Married to the Long Lost Princess

Chapter 20

Many things changed and we are still here at the rest house for almost 1 month na pero we need to go home now dahil may urgent na need asikasuhin si daddy sa Manila. Masyado naming sinulit nila daddy, kuya and my husband Glynn ang pagkakataon. We create a bond and cherish every moment na nawala sa aming lahat and to tell you ang saya-saya ko ngayon.

Nakalimutan ko na may buhay pa pala ako outside Quezon parang ayaw ko na bumalik sa Manila. I just want to stay here.

"I don't want to go home yet" reklamo ko kay daddy but he smiled at me habang nag aayos ng mga gamit namin.

"We can go back here anytime we want sweetie but for now, let's face our reality. You have school and 3 companies to work, you have a responsibility kayo ni Ryan" napabuntong hininga ako.

Naramdaman ko ang pag akbay sa akin ni Glynn. Tumingin ako sa kaniya at ngumiti siya sa akin.

"It's alright, we will help each other out right?" I nodded and he kissed my forehead.

"I'm just scared na baka mag bago ang lahat" inakbayan din ako ni kuya at ginulo ang buhok.

"We always have each other back Selene, walang mababago besides dad and I is still here for 2 months. Kaya wala ka dapat ikatakot" I nodded.

"Kukurutin ko kayong tatlo pag iiwan niyo ko" sabay na napabitaw si kuya at Glynn sa akin at maging si daddy ay napa surrender pose.

Natawa ako and all of us filled by laughter. Niyakap nila ako and I feel secure when they hug me. I really hope things don't change.

We got here in Manila at lahat kami pagod. I already called Yvonne and Ate Rayne na nandito na ako. I also update Rylie na he can rest now in managing school affairs dahil I'm back.

"Gutom kayo? I'll cook" offered ko sa kanila. Nagkatinginan silang tatlo at napakamot.

"Nagpaorder na ako princess" sabi ni kuya at nag ayos na lang ako ng mga gamit.

Umorder si kuya ng pizza at burger. Napakamot na lang si Glynn dahil napaka american style ng mga kinakain nila kuya and daddy.

"I'll cook later kuya at daddy" presenta ni Glynn at tuwang-tuwa ang dalawa sa sinabi nito. Kunot noo ko silang tiningnan.

"Si Glynn ba talaga ang kadugo niyo?" tanong ko tumawa naman sila.

"Ayaw ka namin napapagod, matulog ka na" sabi ni kuya, kinuha ang isang box ng pizza at burger sa inorder niya tsaka umakyat sa kwarto.

Umakyat ako sa kwarto at pansamantalang tumambay sa balcony para kumain.

I really can't believe na nandito na ulit kami. Masyado akong narelax and I'm scared of my reality. I have so many things to catch up at kapag di pa ako kumilos ako ang mahihirapan lalo.

Narinig ko na may kumatok at kahit di sabihin it was Glynn. Pumasok ito at dumiretso sa may balcony. May inabot itong tubig at kape.

"Thanks" sabi ko and he smiled. Umupo lang siya sa tabi at parehas kaming nanahimik habang kumakain.

"I know you are not yet ready to face our reality but always remind your self that I am here to help you" I nodded and smiled.

I'm out of words and Glynn knew it. Hinawakan niya ang kamay ko at parehas naming inenjoy ang pananahimik.

Kinabukasan ay maaga akong nagising para sa pag pasok. Maaga rin nagising ang tatlo. Glynn is cooking habang nag aayos ng tie si daddy at si kuya naman ay nag lilinis.

"Where are you going?" I asked dad. Napatingin silang tatlo sa akin because I'm wearing a dazzling red dress and a white heels and a white purse.

Nilahad ni daddy ang kamay niya when I near to the last 4 steps of the stair.