MİSTİK ŞEHİR

1/2

Görkem'den

Düğünden sonra geç de olsa eve gitmiştik. Ecem ise hâlâ aynı, bir değişiklik olduğunu ne kadar söylemek istesem de. Yarın okul vardı ama hiç gidesim yoktu. Bu aralar yeni bir kızla konuşuyorum, ne kadar umutsuz olsam da. Oktay ve Ayberk ile görüşemiyoruz bayağıdır. Abime sordum ama o da pek bir şey bilmediğini söyledi. Şimdilik durumlar böyle...
______________________________________

Diye bitirmişti günlüğünün 6. sayfasını. Elif ve Ayberk yeni okul ortamına alışmaya çalışırken, Ecem çizimlerine ve çalışmalarına devam ediyordu.

Ecem'den

Yeni bir tasarım çizmeye çalışıyorum ama olmuyor. Aklıma bir şey gelmiyordu. Bu yüzden biraz yürüyüş yapmaya karar verdim. Annemden izin almayı başarmanın sevinciyle,montumu alıp evden çıktım. Ormanlık yollarının bitimine doğru şehirin merkezine doğru ilerlediğimi anladım. Alışveriş merkezlerinin yanından geçerken bir tuhafiyeci gördüm ve girdim. Çok renkli ve hoş bir havası vardı. Bazı kumaşları ve süslere bakındım. Yanıma bir kadın geldi ve nasıl bir şeye baktığımı sordu. Ben ise öylesine baktığımı söyledim. Kadın yanımdan gitti ve o anın verdiği utançla hızlıca dışarıya çıktım. Uzun bir yürüyüşten sonra eve varmıştım. Çizimim için iki model yapmıştım. İlk modelimde kısa minimal dokunuşlu bir puf puf mont vardı, diğerinde ise uzun,sofistike dokunuşlu bir mont vardı. Sonunda bayağı yorulmuştum ve yarının iyi geçmesi için dua edip yatağıma kavuştum.

Bir sonraki gün...

Yeni bir günün heyecanıyla herkes okulun yolunu tutmuştu bile. Görkem, Ecem ve Oktay birlikte giderken, Ayberk ve Elif gidiyordu...

Oktay'dan

Okula vardığımızda kantine gittim ve bir simit aldım. İlk dersin edebiyat olduğunu hatırladığım da başımı bıkkınlıkla duvara yasladım. Arka sıralarda oturuyordum ve hocanın sesi aynı "ninni" gibi geliyordu. Uyumamak için çok çaba sarf ediyorum. Ama genellikle uyumuyorum. Çünkü hocadan çok dikkatim Elif'te oluyordu. En sonunda düşüncelerimi bölen Ecem'in kulak kanatan sesini duymak oldu. Kafamı sesin geldiği yöne çevirdim ki bir de ne göreyim ? Ecem resmen yere yapışmıştı, ama sadece kendisi değil. Oturduğu sandalyeyle birlikte. Hemen yanına gidip iyi olup olmadığını sordum, kendimi gülmemek için zorla tutarken. Kısaca etrafıma baktığımda herkes dikkatini buraya vermişti. Elime tutması için uzattığımda, tersledi ve:

"Bırak be kendim kalkarım. İnsan bir bakar ya. Neye dalmışsan artık iki saattir beni farketmen için önünde bekliyorum. Aklın neredeydi acaba."*söylenerek ayağa kalktı

Oktay:"Kusura bakma ya farketmemişim ama sen bayağı yapıştın yere ya"*ve kendimi tutamayıp gülmeye başladım. Zaten herkes çoktan yapmıştı bile.

Ecem:"Utanmadan dalga geç bir de zaten senden de bu beklenirdi. Gidiyorum ben"

Ben de fazla beklemeden sınıfa koştum. Sınıfa girdiğimde Elif'i görmemle sarıldım. 3 gündür görüşemiyorduk...

Elif:"Naber ? Neler yaptın "

Oktay:"Pek bir şey yapmadım her zaman ki gibi işte. Sen ?"

Elif:"Ödevleri falan yetiştirmeye çalıştım."

Oktay:"Siktr ben onları unuttum. İlk derse miydi ?"

Elif:"Evet ama şanslısın ilk derste konferans salonuna ineceğiz. 2. derse kaldı yani."

Oktay:"Ohh çok iyi"

Tam o sırada Görkem ve yağmurdan ıslanmış olan Ayberk sınıfa girdi ve ekip tamamlanmıştı. Okulda ki ekip yani. Onlarla da selamlaştık ve zilin çalmasıyla konferans salonuna indik...
______________________________________

Ayberk'den

Sınıfta Merve'yi görememiştim bu yüzden onun çoktan konferans salonuna inmiş olduğunu düşündüm. Orta sıralardan bir yere oturduk ve etrafına baktım, ama yoktu. Cemre'ye sormak için kalkarken hoca oturmamı, şimdi gösterinin başlayacağını söyledi. Işıklar kapandı ve onun yerine sarı loş bir ışık kapladı etrafı. Artık kimse konuşmuyordu ve herkes perdenin arkasından çıkacak olan kişiyi bekliyordu. Perdenin önünde mikrofon vardı, ama kim söylecekti ?

Hafif sesli bir melodi çalmaya başladı. Perde açıldı ve Merve çıktı ? Ne yani o mu söyleyecekti. Bunu asla tahmin edemezdim. Sahneye çıktı ve ardından tüm perde açıldı. Mikrofonu eline aldı ve kenara çekildi. Onu tam olarak göremiyordum. Sahneye birkaç kişinin girmesiyle gösterinin başladığını anladım. Yunus Emre programı sergilemeye başladılar. Ortada ki sahnelere doğru Merve şarkıyı söylemeye başladı. Sesi gerçekten güzeldi. 2,3 dakikaya gösteri bitti ve hepsi birlikte bir araya gelip selam verdiler. Merve ise sahnenin arkasına doğru gitti. Hoca çıkabileceğimizi söyledikten sonra salondan çıkıp Merve'yi aramaya gittim...

.....

Son dersin bitmesiyle okula yakın bir cafe de oturmaya karar verdiler.

~Bölüm Sonu~

Bu bölümde yoruldum la. Ama değdi, bir sonraki bölüm ne zaman gelir bilmiyorum...