"เจ้า เจ้า สมควรตายนัก" พร้อมกับตบพระพักตร์ของพระธิดา องค์เล็กของพระองค์ ทรงตรัสขึ้นอีก "นังลูกไม่รักดี!"
พระองค์คือ 'จักรพรรดิปาคคา' อดีตกษัตริย์ปาเลงเก้ ทรงมีพระธิดา2องค์
พระธิดาองค์โตนาม 'ซาบา' พระนางทรงเป็นลูกเลี้ยง ขององค์ปาคคา พระนางทรงอภิเษกกับขุนนางชั้นสูงแห่งราชสำนัก และมีพระราชนัดดาให้พระองค์ นาม 'ปารัง' (พระนามเดิมองค์ปานัน)
ส่วนพระธิดาองค์เล็กนาม 'ซาเนีย' บัดนี้พระนางทรงกันแสง กอดพระครรภ์ของพระองค์ พร้อมกับก้มพระพักตร์หลบสายพระเนตร ของพระบิดา ซึ่งในเวลานี้พระนางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือน"เจ้า จะบอกข้าได้หรือไม่ใครเป็นพ่อของเด็กในท้องเจ้า?" "แล้วข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? เจ้า เจ้าจะตอบข้าไหม?" "(ทรงตะโกนใส่พระธิดา)ข้ามีเจ้าเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียว หวังให้เจ้าเป็นจักรพรรดินีต่อจากข้า เจ้ากลับทำงามหน้า ซ้ำยังไม่บอก ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก!" องค์หญิงซาเนีย ได้แต่ก้มพระพักตร์ไม่ตอบพระบิดา องค์ปาคคา หมดความอดทน(ด้วยความโมโห)ทรงประกาศ ก้องพระราชวัง "เมื่อเด็กคนนี้เกิด! ข้าจะให้นำไปบูชายัญเลือดทันที!"
สองเดือนผ่านไป ยามรัติกาล ณ.ห้องบรรทมองค์หญิงซาเนีย แสงจันทร์สะท้อนให้เห็นหญิงสาวนอนกอดเด็กทารกอยู่ในอ้อมแขน บนแท่นบรรทม และชายหนุ่มยืนอยู่ข้างแท่นบรรทม "ท่านพี่ ข้าไม่อาจหนีไปกับท่านได้เสียแล้ว!" เวลานี้พระนางพึ่งให้กำเนิดพระธิดา ทรงตรัสออกมาอย่างอ่อนล้าเต็มที
"ข้าไม่อาจทำให้พระบิดาเสียพระพักตร์ ไปมากกว่านี้แล้ว ข้ายินดีจะอยู่รับโทษที่นี่.."
"ท่านพี่ ได้โปรดข้าฝากนางด้วย!" ก่อนกระตุกสร้อยคอของตน นำมาห้อยคอพระธิดาน้อย"นี่เจ้าจะทำอะไร ซาเนีย สร้อยหยกนั่น?"
ทรงส่ายพระพักต์ พร้อมตรัสขึ้น "นางเป็นธิดาข้า นางคู่ควร!"
ทรงกอดพระธิดาน้อย พร้อมกันแสง ทรงตรัส "เจ้าจงเติบโตอย่างงดงาม 'เจบา' แม่ไม่อาจดูแลเจ้าได้อภัย ให้แม่ด้วย ลาก่อนลูกแม่.." ก่อนส่งพระธิดาน้อยให้ชายคนที่รัก เขารับพระธิดาน้อยมาอุ้มอย่างถนอม มองดูหน้าลูกสาวของเขา ด้วยน้ำตาคลอ ก่อนจะพูดขึ้น
"ซาเนีย ข้าขอนำลูกของเรา ไปยังที่ปลอดภัยเสียก่อน" เขาเงยหน้ามองหญิงสาวที่เขารัก และพูดขึ้นอีก "แล้วข้าจะตามเจ้าไป ซาเนีย!" องค์หญิงซาเนีย ได้แต่พยักพระพักตร์และทรงแย้มสรวลอย่างเศร้าๆพร้อมน้ำตาส่งให้เขาทรงตรัสขึ้น " ข้ารักท่าน 'จาอิน' "
หลังจากนั้น ชายคนรักและพระธิดาน้อยของพระองค์ ได้เดินหายไปในเงาของพระราชวังยามรัตติกาล...องค์หญิงซาเนีย ในเวลานี้พระนางทรงหมดทั้งแรงกายและใจ ไม่อาจขยับกายไปไหนได้ ลมหายใจแผ่วเบาลงอย่างช้าๆ ทรงหลับพระเนตร ก่อนทรงตรัสเบาๆ คล้ายละเมอ "อภัยให้ข้าด้วยเสด็จพ่อ ลูกขอทูลลา..."
