Childish + Mature = SyntaxError

CHAPTER: T W E N T Y - S E V E N

BELLA's POV:
Naglalakad lakad ako sa Mall ngayon..
"Hayy.." Maya maya  pa ay may kumalabit sa akin. "Ikaw nanaman.."
"Sorry?" si Axle..
"May galit ka ba kay Matteo?"
Hindi sya sumagot at nakatingin lang sya sa akin.
"Tigilan mo na sya.. Nakiki-usap ako.."
"Tsk."
"Tigila---"
"Parehas kayo.."
"Huh?"
"Kristine.." Napayuko naman sya bigla at saka nagkwento.

[Flashback]
AXLE's POV:
Nasa loob kami ng isang vacant classroom ng mga panahong iyon..
"Tigilan mo na kami Axle.. Di na kita mahal.. Please.." Nagmamaka-awang sabi sa akin ni Kristine..
Nang mga panahong iyon ay nalaman ni Rupert na may relasyon kami habang magka-relasyon sila..
Matagal na akong may Gusto kay Kristine.. Kung di lang dahil jan kay Rupert siguro kami pa..

"Mahal kita Kristine.." Niyakap ko sya pero hindi nya ako yakap.. Bakit Kristine?
"Patawad Axle.. Akala ko mahal din kita pero.. Si Rupert pala ang mahal ko.. Sorry.."
Inilayo ko sya sa akin at pinagmasdan ang mukha nya.. At hinalikan ko sya..
Nang biglang bukas ng pinto.. Si Rupert ang bungad nito na gulat na gulat sa nakita.

"Totoo pala.."-Rupert saka lumapit sa akin at binigyan ako ng suntok. WalangHiya!
Natumba ako sa sahig at may dugo pa sa gilid ng labi ko..

"MGA WALANG HIYA KAYO?! KELAN PA?!"
"Rupert.. Let me explain.."
"EPLAIN?! MATAGAL MO NA PALA AKONG GINAGAGO. GRABE TIN! MINAHAL KITA TAPOS ANO?! GANITO?!"
Galit na galit sya sa amin. Hinayaan ko lang sila mag-awway dahil ang akala ko sakin babagsak si Kistine.. Pero..

[End]

BELLA's POV:
"Hindi pala. Mas ginusto nyang suyuin ang Lalaking iyon. Shit. Nakita ko ang pagluha ni Kristine bawat araw..
Lalo na ng panahong dumating ka sa buhay ni Rupert.."-Axle
"Bakit mo ito ginagawa kay Matteo?"
"Dahil.. gusto kong maramdaman nya ang sakit. Gusto ko sya masaktan. At kung pwede lang.. Mawala na sya sa paningin ko.."
"Ang sama mo.. Paano kung ikaw ang nasa kalagayan ni Matteo? Di kaba masasaktan na may iba ang current GF mo? HUH?!"
"Huh--"
"Mag-isip ka nga! Tigilan mo na si Matteo.. Tigilan mo na kami.." bigla naman syang natahimik..
"Tsk. Ano bang gayuma pina-inom sa inyo ng lokong yon.." Umiling-iling lang sya.
"Ano bang pinagsasab---"

"BELLA!!!" Nilingon ko naman  ang lalaking tumawag sa akin.
"Aalis na ako"-Axle
Nilingon ko naman ulit si Axle "tek---"
"Wag ka mag-alala.. Hindi muna ako magpaparamdam sa inyo.." Pipigilan ko sana sya umalis pero patuloy lang syang naglakad palayo
sa akin pagkatapos sabihin ang mga salitang iyon.. ngumiti  lang ako.. "SALAMAT" sigaw ko sa kanya. Ramdam kong ngumiti sya. Hehe.

Nilingon ko na ulit ang lalaking tumawag sa akin. "Jason?"
"Ok ka lang ba? Anong nangyari? Sino yon?"
"Ahh? Dami mong tanong. At saka, Ok lang ako. bakit?"
"I saw Matt a while ago sa labas ng mall, sure ka? walang nangyari?"
Tumango lang ako. Kinuha ko naman ang phone ko ng maramdaman ko ang vibration nito.

Calling... Matteo <3

Tinignan lang ako ni Jason.
"Wait ah"
Tumango lang sya at saka ko naman sinagot ang tawag

"Hel---"
[Ill wait you infront of your house.]
*toot toot toot*

"Eh?" Pinatay nya agad.. *pouts*

Nilingon ko na ulit si Jason. "Uuwi na ako"
"Ganun ba? Sabay na tayo.."
Tumango lang ako bilang sagot.

Habang nasa byahe kami ay tinext ako ni Kuya.
From: KuyaGie
"Bunso? Late ako uuwi, ikaw na muna bahala  sa Bahay. Ingat."

"You want me to accompany you habang wala kuya mo?"-Jason na binasa din pala ang text. Tumingin naman ako sa kanya.
"A-ah! Hindi na" Gusto ko sana sabihin na dadatnan ko naman  si Matteo pero nagdalawang isip ako kaya di ko na sinabi..

Hanggang sa maghiwalay na kaming dalawa ng landas.
Naglalakad na ako papunta sa bahay..

Ano naman kayang sasabihin ni Matteo..
Habang papalapit ako.. Kinakabahan ako..
Hanggang sa nasa harap na ako ng bahay namin. Lumingon ako sa buong paligid. Walang tao..

Kinuha ko ang Phone ko at saktong may Isang message nanaman.
From: Matteo <3
"Something happened to Kristine. Meet you tomorrow."

