I WISH I'M 27

Revenge?

A/N:Better listening to the music while reading!:)

The next day.

Nagising ako bandang 11:00.
I almost forgot i have class. But don't worry I'm not late, pang hapon ako ngayon. And thankfully hapon ang class ko!

Nagising ako nang pugtong pugto ang mga mata, I remembered myself crying up to my lungs last night. I still can't believe what happened. Pero ano pang magagawa natin? Nangyari na ang nangyari.

And so I just prepared my breakfast, then get ready. Don't have allot of things to do in our school naman today, so baka free ako later mag walwal.

I got onto my car and drove to my school.

IN SCHOOL

"Zaira!" I heard Carlo call me.

At ang dahilan ng paglingon ko.

"Hmm?" Bilang sagot ko.

"Hey, are you ok? You didn't seem to.. what happened?" Sunod sunod nyang tanong.

"Ahh, hah? Hahaha, ano ka ba wala to! Ok lang ako ano ba!" I said.

Pero ganon nalang ba sya katalino para malaman na hindi ako ok?

"Your mouth said it. But your eye aren't. Just tell me na lang kase!" He said.

"Uhhh, w-we still have classes! Let's go!" I refuse to him.

"Not until you tell me what's wrong!?" Sa sinabi nyang 'yon bigla ko na lang naalala si Sandro..

"I'll tell it to you later." Matipid kong sagot.

And so nagtungo na nga kami sa klase.

Wala na rin pala dito si eshra. Thankfully, nabawasan ung mga sakit sa ulo ko.

All through out our class di ako nakapag focus. My mind is still on Sandro. I cannot stop thinking about him, and the things he have done. Siguro kung totoo nga lang yung kasabihang kapag iniisip mo ang isang tao, pwede itong sinukin. Baka ngayon nabilaukan na si Sandro, sa kaka isip ko sa kanya. All through out my day sya yung nasa isip ko! Like, Am I this inlove with him? Na kahit na may magawa na sya sakin ay inaadmire ko pa rin sya? Hindi na ata normal ito! I know I know, sabi ko ay wala akong balak na baguhin ang desisyon ko, pero shet! Si Sandro yon. Ferdinand Alexander Araneta Marcos lll, nag iisa lang sya dito sa mundo. At hinding hindi ako makakahanap ng tulad nya na mabait, elegante, family oriented, intelligent, politician.. lahat ng yan at ng mga iba pa nyang ugali, wala yang katulad sa mundo. Sya lang ang nagiisang Sandro sa buhay ko. Hindi ko nga rin alam kung sakaling hihingi sya ng tawad sakin ay mabilis ko syang mapapatawad. Ayokong mag salita ng tapos, marami akong mga kahinaan at isa na dyan ang pag ibig. Eh basta! Bahala na si batman.

"Huy Zaira!" Nagising ako sa katotohanan ng bigla akong gulatin ni Carlo.

"Ay anak ng tinapa!!" Masigaw sigaw kong sabi. Buti na lang at nag excuse si Sir para mag cr, kundi! Patay na! Eto naman kasing si Carlo eh! Pag ako talaga napuno dito bibigwasan ko to! Aba kanina pa akong kinukulit nento, nag eemote nga eh! Hays!

"Kanina ka pang nakatulala jan! Para kang baliw, kanina pa kitang tinatawag ih!" Ika nya.

"Eh ano naman ngayon? Anong masama sa matulala? Ano ba kaseng kailangan mo?" Sagot ko.

"Uhu, yan ka nanaman. Si Sandro nnamn ba nasa isip mo? Jusko wag ka nang umasa na mapapasayo yon, pinapaasa ka lang nyang lalaking yan!" He said. Grabe ka naman Carlo! Paasa agad? Pero maybe yes, he did just do something to me.. so I guess tama naman si Carlo.

"Hindi no! Bat mo naman nasabing si Sandro nasa isip ko?" I asked.

