Belki Bir Gün || Berna Aslıhan

-Yüreğini Yasla Bana-

Biz geldik!
Umarım özlendik :)
Bölüm şarkımız;
Karsu - Jest Oldu
Keyifli okumalar.

Aralık 2010
Oğuz

Sırtımdaki küçük çantayla taksiden inip apartmanın kapısına ulaştım. Yağmur çok şiddetli yağmasa da yine hızlı hareket etmeye çalıştım.

Yine gelirken Leyla'ya haber vermemiştim. Hatta bu hafta sonu ders çalışmam gerektiğini sanıyordu. Gelemeyeceğimi özellikle söylemiştim. Çünkü ona her sürpriz yaptığımda o yosun yeşili gözlerindeki heyecanlı parlayış ona daha da âşık olmama neden oluyordu.

Zile basıp beklemeye başladım. Sırtımdaki çantayı düzgün olmasına rağmen bir kez daha düzelttiğimde otomatın sesi apartmanda yankılandı.

Kapıyı ileri ittirip içeri girdim. Hızlı adımlarla merdivenleri çıktığımda Leyla'nın ev arkadaşı merakla kapıda bekliyordu.

Beni görünce gözleri şaşkınlıkla büyürken Leyla'ya haber vermemesini işaret edercesine parmağımı dudağıma bastırdım.

Fısıltıyla karışık bir sesle, "Sürpriz yapmak istiyorum." dedim.

Başıyla beni onaylarken Leyla içeriden seslendi.

"Kim gelmiş?"

"Ye-yemek sipariş etmiştim. O gelmiş."

Kısa bir an için bocalayacak gibi olsa da son anda durumu toparlayıp Leyla'yı ikna etmeyi başarmıştı.

Sessizce beni içeri aldığında ayakkabılarımı çıkarıp çantamı portmantoya bıraktım.

Gözlerimizle anlaşıyorduk. Odasını işaret ettiğimde başını olumlu yönde salladı.

Ses çıkarmamaya özen göstererek odasına ulaştım. Kapısı aralıktı. Buzlu camdan yatakta oturduğunu görebiliyordum. Aralık olan kapıdan içeri baktığımda yatağa oturmuş Rex'i seviyor ve onunla konuşuyordu.

Geldiğimi belli etmeden onu dinledim.

"Tuvaletini yatağıma yapamazsın. Beni anlıyorsun değil mi?"

Rex ona bakıp kuyruk sallarken bir kez havladı. Bu, onun dilinde evet demekti. Bunu artık öğrenmiştim. Nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde Rex gerçekten Leyla'yı anlıyordu.

"Seni gezmeye götüreceğim. Yağmur biraz dinsin... Parka gidene kadar sabredebilirsin değil mi?"

Rex, kendi etrafında dönüp tekrar iki yanağının üzerine oturdu ve Leyla'ya bakıp havladı.

Ödülü ise başının okşanması olmuştu. Leyla, onu öpüp sarıldıktan sonra birden gözlerine mahzun bir bakış oturdu.

"Keşke Oğuz da burada olsaydı. Senin ne kadar büyüdüğünü o da görseydi."

Gülümsedim. Rex, Pug cinsi bir köpek olduğu için görünüş anlamında büyümesi pek mümkün değildi. Onu iki ay önce bulduğumuzda nasılsa hâlâ öyle görünüyordu. Leyla, onun büyümesini beklese de elbette bu gerçekleşmeyecekti.

İlk birkaç hafta bunu kendine dert edinse de sonunda bir veterinere gidip de onun Pug cinsi olduğunu öğrenince –ki başkasının söylemesine gerek yoktu. Zaten buruşuk yüzünden, kocaman gözlerinden onun Pug olduğu belli oluyordu- içi rahatlamış, hayvanın her gün boyunu ölçmekten vazgeçmişti.

Leyla, Rex'i kucağına alıp sıkıca sarıldı. "Çok özledim."

Sanırım benden bahsediyordu. Sırtımı kapı pervazına yaslamış onu izliyordum. Kapının açılmasına izin verip ileri ittirsem de beni fark etmedi.