EH? Kristine? Bigla naman akong  napasimangot.. Bakit sya nanaman?
Pumasok ako ng bahay na disspointed..

Hanggang sa naisipan kong tawagan siya..
Dialing... Matteo <3

Maya maya pa ay babae ang sumagot..








"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, Please try your call later.."







Inamin ko.. Kinabahan ako doon.. Tsk...

Hayy.. Sinubukan ko ulit i-dial.
Nagriring lang.. Ano kayang nangyari? :(

Hanggang sa...
[Hello?]
yay! Sumagot! "Matteo??"
[Sorry about a while ago..]
"Ahh.. yun ba? Naiintindihan ko.." Kahit na nasaktan talaga ako dahil akala nya kung kami man ay gagawin ko sa kanya iyon..
[I have to g--]
"Wait.."
[Huh?]
"A-anong nangyari?"
[Ah.. Wala.]
"Talaga?"
[...]
"Private ba? Ok lang.. Bye--"
[Kristine's Cancer is back..]
"Oh.."
[...]
"Sorry for asking.."
[Bella..]
"Bakit?"
[I'll stop courting you. Sorry. Kristine really need me..]
Biglang may kumirot sa puso ko.. Parang biglang nagsisi ako bigla.. Nagsisi ako na hindi ko sya agad sinagot..
[Bella?]
Parang feeling ko na-reject ako.. Something in my eyes are falling..
[Bata?]
Di ko alam ang isasagot ko.. Pero isa lang ang lumabas sa bibig ko.. "Ok.."
Pinipigilan ko himikbi. [Bella..]
"A-ayos lang.."
[Umiiyak ka ba?]
Pinunasan ko ang luha sa mata ko. Bakit dahil kay Kristine nanaman? "Hindi ah! Sige na. Matutulog na ako ah. Bye!"
[Tek--]
*toot toot toot*

Naibagsak ko nalang ang katawan ko sa kama.. Pinikit ang mata..
"Sabi na eh.. Akala ko ba papatunayan mo sa akin nba deserve ka para sakin.. Nakaka-inis ka talaga! Kailangan ka nya?"

Biglang nagvibrate ang phone ko, nang tignan ko.. Tumatawag pala sya.. "Pano pag sinabi kong Kailangan din kita..?"
Hinayaan ko lang na tumawag sya.. Hindi ko sinasagot..

Hanggang sa naramdaman ko ang pagod at di ko namalayan ang pagtulog ko..

Kinabukasan..
"BELLA? Gising na. May pasok ka.." Narinig ko ang boses ni Kuya mula sa kabila ng pintong kanina ko pa tinitignan mula sa kama ko..
"Masama pakiramdam ko kuya.. Di po muna ako papasok.."
"Ganun ba? Ok, may pagkain at gamot sa ibaba, bumangon kana kapag kaya mo na. Aalis na ako. Maglock ka, Ok?"
"Opo"

Narinig ko ang yapak ni kuya paalis kaya naman humiga na ako ulit.
Nakatingin lang ako sa Kisame ng kwarto ko.. Hanggang sa mag-vibrate ang phone ko.

Sinagot ko na ito bago pa makita ang tumawag.
"Oh?"
[Bella?] si Jason pala.
"Bakit?"
[May sakit ka daw sabi ng kuya mo, can I go there after class?]
"Ayos lang. Pakipaalam na lang ako sa mga teachers natin ah.."
[Sure, See you later. Magpahinga kana muna jan. Uminom kana din ng gamot.]
"Opo. Para kang si Kuya.."
[Nag-aalala lang ako sayo..] Napangiti naman ako sa sinabi nya.. Isang taong kahit hindi ko kailangan ay nanjan para sa akin..
"Salamat" Bakit ba humaling na humaling ako kay Matteo eh hindi lang naman sya ang lalaki sa mundo.
[Osige na, anjan na adviser naten. bye!] Eh nanjan naman si Jason para punan lahat ng gusto ko..
"Osige. Bye"
*toot toot toot*

Hayy.. Tama bang gawing panakip butas si Jason?
Ang sama ko naman.. Pero? Crush ko naman sya nung una ko syang nakita.

"Ano bang iniisip ko!" Nagpagulong gulong ako sa kama. Saka tumayo, lumapit ako sa bintana ko para buksan ang kurtina.
"Huh?" Napatingin ako sa labas ng bahay at nakita ang isang lalaking nakatayo sa labas ng bahay.. "Matteo?"
Bigla naman tumingin ang lalaking iyon sa kung saan naroon ako at halata sa mukha nya ang pagkagulat.
Nagtaka siguro sya kung bakit nandito ako..
Nakita ko naman na onti onti na syang umaalis kaya naman nagmamadali ako bumaba at lumabas.



"RUPERT MATTHEW CATANGHAL MANALILI!!!" sigaw ko ng medyo malayo na sya sa akin.. Di sya lumilingon.
"MATTEOOOOOOOO!!" bigla syang tumigil sa kinakatayuan nya..

Bumalik ka.. Bumalik ka.. Kapag bumalik ka, titigilan ko na ang kahibangan ko na mahalin si Jason..

Pero.. Kung hindi naman... Pipilitin kong kalimutan ka.. Kaya paki-usap.. Bumalik ka..

------------------------------------------------------------------------------------

Hanggang dyan  muna.. :3
Vote  Vote Vote! ^^v

PS: Suggest kayo kung may gusto ko kayo i-suggest XD