Sevme beni
Duyma bile adımı
Lanetlenme sen de
Canın yanmasın senin de
Zaten, o yanmıştı yeterince
Arayışın ışığı ısıtmıştı göğsünü
Ateş olmuştun boydan boya tutuşarak
Işık olmuştun önüme düşüp
Karanlıkta parlayarak
Ve öyle sevdim ki seni
Gözümün önünde ölsen
Sevinirim
Bir zamanlar yaşamış olduğuna
Beni görmeni istemem
Beni görmek, alevi söndürmek demek
Sönme
Sende kendime ait zerre bırakmadan sevdim
Aydınlıkla zifir bir olur mu sence?
Yine de, tavsiye veriyor sana
Seni kendisiz seven biri
Sevme beni
Duyma bile adımı
Son umudum
Bendeki karanlık tarafından
Lanetlenme
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçme Şiirler
PoesíaSözcüklerin ciğerini bilen ve onları sırtlarında anlam küfeleriyle ahengin ipinde cambaz eden ustaların önünde saygıyla eğilen bir çalakalemin karalamaları. Yeni milenyumun ilk on altı yılından önce yazılmış dizeler.
