Agony of Life

V

For you: Aijemie

:)
Trigger warning: self harm, mental heatl and other things that may trigger your self.

"Nasaan si Jc?" wala sa sariling tanong ko kay Ate habang kumakain siya kasama ko. 

"Hindi ko parin siya nakikita, isang linggo na siyang hindi nagpapakita eh." Ngumiti si Ate at tumayo saka hinalikan ang pisngi ko bago pumunta sa kusina para icheck ang binake niya. Kinuha ko ang cellphone ko at sinubukan muling iparing ang number niya. 

Pero palaging call later ang naririnig ko. Simula ng mangyari ang sa bathtub ay tuluyan akong hinomes schooled ni Ate, at simula ng araw na 'yon ay hindi ko na ni anino ni Jc. Sa araw-araw na pagising ko ay siya palagi ang tinatanong ko kay ate, pero wala talaga. 

Tumayo ako at kinuha ang payong saka humalik kay Ate at magpaalam. Ngumiti siya at humarap sa'kin. Saka niya hinawakan ang parehong balikat ko. 

"Hindi ka pwedeng umalis, uuwi tayo ng bahay diba? Kukunin lahat ng gamit mo." Tumango lang ako at bumalik na sa hapagkainan at tinuloy ang pagkain ko. 

Nasa bukas na pintuan palang ang dinig nanamin ni Ate ang sigaw ni Papa, nang makapasok ay nagugulat ako sa nakita. Umiiyak si Papa habang nakaharap kay Mama, nakatalikod siya saamin kaya hindi niya kami nakikita ni Ate, papasok na sana si Ate ng pigilan ko siya sa kamay at umiling...

"I never cheated on you, Angi." Malakas na sigaw ni Papa, tuluyan ding nabasag ang boses niya habang ang mga kamay niya ay ibinagsak niya. 

"That was cheating on me, Victor!" 

Basag na tumawa si Papa at marahas na lumapit kay Mama. "I was working!"

"Anong klaseng trabaho ha! pagloloko?" galit at nangagangaliting sigaw ni Mama...

"Fuck it, Angelina! I left all of my thing for you. I was a freaking artist in my twenties who came from nothing. Then, became of those famous artist. And I want to fuck everybody but I didn't!" Mahaba at napapaos na explina ni Papa habang nakatingin sa mga palad niya. 

"Because I love you, I don't want to lose you." 

Nakahawak si Mama sa ulo niya at tumawa. "You don't want? really? You chose that over me!" 

"Because I'm in my twenties! I don't wanna loose that too, but I did loose it all! WHY!" Lumapit si Papa kay Mama at hinawakan sa balikat si Mama at dahan-dahan din siyang binitawan saka napahilamos. "You wanted so much, so fast. I don't even want to get married then!" Malakas na sigaw na papa dahilan para mapatalon ako at mapahawak ng mahigpit kay Ate, I saw hurt papa, he's crying very hard. 

I looked at Mama who's in shock. "You always want love to be reciprocated, not everyone can match your wishes. Love without asking for exact compensation." 

"What the fuck are you saying?" Nanlalaki ang mga mata ni Mama habang dinuro si Papa. "I want to be loved! Is it hard to do that?" 

"It's not, pero magmahal ka ng walang hinihinging kapalit! Walang tao ang mananatili sa'yo kung hahanapin mo yung pagmamahal na binibigay mo, everyone has their own way of loving, not just one." Ginulo ni Papa ang buhok niya at pinulot ang mga puting rosas na nasa sahig. "Dahil na paghingi mo ng sobra sobra, pati yung bunso mo lumayo sa'ting dalawa. I did wrong, you did too." 

"Wag mong dalhin si River sa usapan na'to!"

"Bakit hindi!" 

"Dahil hindi ko siya gusto!" Tuluyang natamaan ng kung ano ang puso ko at nakaramdaman ng sakit 'yon, sumunod ang mga luha ko na hindi na tumigil. Hinawakan ni Ate ang kamay ko at pilit akong hinihila paalis pero hindi ako nagpatinag at nagstay lang doon. 

Wala sa sariling binato ni Papa ang mga bulaklak sa pader at malakas na sinigawan si Mama. 

"Hindi mo rin naman siya gusto ha! Bakit parang ako lang." Napaurong naman ako ng magtama ang mga mata namin ni Mama, nakita ko ang gulat sa mga mata niya. Sunod namang tumingin si Papa sa'kin, agad siyang tumingin kay Mama. "Hindi ko tatanggapin ang anak na galing sa gabing hindi ko ginusto." 

Tumalikod si Papa sakaniya at naglakad papalapit sa'kin pero umurong lang ako at tumakbo palayo sa bahay, nasabalan ko pa sa balikat si Ate pero wala na'kong pakeelam..

Umiiyak ako habang nagtatakbo sa daan at nakita nalang ang sariling tinatahak ang daan papuntang bahay ni Jc.

I was a mistake, nasa kalibutan palang ako ng village nila Jc ay malakas na ulan ang sinapo ng katawan ko. Tuloy-tuloy lang ako sa pakto at agad na kumatok sa gate ni Jc habang humahagulgol.

"Jc!" I shouted. But no one showed up. Until one of his friend came over at sinali ako sa payong niya.

"River, go home. It's raining cats and dogs out here." sigaw niya dahil sa sobrang lakas ng ulan ay wala kang maririnig kung hindi ka sisigaw.

Umiling ako at tumingin ulit sa gate nila Jc at muling galit na pinagkakatok 'yon.

"Rive, walang tao diyan!"

I stop banging the door and I looked at him crying. Nagtataka akong tumingin sakaniya at umiling.

"What are you saying?" lumapit ako sakaniya at hinawakan ang kwelyo niya. "anong sinasabi mo? Ano!"

"River, last week pa umalis si Jc." mahina niyang sabi sa'kin habang nalulungkot ang mga mata. Dahan-dahan kong pinakawalan ang kwelyo niya at umiling.

"Nasaan siya?"

"US, hindi na siya uuwi River. Doon na siya mag-aaral." Napaurong ako at napahawak sa bibig ko dahil sa narinig.

'you're a lier, Jc. You told me na hindi mo'ko iiwan. But you left, without goodbyes.'

Tumalikod ako at humahagulgol na naglakad kung saan-saan.

It was heavy, the last thing I know sumakay ako ng taxi at nagpahatid kung saan.

The taxu stopped at our spot in park. Buti nalang ay may pera akong dala kaya hindi nagkaaberya, umuulan parin kaya hindi ako halos matuyo.

Umupo ako sa kahoy na upuan sa ilalim ng puno ng nara at doon umiiyak na tumitig sa play ground.

Sa hindi malamang dahilan ay nakita ko ang sarili ko at si Jc na nagsaslide sa playground. I saw happy I am, I saw how he almost not let me slide myself.

He's my bestfriend, my happiness and my savior.

Hindi ko inakalang kahit siya, ililibing ang pangako niya.  I bet my whole heart and soul on his promise because he promised not to break it.

but in an instant, it was gone. I was crushed again.

Wala na, I'm crying again, I'm going back to the past. I have lost the reason to continue...

Wala na, ubos nanaman ako. Ubos na yung dahilan para makayanan ko, ubos nanaman yung dahilan ko para isulong ko.

Promise is one of my weakness, promise is what I am afraid to bet on my life.

I only bet once, but that's probably the last.

:)