Zaman
Nice canlar aldı,
Çaresiz ve sessiz.
Ölüm ise
Genç yaşlı demeden
Dramları getiren bir elvedaydı ve
Bu aralar beni de kolaçan eden
Kesin sonun adıydı.
Yarın yine doğacak ufuktan güneş,
Ama doğan güneşi görebilecek miyim?
Azrail hırıldatarak alırken canımı,
Direnebilecek miyim?
O sonsuz karanlıkta aydınlanmaya muhtaçken
Işık isteyeceğim, soracaklar:
"Allah'ı bir gün andın mı?"
Cevap verebilecek miyim?
O an
Sonsuz pişmanlığı yaşayıp
Bunun en büyük azap olduğunu anladığımda
Geriye dönebilecek miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçme Şiirler
PoetrySözcüklerin ciğerini bilen ve onları sırtlarında anlam küfeleriyle ahengin ipinde cambaz eden ustaların önünde saygıyla eğilen bir çalakalemin karalamaları. Yeni milenyumun ilk on altı yılından önce yazılmış dizeler.
