Childish + Mature = SyntaxError

CHAPTER: T W E N T Y - E I G H T [Part1]

"RUPERT MATTHEW CATANGHAL MANALILI!!!" sigaw ko ng medyo malayo na sya sa akin.. Di sya lumilingon.
"MATTEOOOOOOOO!!" bigla syang tumigil sa kinakatayuan nya..

Bumalik ka.. Bumalik ka.. Kapag bumalik ka, titigilan ko na ang kahibangan ko na mahalin si Jason..
Pero.. Kung hindi naman... Pipilitin kong kalimutan ka.. Kaya paki-usap.. Bumalik ka..



Maya maya pa ay lumingon sya.. Ngumiti ako. Babalik sya?
Pero nakita ko ang mukha nya na neutral lang.. Walang emosyon..

Nakita kong.. Lumalakad sya..








Lumalakad palayo sa akin..
Bigla akong nawalan ng pag-asa.. napayuko nalang ako sa nakita ko..
May kirot sa puso ko habang pinagmamasdan ko sya..




Tumakbo ako, papalapit sa kanya at hinawakan ang kamay nya.
Naka-tapak pa ako at nakapajama pa. Pero gusto ko sabihin sa kanya..



Hindi sya nakatingin sa akin.. Ganun din naman ako..  "Matteo.. Ano.. Pakinggan mo muna ako."
Hindi sya sumagot kaya nagsalita na ako.. "Humingi ako ng sign.. Tadhana na ang nagdikta... Nabigo ako..  sa pagkakataong ito.
Kahit mahirap.. Pipilitin kong mawala na ang nararamdaman ko para sayo.. Sa huling pagkakataon..
gusto kong marinig mo mula mismo sa bibig ko.." Tinignan ko ang mga mata nya na ngayon ay nakatingin sa akin..

"Mahal kita.. Totoo.." Natahimik ang paligid sa pagitan naming dalawa.. Binitawan ko na ang kamay nya..
"Pero.. Dito ko na tinatapos ang lahat ng nararamdaman  ko sayo.. Lets be friends parin ah?" Ang mga luha ko.. Gusto na nila bumagsak..
"Sige.. K-Kuya Matt! Magpapahinga na ako.."

Hindi ko na sya tinignan at tumalikod na dahil gusto na talaga bumagsak ng tubig mula sa mata ko..

Naglakad na ako palayo.. Hanggang sa parang nagb-blured na ang paligid ko dahil na din siguro sa luha sa mata ko ng tumalikod ako..
Hanggang sa.. Wala na ako makita kung hindi itim..

"BELLA!!!" Ang huling narinig ko pagkatapos ko maramdaman ang pagbagsak ng katawan ko..



--------

JASON's POV:
Tanghali palang pero naisipan kong wag na pumasok sa panghapon kong klase dahil atat na ako pumunta kela Bella.
Mabilis pa kay Flash at nakarating ako sa bahay nila. Bukas ang Gate kaya hindi na ako nag-doorbell..

Bukas din ang pinto kaya pumasok na ako.. "Bella?" 
Walang sumasagot. Kaya pumunta na ako sa taas. Nagulat ako ng makita kong nakabukas ang pintuan ng kwarto ni Bella..

Doon nakita ko na nakahiga si Bella sa Kama habang may isang lalaking hindi ko inaasahang makita..
"Matt?" Naka-upo sya sa kama ni Bella at hawak ang kamay nito..

Liningon nya ako. "Jason.." Isang malungkot na tono ng boses nya ang narinig ko.
Naging seryoso ang situwasyon sa pagitan naming dalawa. Pumasok ako sa kwarto at lumapit sa kanila.

"I made a wrong decision again.." Biglang narinig ko mula kay Matt.
"What?"
"Si Kristine.. Bumalik ang Cancer nya.. And its already stage4.."
"Tsk. Did she ask you again to be with her.."
Imbis na ang sagot sa tanong ko ang marinig ko.. iba ang sinabi nya.. "Ilang buwan nalang ang itatagal nya.."
Napailing nanaman ko.. Pero mas lalo kong ikinagulat ang sumunod na sinabi nya.
"Bella did confess to me a while ago."
"Huh?"
"But she said.. She'll stop loving me already.." bigla kong nakita ang pag sara ng kamao nya.. "Cause.. I said that I'll stop courting her.."
"If that is the case, ano pang ginagawa mo dito? You can leave. I can handle her."
"Can i still stay.." nakatingin lang sya kay Bella na natutulog..
"No." sagot ko..

Napayuko naman sya sa sinabi at saka tumayo..
Tinignan nya ako. "Usapang lalake.. Hindi dahil sa tumigil ako ay di ko na sya mahal. Dont take the advantage." Nilagpasan nya ako
"Matt. Sorry. Pero sa disisyon mong yan. Yan ang mas lalong maglalayo sayo kay Bella. I wont give her to you once she's Mine."

Hindi na sumagot si Matt at lumabas na ng kwarto. Narinig ko naman na lumabas na din sya ng bahay.
Sinasaktan mo lang sya..

"Matteo..." Bigla naman ako napalingon kay Bella ng magsalita sya. Tulog pa sya..
Ng lumapit ako sakanya ay nakita ko ang luha sa mga mata nya.. "Bella.." Pinunasan ko ang luha nya at naramdaman ang init ng mukha nya.
Shit. May lagnat sya. Chineck ko ang temperature nya at nag-aapoy sya sa init.

Tsk. Now what? Kinuha ang cellphone ko at nag-search ako. Darn. I havent tried caring a peson who's ill.
Halos maghapon ko syang binantayan. Sinubukan  gawin lahat ng na-research  ko. I did cook lugaw para sa kanya para kainin nya pag kagising nya at naghanda na din ako ng gamot na iinomin nya pagkatapos kumain..

Hanggang sa magising sya.
"Jason.." umupo sya mula sa kama nya at sinubukan tumayo.
"Teka!" lumapit ako sa kanya para alalayan sya. "Wag ka muna tumayo. Mahina ka pa oh"
"Kaya ko na.." nginitian nya ako pero hindi ko pa  din sya hinayaang mag-isa na maglakad.
"Aalalayan parin kita. Tara."

Sa kusina kami dumaretso. Pinaupo ko sya at hinainan ng Lugaw na niluto ko "Oh. Luto ko yan. Kainin mo at uminom ka ng gamot.."
"Salamat" Nag-simula na syang kumain at tumigil para tignan ako.
"Bakit? Hindi ba masarap?"
"Jason.."
"Hmn?"
"Andito  sya kanina.. Diba?" Tinutukoy nya ba si Matt?
"Huh?"
"Ahh... Baka panaginip ko lang lahat. Wala. Wala." Si Matt nga siguro..
"Mahal mo ba sya?"
Napatigil sya sa pagsubo ng marinig ang sinabi ko.. "Halata ba? Pasensya kana.."
Huminga ako ng malalim, mula sa pagkakatayo ay umupo ako sa tabi nya na sya naman biglang tingin nya sa akin..
"Di mo ba sya kayang kalimutan?"
Isang malungkot na aura ang naramdaman ko sa kanya.. Pero.. Nagulat ako sa sagot nya..
"Tutulungan mo naman akong kalimutan sya diba? Jason... Please teach me how to love you.."

--

Vote. Vote. Vote ^^