"Chan hyung! Chan hyung!"
Uzun bacaklı genç ayaklarına her gelen pijamasıyla gecenin bir saati olmasını umursamadan koştu ve salona daldı. Elinde tuttuğu sarı renkli kaseti havaya kaldırıp sallayarak salona yayılmış üyelere gösterdi.
"Masayı temizlerken buldum, çekmecedeymiş. Bize"
Hafifçe dudaklarını yaladı ve soluklanıp koltuktaki boş yere oturdu. Bir eliyle kasteti sıkıca tutarken diğer eliyle saçlarını karıştırdı.
"Pekala, hepiniz koltuğa oturun güzelce. Ben kasetçaları getirip geliyorum"
Hafif Yorgun çıkan sesini umursamamıştı kimse, hepsi koltuğa güzelce dizilmişti. Onların bu uslu ve gürültüsüz hali chanı gülümsetirken kasetçaları getirmişti.
Yumuşak koltuğa, boş olan yere oturup yavaşça kasetçalara kaseti taktı. Uzun süredir özleminden yanıp tutuştukları sesi dinlemek için önce sesi iyice açtı ardından mekanik aleti masaya bıraktı.
Birkaç cızırtılı sesin ardından kadife ses bütün odayı doldurmaya başladı.
"Merhaba,
Ben hwang Hyunjin. Muhtemelen kafam yerindeyken doldurduğum ilk ve son ses kaydı bu. Neler oluyor bilemiyorum artık fakat, gerçekten yakın bir sürede ölmek istiyorum.
Kafamın içindeki gürültü susmuyor, binlerce kişiler. Sahnede sekiz kişi değilmişim gibi sanki. Yanımda onlarca kişi varmış gibi.... oh hayır hayır! Tabiki staylerimiz var ama yine de demeye çalıştığım o değil...
Bazen sadece sağlıklı olmak istersiniz. Neler olduğunu kavrayamayan biri değil. Olmayan şeyleri varlığından emin olan biri olmak istemezsiniz değil mi?
Ben-ben gerçekten dayanamıyorum. Bir sürü şey yaşıyorum, onlarca. Ama hiçbiri gerçek değil.
Aslında her şey birkaç saatlik veya günlük düşüncelerimden meydana geliyor. Odanın köşesinden beni izleyen o aptal yaratık bile gerçek değil biliyorum. Hiçbir şey gerçek değil.
Siz de gerçek değilsiniz değil mi? Sadece beni kandırmaya çalışıyorsunuz? Diğer hepsi gibi sadece beni kandırmaya çalışıyorsunuz!
Biliyorum işte!"
Bir süre kasetteki ses kesildi, odada soğuk bir sessizlik oldu. Herkes neler olduğunu bilirken bunları Hyunjin'in ağzından duymak daha da kötü hissettiriyordu.
"Üzgünüm...
Kaseti doldurmaya çalışırken pek hoş olmayan şeyler oldu. Şimdi tekrar dolduruyorum.
Öncelikle sanırım neden kaset olduğunu merak ediyorsunuzdur...
Video çekip, gerçekten güzel olmayan halimi görmenizi istemiyorum. Ama mektup yazmak, her şeyi istediğim gibi anlatamamak gibi geliyor. Bende bu yolu buldum.
Şimdi... sanırım daha önemli olan kısma geldik ha?"
Kısa bir sessizlik daha olmuştu ve ardından tekrar kadife ses odayı doldurdu.
"Şizofreni ve bipolar bozukluğum var.
Bazen çok sinirlenip sizden kaçmamın veya buna benzer farklı şeyler yapmamın sebebi bipolar bozukluk.
Bunun sebebini size söylemek gerçekten çok zor çünkü duyduğunuzda gerçekten üzüleceğinizi biliyorum. Gerçekten iğrenç bir durum. İğrenç hissettiriyor ve sizin de böyle hissettiğinizi biliyorum. Bazı insanlar kötü ve engel olamıyorum... özür dilerim.
