Kapıya birkaç kez vururlar fakat ne kapı açılır ne de bir ses duyulurGörkem:"İçeri bir şekilde girebilir miyiz ben bir bakayım"
Görkem evin arkasına doğru ilerler, diğerleri ise, pencerelerden içeriye bakmaya çalışırlar.
Ardından Görkem seslenir:
"Burada yere açılan bir kapı var !"
Talha:"Yere açılan mı ? Bodrum katı mı var yani ?"
Ayberk:"Evde kimse yok anlaşılan ve bence daha fazla kurcalamayalım."
Ecem:"Köy yerinde en fazla ne olabilir ki."
Elif:"Köy yerini küçümsenen için pek bir sebep göremiyorum ama neyse. Ben girmem"
Görkem:"Ne yani beni yalnız mı bırakıyorsunuz ? Abi ?"
Talha, Görkem'e döner:
"Peki söyle yapalim o zaman,Elif ve Ayberk bizi burada beklesinler. Bir şey olursa haber veririz size."
Ayberk:"Tamam bekliyoruz."
Kapıyı çitlerden temizlerler ve dışa doğru çekerler. Önlerine aşağıya doğru uzanan bir merdiven çıkar.
Görkem:"Bir insan neden böyle bir yere ihtiyaç duysun ki..."
Ecem:"Görkem acele edin"
Görkem, Ecem'i kafasıyla onaylar ve aşağıya inmeye başlarlar.
Zifiri karanlıktan dolayı nerede olduklarını anlayamazlar
Görkem:"Gerçekten ışık yoksa ne yapacağız ?"
Talha:"Ellerini bir yerlere uzat, ama adım atma. Ne olduğunu bilmiyoruz sonuçta, eğer bir odadaysak bir yerde lamba vardır herhalde."
Görkem eski taşların üzerinde bir düğme bulur:
"Buldum !"
Düğmeye basar ve etraf birden aydınlanır.
Dar delikteki merdivenden sonra, küçük bir kilerle karşılaşırlar. Kilerin solunda kilitli bir kapı, sağında ise tezgah bulunur.
Ardından Ayberk'in sesini duyarlar:
"Her şey yolunda mı ?"
Talha:"Evet evet, birazdan döneriz "
Görkem kilitli kapıyı açmaya çalışır...
Talha:"Görkem, bakacağız ve çıkacağız hemen. Başka bir şeyle uğraşma"
Görkem:"Sadece bakıyorum zaten bir şey yapmayacağım"
Talha etrafa bakinmaya başlar, köşedeki rafın üzerinde, bir anahtar olduğunu farkeder.
Talha:"Bir anahtar var diyecektim ama iki tane var. Birisi işe yaramıyor da bile diğeri yarar."
Anahtarları kilitli kapıya denerler ve biri kilitle uyuşur.
Kapının açılmasıyla,soğukta odaya yayılmaya başlar. Etrafta etler ve dondurucu vardır.
Talha:"Çıkalım artık bir şey yok "
...
Görkem:"İçerisi çok bunalttı beni"
Ecem:"Ne vardı aşağıda ?'
Talha:"Fazla bir şey değil, kiler vardı. İki tane de anahtar. Birisi kilerin ama diğerini bilmiyoruz."
Elif:"Evin olabilir."
Ayberk:"Eve girecek misiniz ? Gerek yok bence. Bu yüzüğün burayla bir alakasının olması saçmaydı zaten."
Kapağı kapatırlar ve evin önüne gelirler.
Yolda, onlara doğru yaklaşan yaşlı bir adam görürler.
Sakalları kirli, özensiz bir şekilde giyinilmis kıyafetler. Elinde küçük bir kova, ayağında ise siyah lastikler vardı.
Adam yaklaşıp endişeyle:
"Neden buraya geldiniz ? Neden ?"
Görkem:" Merhaba, biz buraya bize verilen bir adresten dolayı geldik. Burada birisi yaşıyor mu ? Biliyor musunuz ?"
Adam, sağa sola bakmaya başlar ve tedirgin olur. Birden koşarak uzaklaşır.
Görkem:"Nereye gi-
Bir araba sesi duyulur. Gelen polis arabası ile herkes olduğu yerde kalır.
Polisler hemen arabadan inip ellerini kaldırlamalarını söylerler...
~Bölüm sonu~
Öylesine saçma bir bölüm oldu herneyse...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİSTİK ŞEHİR
FanficYüzüğüne sahip çıkamayan bir genç ve arkadaşları ile olan olaylar...