SU PERİSİ

S.P 1 ~ Hira~

İnsan bir şehri ne kadar sevebilirdi?

Bir şehire aşık olunabilinir miydi?

İZMİR........

Görmeden , yaşamadan sevilmez diyenlerin hepsi yalancıydı benim için. Insanlar her zaman seçmeleri için gözüyle görüp elleriyle dokunması gerekmez di ki. Bu zaman sadece dışını sevmis olmazmayıydı. Ben dış görünüşüne deģil ruhuna aşık olmak istiyordum ki olmuştum.

Şuan yaşadığım duyguları anlatabilir miydim? Kelimelerin yeterli olacağını hiç sanmam.  Bu durumda kendini en iyi anlatmanın yolu ölüm sessizliğiydi. Dünyadaki her şeyin sesinden daha büyük ses. Ölüm sessizliği....

Mecnun'a Leyla'ya gidebilirsin deseler Mecnun ne hissederdi? Hislerini kelimelere dökebilir miydi? Dökse biz anlayabilir miydik? Benim içinde bulunduğum durum tam olarak işte buydu

Kararlarımda avukat olup İzmir'e yerleşmek ve İzmir'li biri bulup evlenmek vardı. Ve bu konuda kararlıyım

Annem ve babam teyzemin yanına İzmir'e gidebilirsin dedikten sonra olanları beynim algılamamış gibiydi. Ne zaman okula gittim, ne zaman karne aldım, ne zaman bavulumu hazırladım hatırlamıyordum bile. Benim için hiç yaşanmamış gibiydi.

Arabamız çoktan yola çıkmış AŞTİ'ye doğru yol almaya başlamıştı. Kışın ortalarında olmamıza rağmen camı açtım. Rüzgar ve soğuk hemen saçlarımı esir almıştı. hafif hafif dalganıyordu. Soğuk tüm heybetiyle yüzüme çarpıyordu. Ama umrumda bile değildi hatta fazlasıyla lüsumsuzdu. Tüm vücudum ve kalbim yanarken yüzümün üşümesini mi önemseyecektim?

Babam olabildiğince yavaş sürüyordu. Beni bırakmamak istediğini anlıyordum.Yavaşta AŞTİ'nin girişine yaklaştık. Önden ben arkamdan babam ve annem geliyordu. Koşarcasına gidiyordu. Attığım her adım ile İzmie'e daha fazla yaklaşıyordum. Otobüs gelmişti ama daha vakti vardı. Babam bavulumu bıraktı bana dolu gelirken gözlerimin içine öyle bakıyordu ki sanki kalmamam için gözleriye yalvarıyordu.

Annem ise benimle aynı olan zümrüt yeşili gözleri dolmaya başlamıştı. Ama anne yapma ya dayanamam

Dayanamadım ve boynuna sarıldım '' annem, kraliçem ama yapma vazgeçeceğim'' halime babam da dayanamamıştı

'' Gül yapma Lara'm kızım sen annene bakma. Gez , toz, eğlen. Sen aşık olduğun İzmir'ine kavuş. İzmir'de kendine aşık Lara'sına....

Eğer eğlenmezesen bozuşruz. Anlaştık mı?'' nerdeyse ağlamak üzereydim kendimi kasıyordum. Gülümsemeye çalışıyordum. Hem ağlamamak için hem gülmek için kendimi zorluyordum. Bu.... fazla can acıtıcıydı.....

Hemen otobüse bindim arkama bakamıyordum. Eğer bakarsam dayanamazdım geri dönerdim. Koltuğumu bulup oturdum otobüs yavaştan hareket etmeye başladı. Yanımdaki koltuk boştu. Bu benim için avatajdı galiba kulaklığımı çıkarıp şarkı dinlemeye başladım. Hem müziğe hem ağlamaya ihtiyacım vardı. Kendimi zorladığım akmamasına çabaladığım göz yaşarım şimdi serbesti

Aradan yarım saat geçmişti. Ankara'nın çıkışına yaklaşmıştık. Bir anda otobüs durdu. Yolcu alacaklardı . Ama otobüste tek boş yer benim yanımdı!

Bir kaç dakika sonra kapı açıldı. O anda yanıma 15 16 yaşlarında saçları koyu kumral ela gözlü bir kız oturdu. Başımı camdan kaldırıp baktığımda kızda bana baktı ve gülümsedi. Bende ona gülümsedim. Başımı tekrar cama yasladım. Hala şarkı dinliyordum.

Kız kitap okumaya başladı. Elinde Hash Hash serisinin ilk kitabı vardı!!

