılmazdı ki?

Konuşmadı. Konuşmadım. Ama gözlerimiz birbirinden bir an olsun ayrılmadı. Geçen bir dakikanın ardından dudaklarıma yapıştı. Kafam öpüşünün sertliği ile hafifçe geriye gitti. Kendimi hemen toparlayarak dudaklarımı araladım. Başımı öne doğru attım ve elimi ensesine yerleştirdim.

Elinin belimi bulması ve beni kucağına çekmesi arasında saliseler vardı. Diğer elimi de boynuna yerleştirdim ve hafifçe yükseldim. Ağzımdan çıkan ufak bir iniltiyle Joseph, anında dudaklarını dudaklarımdan ayırdı. Kaşlarımı çattım.

"Joseph, sorun ne?"

Cevap vermedi ve gözlerini sıkıca kapattı. Kendini kastığını hissediyordum.

Elimi kalbinin hemen altına, vurulduğu kısma koydum.

"Yaran mı acıdı?"

Onun canını yakmış olabilme düşüncesi beni maf etti.

Joseph, ellerini sertçe belime koydu. Bir anda yükselmem ile çığlık attım. Sargılarımı görünce az öncekinin aksine yavaşça beni koltuğa koydu. Hızla ayağa kalktı ve gömleğini düzeltti. Sert bakışları, gözlerimi bulunca tekrardan kaşlarımı çattım.

"Bir süre burada kalsan iyi olur Lydia."

Beynim söylediklerini bir süre algılayamadı.

"Telefonda burada olduğum için bana bağırıyordun Joseph! Şimdi ne değişti?"