ឆេម៊ូនលូកទាញដៃរបស់ប៊េនមកវិញ ដោយទឹកមុខអង្វរករ ក្រសែភ្នែកដែលនាងមិនដែលបង្ហាញទៅនរណាសោះ , ឃើញនាងបែបនេះនាយក៏ដកដង្ហើមធំបន្តិច មុននឹងសម្រេចចិត្តលើកបីនាងឡើង អោយនាងអោបករបស់គេ បែរមុខមករកគេ , ជើងរបស់នាងក៏ច្រកនឹងចង្កេះគេជាប់។
« លើកទីមួយហើយដែលខ្ញុំឃើញនាងប្រើទឹកមុខធម្មតាបែបនេះមកកាន់ខ្ញុំ! » ប៊េនស្រាប់តែញញឹមចុងមាត់ឡើង សម្លឹងមុខតូចច្រមិចដែលសម្លឹងមកកាន់គេដោយភាពមិនដឹងខ្យល់អី , រាងក្រាស់អោបទម្លាក់បបូរមាត់លើមាត់របស់នាងស្រាលៗដោយជើងក៏បន្តដំណើរទៅមុខមិនឈប់។
« អ្ហឹមម » មកដល់លើគ្រែភ្លាមម៊ូនក៏លើកដៃស្រាក់ករបស់នាយកំលោះជាប់ , តបស្នងការថើបបឺតជញ្ជក់របស់គេ ដៃតូចស្រឡូនក៏លូកដោះសម្លៀកបំពាក់របស់នាងដោយខ្លួនឯង នាំអោយនាយបានឃើញកាយអាក្រាតរបស់នាងពេញភ្នែកត្រឹមតែមួយពព្រិចភ្នែក។
...
« អ្ហឹក » ប៊េនទាញស្រោមអនាម័យមួយមកពាក់នឹងភាពរឹងមាំរបស់គេបន្តិច មុននឹងញែកកន្ធែកជើងនាងរបស់នាងចេញ ចាប់សូកភាពរឹងមាំរបស់គេចូលភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងដល់ថ្នាក់ស្រីស្រស់ត្រូវលើកដៃខ្ទប់មាត់ព្យាយាមមិនបន្លឺសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរឬក៏សម្លេងនៃភាពឈឺចាប់នោះ។
« ថ្ងូរមក! កុំបិទមាត់អីម៊ូន...ខ្ញុំចង់ស្តាប់! »
« អ្ហាស៎ សឺត..
~~~~
« ជុងហ្គុកឈប់ទៅ! ខ្ញុំឈឺណាស់! » ងាកមកខាងកំលោះក្រមុំមួយគូឯនេះវិញ មើលទៅហាក់ដូចជាពួកគេបង្កើតសង្រ្គាមនេះឡើងដោយការចង់ឈ្នះគ្នា មិនមែនជាការជួយគ្នាដូចប៊េននិងម៊ូនទេ , ជុងហ្គុកគេកាន់តែកម្រើកចង្កេះបុកសង្រ្គប់នឹងភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងខ្លាំងៗ បន្ថែមល្បឿនមិនស្រាកស្រាន្តមិនខ្វល់ថានាងឈឺសឹងតែដូចគេចាប់ហែកយ៉ាងណា នាងយំស្រែកអង្វរគេអោយឈប់យ៉ាងណាក៏គេមិនខ្ចីឈប់ ជំនួសដោយការញញឹមពេញចិត្តដៃលនាងឈឺស្ទើឆ្កួតបែបនេះវិញ។
« ដកចេញទៅ! ខ្ញុំមិនចង់អោយកាកសំណល់របស់លោកបន្សល់ទុកក្នុងខ្លួនខ្ញុំទេ! ខ្ញុំមិនចង់អោយថ្ងៃមុខទៅខ្ញុំមានឈាមបិសាចរបស់លោកក្នុងខ្លួនរបស់ខ្ញុំទេ អ្ហឹស... » ទម្រាំតែនាងបរិយាយចប់ រាងក្រាស់ក៏បញ្ចប់តឹកដំបូងដោយបញ្ចូលកាកសំណល់គ្រប់យ៉ាងចូលទៅក្នុងផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាង ហាក់ជាការផ្គើនហើយក៏មិនស្តាយក្រោយនឹងបន្សល់ឈាមជ័ររបស់គេក្នុងខ្លួននាង!
« កុំមកប៉ះ! »
« មិនប៉ះយ៉ាងម៉េច? នាងគិតថាចប់ត្រឹមនេះហេស? ខ្ញុំនឹងបន្តទាល់តែនាងនិយាយលែងរួច បើកភ្នែកមិនកើត សន្លប់ស្តូកស្តឹងតែម្តង! » ថាតែពិននេះរាងក្រាស់ក៏ផ្តេកខ្លួនជាប់នឹងគ្រែ ទាញរាងកាយរបស់នាងមកអង្គុយពីលើគេ , សូកភាពរឹងមាំពីខាងក្រោមឡើងទៅមួយទំហឹងដល់ថ្នាក់ឡាណាត្រូវស្លឺភ្នែកឡើងលើ ចំហរមាត់ដោយភាពអួលណែនពេញទី។
« អ្ហឹសស...ជុង.. កុំទាន់កម្រើក » នាងបរិយាយមិនចេញទេដឹងត្រឹមថាភាពរឹងមាំរបស់គេវាកំពុងតែរង្គើចូលជ្រៅខ្លាំងណាស់ ជាលើកទីមួយបែបនេះនាងសឹងតែស្លាប់ខ្លួនទៅហើយ។
« មិនស្តាប់នាងទេ! ខ្ញុំជាចៅហ្វាយ ខ្ញុំធ្វើអីស្រេចតែខ្ញុំ! »
« អាគេបាញ់អើយយ អ្ហឹកៗ »
...
« អ្ហាស៎ ម៊ូន... »
« វាគ្រាន់តែជារឿងអចេតនា , សង្ឃឹមថានាងងើបមកនាងនឹងមិនអីណា... »
To be continued...
ស្អែកឡើង ឡាបូតសក់ទាំងពីរ-,- ញុមភ្នាល់
YOU ARE READING
លេខាម៉ាហ្វៀ - Season 2
Random" នាងធ្លាប់ជាមនុស្សដែលយើងស្រលាញ់ ធ្លាប់ជាកូនបំណុលសំណព្វរបស់យើង តែនាងល្ងង់មិនក្តោបក្តាប់ឪកាសនោះអោយជាប់! ធ្វើអោយយើងស្អប់នាងទាល់តែបាន! ព្យាយាមទាញចិត្តស្រលាញ់របស់យើងមកវិញអោយបានណាស្កាយឡាណា! កុំទាល់តែនាងជាប់ឈ្មោះជាលេខារបស់ម៉ាហ្វៀទើបនាងកើតចិត្តភ័យខ្លាច! "...