O anlık cesaretle ''merhaba ''dedim. Başını kitaptan kaldırdı o sıcak gülüsemesi ile gülümseyip ''merhaba'' dedi. Kulaklığımı çıkardım '' istersen dinleyebilirsin'' dedim. Gülümsemesi bir kademede artmıştı. Bu kız niye bu kadar güler yüzlü ve güzeldi?

Aradan yarım saat geçmişti canım sıkılmaya başlamıştı. Kulaklığımı çıkardım . Oda çıkardı '' teşekkürler leyla the band iyi geldi'' bende gülümsüyordum. Kesinlike gülümsemesi bulaşıcıydı. Yoksa kesinlike soğuk nevaleydim genelde asık suratlı olan beni bile devalarca gülümsetmişti. Sanki kendi sıcaklığını benimle paylaşıyor gibiydi.

'' adın ne ?'' bana birşey oluyordu. Ben biriyle konuşmaya çalışıyordum!

'' Hira senin?'' adı güzeldi. Kendi ve gülmsemesi gibi.....

'' Lara'' birlikte gülümsüyorduk.

İlk tanıştığım zamanlarda çok konuşken biri olmadığım için " aslında Hira seni çok sevdim. Ama ilk tanıştığım zaman insanlarla ne konuşcağımi bilmem. Ve seni merak ediyorum kendini bana anlatır mısın? " dedim .

Hira " tabiki hem sende bana analtırsın dedi ve anlatmaya başladı.

" Adım Hira Hatem . 16 yaşındayım. İzmir' de yaşıyorum. Ama Ankara' da abim okuyor. Bu yüzden onun yanına geldim dün. Ama benim biricik abim beni hemen geri gönderdi . Eğer onu özlemişsem o İzmir' e gelirmiş. Bir daha habersiz gelmemem konusunda baya uyardı. Şimdide gördüğün gibi İzmir'e geri dönüyorum. Anlayacağın Ankara maceram bir gün bile sürmedi" dedi. Sesi üzgün çıkmıştı. " senin adına üzüldüm. Abinin yaptığı çok sinir bozucu. Eee başka nelerden hoşlanırsın, hoşlandığın var mı? İşte anlat bişeyler " dedim.

Kendim bile bu kadar sıcakkanlı olmama şaşırıyodum. Sonra anlatmaya başladi. " Voleybol oynamayı çok seviyorum. Ve boks yaparım. Abim sayesinde oluşan bi sevgi galiba. Hoşlandığım biri var onu çok seviyorum. Zaten sevgiliyz. " dedi. sevgilisinden bahsederken gözlerinin içi bile gülmüştü.

" ee şimdi sen anlat " dedi. " adım Lara Bulut. 16 yaşındayım. Ankara yaşıyorum. İzmir'e aşık biriyim. Bu yüzden teyzemlerin yanına İzmir' e gidiyorum. Şeyy Sevdiğim biri var. Ama ona açılmadım. Açılmayı da düşünmüyorum" dedim. Hira baya şaşırmıştı.

"Neden söylemiyorsun? Çok güzelsin. Sana bi erkek neden hayır desin ki? " dedi "aslında beni beğenmiyeceğinden korktuğum için değil. Sadece ortaokulda fazla heyecanlı bir hayatta sahiptim. Hayatımı dolu dolu yaşıyordum ama şuan daha sakin bir hayat istiyorum. Ve ortaokulda yaptıklarımın karşıma çıkacağından korkuyorum. Bu yüzden plotonik olarak sevmek istiyorum. Hem düşündüğüm kadar da köt değil emin ol platoniklik" dedim. Şaşırdığı o kadar belliydi ki söylecek birşey bulamıyor gibiydi.

Tahminlerinde yanılmadığı anladim. Çünkü" söyleyecek bir şey gerçektende bulamıyorum. Yanlış anlama ama sen hani okuldaki adı pek iyi anımsanmayan kızlardansın yani dimi? " diye sordu. Gülerek cevap verdim " evet, ama yaptıklarımdan pişman değilim. O zamanları sıradan geçirsem aha fazla üzülürdüm galiba Sadece şuan okuldan birinin bunu öğrenmesi ve bunu bana karşı kullanmasından korkuyorum. Bu yüzden daha sakin davranmaya özen gösteriyorum. Şuana kadar da sorun yaşamadım. Herkez beni okulda sessiz sakin bir kız olarak biliyorlar. Bundan da hiç şikayetçi değilim" dedim. Bunun üzerine uzun bir süre daha konuştuk. Birbirimizin numarasını ve sosyal medya hesaplarını takip etmeye başladık. İzmir'e gelmeden güzel şeyler olmaya başlamıştı. Kesinlikle mükemmel geçeçcekti. emindim Otobüs durdu ve inme zamanımın geldiğini anladım. İşte İzmir şimdi benim için başlıyor.....