"Hah! Sinasabi mo na kaya yung name nya, Zaira hello?? Adik na adik ka na ba talaga sa kanya!?" He answered, FRIKKKKK totoo ba yon? If yes, sana sya lang naka dinig!! Nakakahiya sa mga classmates ko, pati na rin sa proffeser ko! Huhu!

"A-ahh? Nako Carlo ah, wag mokong niloloko loko dito! Baka gusto mong mag F.O tayo? Tsaka sama napansin ko yun diba? Wag mo nga ako gawing baliw!" I said.

"Well, if it isn't true then I won't tell it to you! Gaga katabi mo lang ako, hello? It means dinig na dinig ko!" He replied.

"Edi ok! Sorry na, ano ok kana?" I said to him with a fake smile.

Inirapan nya ako pabalik.

AFTER CLASS

"Oy oy, Zaira! Dika ba susunduin ni Sandro?" Habol habol sakin ni Carlo.

"No, do you see him? Wala naman sya diba, so it means hindi nya ako susunduin. Tsaka ayoko rin." I answered.

"Napaka kj naman nito" he whispered. "Eh pano ka uuwi kung ganon?" He asked.

"Dala ko naman ung sasakyan ko. Tsaka I can still go home without Sandro, and even without you. Ano ako bata? I'm not a child no more." I answered.

"Sigurado ka? Deretso uwi kana ba agad? Baka mamaya kung san san ka pa mapad-pad, alam mo sama mo na lang ako, para hapi hapi tayo ganon!" He said Muka ka talagang bakla Carlo. Sayang ang gwapo mo pa naman sana. "Tsaka diba sabi mo kanina may sasabihin ka sakin? Tara nalang don (bar), don mo nalang sakin i kwento." He added.

"No way! I'm not going to a bar! We are to young for those places!" I said.

"Ows, pero pag si Sandro ung nag aya gorang gora ka ganon? Ang galing mo naman, F.O na tayo!" Pagtatampo niya ng pabiro.

"Oh sya oh sya, oo na, pero make sure na saglit lang tayo don ah?" I said. Ayoko nang tumagal pa yung usapan, dahil babanggitin ng babanggitin ni Carlo si Sandro.

"Yeah sure, yay! Malapit lang yun dito sa campus, kaya di syang yang gas mo." He said.

"Oona, psh paulit ulit" I said, nakakainis kasi kanina pang dada ng dada.

And so I jut drove to the bar that he is complaining to go to. And not gonna lie maganda nga naman sya. Infarness
Maaliwalas, kaso nga lang madami na agad tao kahit lagpas 6 palangz pero diba baka mamaya maganda lang talaga mag serve ang bar na iyon.

"So ano na bang nangyari sa inyo ni sandro ha? Parang di na ata kayo nagkita ngayong araw?" Tanong ni Carlo.

I do not have the words to say, kaya tinungga ko na lang ung beer.

"Huy, tinatanong kita Zaira. Wag mo sabihing nag away kayo or what?" Tanong nyang muli.

"Can't you just shut up? Nag eemote pa ako dito oh!" Sagot ko.

"Ouch ah, tinatanong lang naman eh. Edi wag mo sagutin" ika nya.

"Ok then, Sandro and I have an argument yesterday night. And he did burst some hurtful words. Ok ka na?" I said.

"What!? He did that!??" Gulat at galit na tanong ni Carlo. "Pinaubaya na nga kita sa kanya, at sabi kong wag na wag kang sasaktan oh kaya wag kabg gagawan ng kung anong labag sayo. Tapos ganto ung kinalabasan!?" Carlo added, at bakas sa muka niya ang galit.

"Ano pang magagawa nyang mga payo mo? Nagawa na nya eh. Good for you at nagtiwala ka sa kanya. Did you really expect that? Hahaha well eto tayo ngayon! Woohhh!" I said, mabilis ata akong tinablan ng tama. Kahit beer lang naman ang iniinom ko, siguro considering my age na rin.

"Look, ako na mismo magsasabi nito sayo, babawian ko si Sandro para sayo." Sabi niya.

"No need, and do not ever do that. You hear me? Do NOT ever do that, ok?" I answered.

"ZAIRAAA!!"