හොස්ටල් එක ළඟට ඇවිල්ලත් ජන්කුක් ජිමින්ගෙ අත අත් නොහැරම ඉඳියේ ජිමින්ට යන්න දෙන්න ලෝභ කමේ වගේ.
කවදාවත් තමන්ට ආදරෙයි නොකියපු , තමන්ව බය කරගෙන හිතෙන හිතෙන වෙලාවට තමන්ව කිස් කරන මේ හිතුවක්කාරයාගෙන් ඈත් වෙන්න බැරි කමක් ජිමින්ට දැණුනේ ජන්කුක් එයාව බලහත්කාරයෙන් කිස් කරපු පළවෙනි දවසෙමයි.
ජන්කුක් එයාව කිස් කරන විදිහට අකමැත්තක් නැති වුණත් ජිමින් එයාගෙ චූටි අත් වලින් ජන්කුක්ව තල්ලු කරන්න හදන්නෙ එයාගෙ ලොකු කම පෙන්නන්න මිසක් අකමැත්තකට නෙවෙයි.
" මං යන්නම්. ගුඩ් නයිට් " ජිමින් කිව්වේ එයාගෙ අත ජන්කුක්ගෙ හැඩි දැඩි අත් වලින් ගලවගන්න හදන ගමන්.
" මං තාම ඔයාට යන්න කිව්වේ නෑ ඩෝල් " ජිමින්ගෙ අත තවත් තදින් අල්ලගන්න ගමන් ජන්කුක් කෙඳිරුවා.
බය වෙලා වගේ තමන් දිහා බලන් ඉන්න හුරතල් කොල්ලා ගැන කවදාවත් නැති විදිහ අමුතු හැඟීම් ගොඩක් ජන්කුක්ගේ හිතේ පැළ පදියම් වෙලා තිබුණා.
" ඒත් ජ්..ජන්කුක් ... "
" ස්ස්... ඔයා අද හොස්ටල් යන්නෙ නෑ " ජිමින්ගේ අතින් ඇඳලා තමන් ළඟට ගන්න ගමන් ජන්කුක් කියද්දි ජිමින්ගේ ඇස් වලට කඳුළු පිරුණා.
ඔයාලා හිතනවා ඇති නේද ඇයි ජිමින් ජන්කුක්ට බය වුණේ කියලා. එයා ජන්කුක්ට ආදරෙයි තමයි. ඒත් ඒ වගේ දෙගුණයක් එයා ජන්කුක්ට බයයි.
හොස්ටල් එක ගාව තිබුණු ලයිට් එළිය ජිමින්ගෙ මූණට වැටිලා කහ පාටින් දිලිසෙනවා. ජන්කුක්ගේ අතක් ඉබේම වගේ ජිමින්ගේ සිනිඳු කම්මුලක් උඩ එහා මෙහා ගියේ ඇත්තටම මේ මනුස්සයෙක්ද සුර දූතයෙක්ද කියලා හොයාගන්න වගේ. එකපාරටම ලොකු කඳුළු බිංදුවක් ජිමින්ගෙ ඇස් වලින් පල්ලම් බැස්සා. ජන්කුක් එයාගෙ හීනි තොල් වලින් ඒ කඳුළු බිංදුව අල්ලගත්තේ ඒ කඳුළු නිකන්ම පොළොවට වැටෙන්න දෙන්න බැරි ලෝභ කමකට වගේ.
එහෙමම විනාඩි කිහිපයක් ජිමින්ගෙ ඇස් අස්සෙ අතරමං වෙලා හිටපු ජන්කුක් ජිමින්ව උස්සලා එයාගෙ කරෙන් දාගත්තේ ජිමින්ට හිතන්නවත් වෙලාවක් ඉතුරු නොකර.
______________________________________________________
සුදූලා 🍁
මට මොනා හරි කියන් යන්නකෝ...
_MatheeJM_
YOU ARE READING
Peaches || Jikook || ✔
أدب الهواةTake my hands now.... You are the cause of my EUPHORIA 💜️ Start Date :- 27/ 11/ 2021 End Date :- 17/ 01/ 2022
