CHAPTER: T W E N T Y - E I G H T [Part2]

1.6K 43 0
                                    

BELLA's POV:

Saturday ngayon!!! Yay! lalabas kami ng gwapo kong so called Boyfriend! <3


Calling... MyJason <3


[Saan kana?]

"Nasa Mall na ako, matagal pa ba yang practice mo?"

[Actually andito na ako, Miss mo na ako agad?]

"Ay. Biglang humangin ng malakas! Neknek mo."

[Asus.. Nakikita na kita]

"Huh??" Lumingon ako sa paligid ko para hanapin sya. "Nasaan ka?"

[Anjan sa puso mo]

*dug*dug* "Ang korny mo"

[Hahaha!] Ang sarap pakinggan ng tawa nya. Maya maya ay may humalik sa Pisngi ko. Tsk. "Jason!!" Ngumiti lang sya sa akin. I lose.



2 weeks ko nang FakeBoyfriend si Jason.

After that day. Bihira na ang pagkikita namin ni Kuya Matt. Masyado syang busy sa pag-aalaga kay Kristine which is gumagaling na daw.

Sa mahigit dalawang linggo na pagsasama namin ni Jason. Hindi ako nahirapang magustuhan sya. Kahit na kunwari lang na kami.

Naisipan kong subukan na maging kami, baka sakaling magustuhan ko sya lalo. Kaya naman inaya ko syang maging Fake Boyfriend ko.

Sa tulong nito, pwede ko makalimutan si Matteo. Alam ni Kuya Gie na biro lang ang pagiging kami ni Jason pero hinayaan nya lang ako..


"Next week Birthday mo na, anong balak?" Rinig ko mula kay Jason. Nasa starbucks kami ngayon.

"Hmn.. 16th ko palang naman. Ayaw ko ng Party. Pambata. Outing nalang kaya? Parang nung lumabas tayo noon? Diba?"

"Osige. If that is what you want. Linggo naman ang birthday mo so we can go at weekend, this friday?"

Tumango ako bilang sagot. "Heyy. Regalo ko ah?"

"Ayoko nga. Kiss muna?"

"Ay. Takaw sa Kiss! Nakaka-ilan kana ah."

Bigla naman nya tinuro yung labi nya "Dito ko gusto"

Tinawanan ko lang sya. Ang sweet nyang tao. He never fails me to smile.

"I love you.." Rinig ko mula sa labi nya.. Ngumiti ako.

"Alam ko.." Parang dissapointed sya sa sinabi ko.. Well. Ganun naman palagi eh. I just dont know why I cant say the same words on him..


"Arcade tayo?" Tanong ko sa kanya.

Tumango sya bilang sagot sa akin.


Dumaretso na kami sa Arcade. Doon hindi ko inasahan ang makikita ko.. It is Kristine, with her friends. Ang sigla nya.

"Kristine?" Takang tawag ni Jason. Biglang humarap samin si Kristine na mukhang gulat na gulat sa nakita. "Jason? Bella?"

"Anong ginagawa mo dito? I thought.. May sakit ka?"


"Tin!!" *dug*dug* Bigla akong lumingon sa likod ko at nakita ang lalaking tumatakbo papalapit sa kung nasaan kami. *dug*dug*

"Kuya Matt..." bungad ko ng makalapit sya samin. He just ignore us at lumapit kay Kristine.


"Tsk. Nandito ka nanaman, makakasama sayo yang pagpapagod mo. Tara na, hinahanap kana ni Tita."

"Tsk. Why do you care a lot." Biglang lumapit sa akin si Kristine at isinabit ang kamay nya sa braso ko.


"May lakad kami ni Bella, so get lost!"

"H-huh??" Nagulat naman ako sa sinabi nya at biglang paghila nya sa akin. Yan tuloy naiwan yung dalwang lalaki.


Naglalakad kaming dalawa sa Mall. Nang bigla syang mag-salita "Bella?"

Liningon ko sya,  hindi sya nakatingin sa akin.. "Bakit?"

"Ikaw daw saka si Jason?"

"Ahh..Oo, Bakit?"

"Tsk. I let go of Rupert para maging kayo. Then malalaman ko mismo mula kay Rupert na kayo na ni Jason?"

"He stop courting me."

"Tsk. Its because of my mom.. Im sorry"

"Huh?"

"Akala kasi ni Mom kami pa up until now kaya humingi sya ng pabor kay Rupert na bantayan ako dahil sa bumalik ang sakit ko..

I hate being a patient. Handa na ako mamatay. Hindi naman sa gusto ko kayo maghiwalay ni Jason.. But. Please. I know..

Rupert Loves you.."


Natawa naman ako bigla.. "Dati gusto mo akong layuan si Matteo.. Ngayon.. Gusto mong balikan ko sya.."

"People change.."

"Tama ka, people change. Feelings change also.."

"Bella.. One favor."

"Hmn?"

"Ill be having an operation this day kaya pinapauwi ako ni Matt.."

"WHAT?! Then you should go."

"Wait.."

"Eh?"

"The favor.. If I survive.. Can you still.. think of it?"

"Think? About what?"

"Tungkol sa inyo ni Rupert.."



Matagal ako bago naka-sagot. Im getting over with him.. Lalo na kapag di ko na sya nakikita. Pero tuwing Makikita ko sya..

Yung puso ko.. Ang bilis ng tibok..



"I have to go. Bye!"-Kristine

.

.

.

.

.

.

.

.

.

I was left alone..


That time pass by..

And then.. I just found myself making my way sa Hospital kung saan ooperahan si Kristine..


Why? I dont really  know as well...


——


Short UD lang. ^_^

Vote. Vote. Vote! :D

Childish + Mature = SyntaxErrorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon