" තමුසෙ නිසා ආපහු මගෙ දරුවට කරදරයක් උනොත් මං බලාගන්නම් " මිස්ටර් පාර්ක් ජන්කුක්ගේ කොලර් එකෙන් අල්ලගෙන කෑගැහුවෙ මුළු හොස්පිට්ල් එකම දෙදරුම් කන්න තරම් සද්දෙට.
එදා වගේම අදත් ජන්කුක් අසරණයි.
" ජන්කුකා... එන්න අපි යමු.. " ජන්කුක්ගෙ කොලර් එක මත තිබුණු මිස්ටර් පාර්ක්ගේ අත් දෙක පැත්තකට කරලා තේහ්‍යුන් ජන්කුක්ගෙ අතින් අල්ලගත්තා.
" ඒත් බන් ජිමින්.. " තමන්ට රවලා යන මිස්ටර් පාර්ක් දිහා බලාගෙන ජන්කුක් මිමිණුවේ ඇස් වල කඳුළු පුරවගෙන. එයාට ඕනි උනේ එක පාරක් ජිමින්ව දකින්න විතරමයි.
" ජිමින්ට කරදරයක් වෙන්නෙ නෑ. උබ දන්නවනේ ඔය පාර්ක් කාරයා අපිට ජිමින් ළඟට යන්න දෙන්නෙ නෑ. අපි හෙට උදේම එමු. "
" හ්ම්ම් " තේහ්‍යුන්ගේ කීමට එකඟ වෙනවා හැර වෙන කරන්න දෙයක් නොතිබුණ නිසාදෝ මන්දා ජන්කුක් තේහ්‍යුන් පස්සෙන් වැටුණා.
***********
" ආයිශ්... ජන්කුකා... උඹ ඇයි ඔය කොල්ලට ඔච්චර රැග් කරන්නේ ? අර බලපන් මූණත් රතු වෙලා "
" කැම්පස් ආවා නම් ඒ විදිහට ඉන්න ඕනි බබෙක් නොවී. මේ පොඩි රැග් එකට අඬන්න ඕනි ද ? "
" ඕනි මගුලක් කරගනින්. මං යනවා "
" හ්ම්ම් " ජන්කුක් මිමිණුවේ තමන්ට ටිකක් එහායින් ගල් බංකුව උඩ ඉඳගෙන ඉන්න රෝස බෝනික්කා දිහා බලාගෙන.
තේහ්‍යුන් යන කන් ඉඳලා ගල් බංකුව ළඟට කිට්ටු වුණු ජන්කුක් දැකපු දවසෙ ඉඳන් තමන්ගෙ හීන වලට එබිකම් කරන රෝස බෝනික්කගෙ සුන්දරත්වය ඇස් වලට උරා ගත්තා.
ජන්කුක් තමන්ගෙ ළඟට ආපු බව දැණුනු නිසා තමන්ගෙ ඔළුව තවත් බිමට බර කරගත්තු ජිමින් පිටවෙන්න හදන ඉකිය වළක්ව ගන්න ළා රෝස පාට ඒ ෆ්ලෆී තොල් හපා ගත්තෙ අදවත් ජන්කුක්ගෙ බැනුම් වලින් බේරෙන්න හිතාගෙන.
" ඩෝල්.. "
ජන්කුක් හස්කි වොයිස් එකකින් ජිමින්ගෙ කනට මිමිණුවේ ඒ කටහඬට ජිමින්ගෙ ඇඟ හිරිවැටිලා යද්දි.
" ඔලුව උස්සන්න " ඒක ජන්කුක්ගෙ අණක්.
ඇස් වල පිරුණු කඳුළු බේරෙයි කියන බයටද මන්දා ජිමින් තව තවත් ඔලුව පාත් කරගත්තා මිසක් ජන්කුක්ගෙ අණට කීකරු වෙන බවක් පෙණුනේ නෑ.
" ඩෝල් ඔයා දන්නවා මං එකම දේ දෙපාරක් කියන්න කැමති නෑ කියලා "
ජන්කුක් කිව්වේ ජිමින්ගේ පිම්බුණු කම්මුලක් ලාවට මිරිකන ගමන්.
' කියුට් '
නාහෙත් උඩට ඇද ඇද හෙමින් හෙමින් ඔලුව උස්සන ජිමින් දිහා බලාගෙන ජන්කුක් හිතුවා.
ජිමින් ඇස් දෙකත් බෝල කරගෙන ජන්කුක් දිහා බලාගෙන ඉන්න විදිහට ජන්කුක්ට හිනා යන්න ආවත් සුපුරුදු මරු මුස් මූඩ් එක ඔන් කරගෙන ජන්කුක් ජිමින් දිහාවට තද බැල්මක් පා කළා.
" ඔයාට මං ඇර වෙන සීනියර් කෙනෙක් එක්ක හොස්ටල් එකට යන්න බෑ. තේරුනාද ? "
ඔව් කියන්න වගේ ජිමින් හෙමීට ඔලුව වැනුවත් ජන්කුක්ට ඕනි උනේ ජිමින්ගෙ කටහඬ අහන්න. ඉතින් එයා ආයෙ පාරක් ඒ අහිංසක රෝස බෝනික්කට සැර වුනා.
" තමුසෙ ගොලුවෙක් නෙවෙයිනේ. කට ඇරලා ඔව් කියනවා " ජන්කුක්ගෙ සද්දෙට ජිමින් ගැස්සිලා යන හැටි ජන්කුක් දැක්කත් එයා ඒ ගැන වැඩිය හිතන්න ගියේ නෑ.
" ඔව්. මට තේරුණා. " ජිමින් ඇහෙන නැහෙන ගානට මුමුණද්දි ජන්කුක්ගෙ ඇස් නැවතුනේ ඒ හපලම රතු වුණු රෝස පාට ෆ්ලෆී තොල් ළඟ.
ජන්කුක් දෙපාරක් නොහිතා ඒ තොල් තමන්ගෙ හීනි තොල් එක්ක පටල ගත්තේ ජිමින්ගෙ ඇස් පුදුමයෙන් ලොකු වෙද්දි.
________________________________________________________
සුදූලා 🍁
ඔන්න දැන් තමයි ලව් ස්ටෝරිය යන්නේ. අතීතෙයි වර්තමානෙයි පටල ගන්න එපෝ...
මේ චැප්ටරේ දිග වැඩී වගේ....
පරිස්සමින් ඉන්න.
_MatheeJM_
YOU ARE READING
Peaches || Jikook || ✔
FanficTake my hands now.... You are the cause of my EUPHORIA 💜️ Start Date :- 27/ 11/ 2021 End Date :- 17/ 01/ 2022
