I WISH I'M 27

Fight?

"What the hell are you doing in this bar!?" Sabi ni sandro habang hinihila ako papalabas.

"Wala kang pake, so just let go of my arm!" I said.

"Hey! SANDRO! Let go of her!!" Sigaw ni Carlo habang hinahabol kami ni Sandro.

"What am I, Stupid? Hinding hindi ko nga sya dinala dito. Tapos ikaw pa na kaibigan nya, na kasing edad nya ang nag impluwensya sa kanya na pumunta dito? You're not a good influence Carlo! Kaya naman pala kanina nung hinahanap kita sa school mo, sabi ng ko-student mo eh dumeretso na raw kayo dito!" Sambit mi Sandro.

"First of all, wala kang alam sa mga pinagdadaanan ko Sandro. So just let us be, and even if ikaw rin naman ang dahilan kung bakit kami napadpad dito!" I said, at napatigil na lamang sya ng paglalakad. "What? Natamaan ka? Sakit diba?" I added. Hindi ko na talaga alam ang mga pinagsasasabi ko ng mga oras na to, because I'm to drunk.

"Look Zaira, how many times do I need to say sorry para mapatawad moko?" Sandro said.

"Mapatawad Sandro? After all the things you have done to Zaira? Ha, wala ka rin palang kwenta." Carlo said ng biglang..

Bigla na lang inambangan ng suntok ni Carlo si sandro.

"Sandro!!!" Sigaw ko.

______

Yes, si Sandro ang inalala ko, dahil.. sya naman talaga ung mahal ko, alam ko na si Carlo ang nagpagaan at nagpasaya ng araw ko pero si Sandro talaga ang laman ng puso't isip ko.

______

Bumawi rin naman ng suntok si Sandro.

"Sandro! Carlo! Tumigil na kayo!" Sabi ko habang tuloy na pinag aagwat silang dalwa. Malalakas sila, hindi ko sila ganong mapag hiwalay dahil dala na rin ng kalasingan.

"Ikaw Sandro, ipinaubaya ko na sayo si Zaira diba? Nangako  ka sakin na hindi mo sya sa-sak-tan!" Tugon ni Carlo habang sabay na pag suntok kay Sandro.

"I did what you ask for, talagang manhid lang kayo!" Sambit ni Sandro. At sabay bawi rin ng suntok.

The people around us is looking and filming us. It's embarrassing kaya dali dali na akong lumapit at tinigil sila for the second time.

"Hindi ba talaga kayo titigil!!? Mahirap ba intindihin yon!!??" Sigaw ko, at full force na pinag agwat sila. I successfully stopped them from fighting, but still seem triggered.

"Carlo, pwede bang umuwi ka na muna? And you Sandro.. mag uusap tayo." I said. Naawa ako kay sandro dahil tadtad sya ng suntok kanina, at ang dami nyang mga sugat. Balak ko sana syang tulungang linisin ang mga sugat nya, and I would like to talk to him.

"Talaga Zaira? Ipagtatanggol mo parin yang hayop na yan? Zaira! GUMISING ka maman!" Carlo said.

"Gising ako sa katotohanan Carlo, alam ko lahat lahat. Gusto ko lang kausapin si Sandro yun lang yon!" As I defended myself.

Wala na rin namang nagawa si Carlo kundi umuwi.

"S-sandro, tara na. Dadalhin muna kita sa condo, lilinisin ko yang mga sugat mo." Sabi ko nang bigla na lang akong yakapin ni sandro, tila ba nawala ang pagka lasing ko nung niyakap nya ako.

He said, "I'm so so sorry Zaira. Hindi.. ko alam na aabot sa ganito ang ginawa ko sayo.. I'm very very sorry."

"Oo na, oona." Matipid kong sagot. Bigla naman syang napaupo muli sa sakit ng katawan, dahil sa mga natamo nyang sugat.