ยามรัตติกาลในคืนเดียวกันนั้น ณ. ภายในห้องบรรทมจักรพรรดิ ในพระราชวังแห่งนครติกาล
เจยาวาตามบุคคลทั้งสามเข้าไปในห้องๆหนึ่ง นางจึงเดินหลบเข้าไปในเงาของห้องนั้นทันที
เจยาวามองสำรวจภายในห้อง แสงจากคบเพลิงภายในห้อง สะท้อนให้เห็นชายชรานอนอยู่บนแท่นบรรทม
นางคิดชายชราคนนนั้นคงจะเป็นจักรพรรดิแห่งนครติกาล 'จักรพรรดิคาว์บัส'
เมื่อองค์ชายทั้งสองเสด็จเข้ามาในห้องบรรทม องค์ชายทั้งสองทรงทำความเคารพ และทรงตรัสขึ้นพร้อมกัน
"ถวายบังคม พะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จักรพรรดิคาว์บัสทรงตรัสขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาบาง
"เหตุใดพวกเจ้ามาช้านัก! ข้าให้คนไปตามเสียนาน เอาเถอะ! เทลทัส เทลมิ พวกเจ้าเข้ามาใกล้ๆข้า"
องค์ชายทั้งสองเสด็จเข้าไปใกล้จักรพรรดิคาว์บัส ทั้งสองทำพระพักตร์นิ่งเศร้าพร้อมกับมีน้ำตาคลอ
แต่ทั้งสองก็ทรงไม่ตรัสสิ่งใดออกมา!
ในที่สุดจักรพรรดิคาว์บัส ก็ทรงตรัสขึ้นด้วยเสียงที่แผ่วเบา "วิตซีจักรพรรดินีแห่งข้า เจ้าจงเป็นพยานให้ข้าด้วย..."
จักรพรรดินีวิตซี ซึ่งอยู่ข้างแท่นบรรทมได้ทรงตรัสตอบกลับในทันที ด้วยเสียงสั่นเครือ
"เพคะ ฝ่าบาท หม่อมฉันน้อมรับพระบัญชา"
จักรพรรดิคาว์บัสทรงหันไปทอดพระเนตร พระพักตร์องค์ชายทั้งสอง และทรงตรัสขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เบาลงไปอีก
"เทลทัสข้าขอฝากเทลมิ และวิตซี รวมทั้งนครติกาลด้วย! เทลมิในวันนี้ถึงเขาจะยังเด็ก
แต่ในวันหน้าเขาจะต้องช่วยงานเจ้าได้อย่างแน่นอน"
จักรพรรดิคาว์บัสทรงหันไปทอดพระเนตรองค์ชายเทลทัส ซึ่งทำพระพักตร์นิ่งอึ้งอยู่ และทรงตรัสขึ้นอีก
"ใจเจ้า คงสงสัยที่ข้าให้เจ้า ดูแลนครติกาลต่อจากข้า ข้าไม่ได้ดูที่ฐานะในราชวงค์ แต่ข้าดูที่ความสามารถ และข้าเห็นว่าเจ้าพร้อมแล้วที่จะดูแลนครติกาลต่อจากข้า อย่าได้สงสัยสิ่งใดเลยบุตรแห่งข้า เจ้ารับปากข้าสิเทลทัส!" องค์ชายเทลทัสจึงตอบกลับในทันที ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "พะย่ะค่ะ กระหม่อมจะทำสุดความสามารถ!"
YOU ARE READING
เงาดวงใจจักรพรรดิ
Randomข้าหาได้กลุ้มใจเรื่องว่าที่จักรพรรดินี หากแต่ข้ากำลังคิดว่า ผู้มีดวงจักพรรดินี อาจจะเป็นเด็กคนนั้น เด็กที่เกิดจากหญิงที่ทำให้ราชวงศ์อับอาย ผู้ถือครองหยกชิ้นนั้นคนสุดท้าย สัญลักษณ์แห่งผู้ปกครองลำดับที่สอง! เจยาวา หญิงสาวผู้เป็น ทายาทที่แท้จริงแห่งนคร...