รุ่งเช้า องค์ปาคคา แทบล้มทั้งยืนเมื่อทรงทราบข่าว ทรงตรงไปยัง ห้องบรรทมพระธิดาทันที!
ณ.ห้องบรรทมองค์หญิงซาเนีย
องค์ปาคคาเมื่อเสด็จเข้ามาในห้องบรรทมของพระธิดา ทรงทอดพระเนตรเห็น พระธิดาของพระองค์นอนแน่นิ่งบนแท่นบรรทม และรอยโลหิตการให้กำเนิดกระจายทั่วแท่นบรรทม จิตใจของพระองค์ปวดร้าว ใบหน้าของพระองค์เวลานี้ดูโศกเศร้า และมีน้ำตาคลอ พระองค์นั่งลงข้างแท่นบรรทมพระธิดา กอดพระศพพระธิดา ทรงตรัสเพียงเบาๆ "ข้าจะตามหาลูกของเจ้าซาเนีย พ่อไม่ได้ตั้งใจ พ่อแค่โกรธ เจ้าเท่านั้น โปรดอภัยให้พ่อด้วย"
ทรงเงยพระพักตร์มองฝากฟ้า และทรงตรัสขึ้นอีก "เทพเจ้าเบื้องบนโปรดเมตตาพระธิดาข้าด้วย..."ตกเย็นวันเดียวกัน องค์ปาคคาทรงประกาศว่าที่จักรพรรดิองค์ใหม่ ทรงแต่งตั้ง พระราชนัดดาของพระองค์ "องค์ปารัง" (พระนามเดิมองค์ปานัน) เป็นองค์ราชทายาท! พร้อมทั้งประกาศหาตัว พระราชนัดดาน้อย บุตรแห่งพระธิดาของพระองค์ องค์หญิงซาเนีย!
ยามค่ำคืนวันเดียวกันนั้น ณ.ห้องบูชาเทพเจ้า ในวิหารศักดิ์สิทธ์ องค์ปาคคา ทรงคุกเข่า ต่อหน้ารูปเคารพเทพเจ้า ทรงทูลขอ เทพเจ้าเบื้องบน ทรงตรัส "โปรดนำพาสายเลือดเทวกษัตริย์ที่แท้จริง กลับมาสู่ราชวงศ์ด้วย!"
จนเวลาล่วงเลยผ่านไป ก็ไม่มีแม้แต่ ร่องรอย หรือ ข่าวคราว ของพระราชนัดดาน้อย ทรงหายไปพร้อม สร้อยคอหยกจากัวร์..
*ชาวมายาจะใช้ชื่อถึง3ชื่อในชีวิต 1.ชื่อเมื่อวัยเด็ก 2.ชื่อเมื่อเข้าสู่วัยหนุ่มสาว 3.ชื่อเมื่อแต่งงาน
![](https://img.wattpad.com/cover/35059839-288-k827374.jpg)
KAMU SEDANG MEMBACA
เงาดวงใจจักรพรรดิ
Acakข้าหาได้กลุ้มใจเรื่องว่าที่จักรพรรดินี หากแต่ข้ากำลังคิดว่า ผู้มีดวงจักพรรดินี อาจจะเป็นเด็กคนนั้น เด็กที่เกิดจากหญิงที่ทำให้ราชวงศ์อับอาย ผู้ถือครองหยกชิ้นนั้นคนสุดท้าย สัญลักษณ์แห่งผู้ปกครองลำดับที่สอง! เจยาวา หญิงสาวผู้เป็น ทายาทที่แท้จริงแห่งนคร...